Alle inzendingen over Lavendel

metaforen van groen, geërodeerd om een droge dorst te lessen, stilte van gehooide akkerland, mengt in het gedruis van cicaden, een bedwelmende achtergrond op het grafschrift van dorpen op de grens van vers gedolven licht, spuwt erosie en tijd hun merktekens uit, herplaatst zich in een ander perspectief en vergezicht, rozet van tijm en lavendel…

zou het kunnen in de tijd blijven wonen de dagen gewoon hun gang laten gaan en alleen maar zijn de geur van lavendel van rozen van meidoornhagen doornen? de zang van nachtegalen het krassen van kraaien krassen?…

Als kinderen kransen strooien in de augustus-zon, getooid met universele linten, geschetst in aquarellen van lavendel, in onbelaste onschuld zullen dragen als de kleinste danseressen op de spitzen, stelen dansend madelieven uit het vers gemaaide gras, speelsheid met libellen delen op een geaard gazon, gedragen op kristallen vleugels…

Kijkt ingelijste vergrijzing haar aan Worden talloze herinneringen opgehaald Als het bedtijd is Kust ze dat ene speciale portret Dat haar een goede nachtrust wenst In lucide dromen Gaan Eufraat en Tigris weer stromen Tussen hen in vlijt zich de Hof Als de klokslagen haar wekken Kleeft de bruidssuiker nog aan haar lippen Geurt de lavendel…

een vroege vogel op pad anderen vliegen hoog in de lucht stap voor stap zweetdruppels parelen waterhoentjes kissebissen in de sloot een verdwaalde hommel zoemt voorbij ergens bloeit en lokt lavendel in de tuin van mij af en toe een voorbij razende auto men heeft haast ik niet dit is genieten tussen hoge bomen bij het tuinhekje zie ik…

vertalen mooie herinneringen als de kamperfoelie zonnige dagen omhelst waarin ze zich slingerde om de gouden regen terwijl ze vol vuur de liefde bedreven hun bladeren nog steeds innig verstrengeld door gedeelde hartstochtelijke momenten hortensia’s tonen tedere tinten blauw verzachten verdriet in lichte nuances dartelen vriendschappelijk met lavendel…

hij is niet eens zo klein een stuk of dertig aren moet hij zo wel zijn éénmaal in de week dan maai ik het gras en loop daarbij te wensen dat het gazon kleiner was ik maakte ook wat perken een bloemetje staat fris ik weet nu ondertussen wat onkruid wieden is over het hele karwei loop ik te klagen en te zeuren terwijl naast mij lavendel…

Met jouw geschenk van lavendel leidde jij mij langs zonnebloemvelden met enkel het dragen door jouw rode jurk opende jij mijn horizon vanaf lege wegen.…

Ik geur naar lavendel, hij eerder naar kak hij heeft het charisma van een wandelende tak blijf aan hem haken, de catch van de eeuw maar als je't mij vraagt: één lange geeuw.…

Als je voorbij ging verkleurden perken jonge rozen schitterde ’t licht in je ogen als het Loosbroeks Diep wanneer je sprak leek elk woord voor mij gekozen je gezicht waarvan ik droomde als ik naast je sliep en ik prees Hem die met de lucht en ‘t water jou schiep want vanaf die dag was het hier aangenaam verpozen de ochtenden liepen over van lavendel…

ruik je de geur van natte hagen in de doolhof de geur van neergeregend stof het kruidige basilicum, de selderij het luie parfum van lavendel? voel je de champagneblaadjes van de rozen de stekels in je vingers, de druppels over je rug voel je de beweging in de lucht het ruwe hout van de hekken?…

de voordeur half uit het hengsel klappert droefgeestig heen en weer binnen hangt een lichte kamfergeur en een vleugje lavendel, van ,,heur'' op zolder waar de planken kraken staan wat dozen onder stof en er ligt zo maar in de kijk een bundeltje brieven terwijl ik erover strijk knapt het rose strikje de enveloppen droog en vergeeld zijn…

In de zijtuin ligt hij nu, bij de berkenstomp met een pak nat blad bedekt en een tak lavendel, door een kind geplukt.…

Daar proef ik pas hoe lavendel parfumachtig mijn tong verblijdt... Lepel zes komt met een suggestie: 'Voeg nog wat nogasnippers toe, licht gekonfijt...' Dan, na lepel tien, melden mijn papillen: 'Aldus huwde Vanille Frans Yoghurt. Stap nu maar op een vliegtuig naar huis.' Stewardess: 'Heeft u iets aan te geven?…

