Netgedichten

netgedicht (nr. 29.762):

The messiah

Geen stoel is onbezet vanaf het podium
kijk ik in duizend verwachtingsvolle
ogen zelfs geen
kuchje is te horen
alleen stilte, de concertzaal is

gevangen in een wolk energie
de dirigent geeft de maat aan
een trilling gaat door de zaal

Warmte trekt door muzikanten
de muziek bruist
tranen vullen
m'n ogen niet bewust van de

vele camera's om ons heen maar
verlost van alle pijn
roepend ruisend zingend
Messiah Halleluja in de Doelen in Rotterdam

Het publiek zit vol
verwondering te luisteren
huilt grijpt na afloop onze handen
is vol lof en dank

Heel even voel ik me een engel.