Maar als wij sterven ergens in een overgestroomd Venetië, want onze angst is te vroeg te moeten, te vroeg te zullen sterven ( zelfs mijn opa had daar last van ) dan zal ik vervloeien tot geurige was ( kalmerende lavendel ) je beschermen met een waas van vlezigheid ( poëtische overdrijving ) al ben ik onmachtig ( zie je wel ) en als wij…

omvangrijk het lavendel rond dat na de overdaad aan licht als nabeeld in blikveld verschijnt belemmert het zicht op gewicht- loze lichamen zwevend in de lege regels van een geschilderd gedicht een korte rustpoos op een bankje onder de schaduwen werpende eik vergroot waar ik een wildweg loop de kans om een doel te bereiken even de spreeuw…

bomen in de eerste lentedagen zwierend als in een ballet de takken van bomen in het licht van de rode ondergaande zon wat een prachtig silhouet witte sneeuw op struiken in de winter terwijl de zon even door de wolken kiert een meisje in een roze jurkje met strikjes dat om haar heen zwiert de heerlijke geur van de paarse lavendel…

en wie hun rust verstoort wordt met angelen doorboord van dichtbij en toch afstandelijk blijkt de honingbij echt gestoord bestuift en betrekt haar nektar van alles wat groeit en bloeit het aroma van lavendel geeft naam letterlijk voor zwendel en blaam de wilde bij blijft wel bij één soort niet zo primitief en in de war zwermt niet - is…

Aan het oude muurtje staat groen de lavendel. het ijs is voelbaar in de stal. wat lang geleden is, is nu gebeurd daags na Kerstmis ging het sneeuwen de vroege lente lijkt weer besmeurd in het krijsen van de spreeuwen.…

opgenomen en ook nam ik hem even onder de loupe Ik zag direkt het was geen Getuige die komen immers nooit alleen Want bij zo`n zwaar geval als ik daar moeten ze met z`n zessen heen Goed ik liet de heer maar binnen dat doe ik ook meestal met de hond Als hij niet heeft liggen rollen omdat hij weer iets lekkers vond Maar de heer rook naar lavendel…

Hij staat er weer die kutvaas en de fragielheid druipt ervan af Een bosje lavendel met bruine stengeltjes en blauwe bloemetjes Het is veranderd, het was mooi maar het doet helemaal niets meer het is uitgewerkt tot het minimale in kracht beperkt Maar de geur van bloesems hangt als een warme walm in deze kamer En het is geen warmte van…

Een prille ochtendbries brengt me een geurenboeket van lavendel en jasmijn, van klaverblad, mos en tijm en met een onbedachtzaam gebaar reik ik ernaar. Ik laat mij nog even wiegend wiegen om dan met zachte dwang samen met de dag te ontwaken.…

ik werd vanochtend wakker geen vuiltje aan de lucht de geur van lavendel ik slaakte een zucht het geluid van de stilte zat zacht in mijn hoofd want ik had mezelf vandaag weer jouw liefde beloofd want alles wat jij zegt en doet…voelt goed open je ogen want waarom schijnt de zon zo vaak al warm in mei en waarom maakt de sneeuw…

toonbeeld troonrede rol functie interpunctie klank stem lavendel lendenen dirigent agent gent zendeling missionaris minnares kardinaal kangeroe goeroe wapenstok stokvis vrieskist sierstrip prikkelbaar stekelbaars lawinegevaar vermicelli celloconcert hotelbed nachtkastje vegetatie generatie ratio emotie evolutie revolutie ovulatie…

Ik keek in de goud gebraden heerlijkheden Een tafel met daarop een koude kaars En een paar takjes lavendel in een zilveren vaas De ober van het restaurant Staat voor de deur met een blocnote in zijn hand Ik aarzelde even; voordat ik naar binnen ging En trok uiteindelijk de stoute schoenen aan Terstond vroeg hij naar mijn adres en naam Ik…

Laat de hemel dan alstublieft staalblauw kleuren, de lavendel en de seringen die dag extra geuren. Ik weet echter zeker dat je dan nog ergens elders bent juist die dag je moed en kracht voor euthanasie zendt.…

de streek die ik liefheb is een klein lapje grond idyllisch gelegen tussen velden vol zonnebloemen en middeleeuwse dorpen onder blauw azuren hemel daar waar nog de druiven rijpend aan de zon hun wijnstok trossen groeien weelderig de kruiden naast velden geurend vol van knoflook en lavendel daar in la douce france vaandelt naast…

als de bloemen weer gaan bloeien kan ik iedere naam met liefde noemen krijgt ons leven weer ‘n warme schijn hoe dankbaar moeten wij onze Tuinman zijn als de lavendel liefelijk gaat geuren en purperblauw de borders kleuren rond ‘n gazon dat groen en glad geschoren zijn zon en zomer in volle glans herboren als de juffertjes in ’t groen staan…

Jij kwam in mijn leven en de morgen geurde naar lavendel Al het kille van de regen liet je me drogen aan je warmte Met een streling van je stem kleurde je de schaduw van mijn denken Met je lief-zijn en je openheid ontsloot je de boeien rond mijn enkels Je sliep in mijn woelen en de nacht leek amper duister Omdat je me met jezelf me door…

Dochter van sneeuw, een witte mond, vervaagt Kristallen wenkbrauwen in een gouden maan Murmurerend water langs een beïepte laan Ik vertel niets over besterde ogen, Borsten vol liefdesvuur, en, opgetogen, Lippen, die door rozen zijn gevoed, Nachten van wanhoop onder lavendel beddegoed Ademtochten, met zachte muziek omlijst Zonomfloerst haar…