Alle inzendingen over MENSENKIND

gloeien en eist het lot dan toch eens wreed dat nacht van binnen pijnlijk schrijnt zou ik dicht naast je willen blijven tot duisternis in ‘t gloren kwijnt mocht ik voor jou de Poolster zijn zou ik als baken voor je stralen zodat het levenslabyrint jou niet in twijfelen laat dwalen maar zon en ster kan ik niet zijn ik ben gewoon een mensenkind…

Een machtig mensenkind wiens inzet voor de Ander en voor de Maatschappij schier onnavolgbaar bleek. Geen cynicus, maar desondanks een rots, en schrander. O lof, steek op, van Tegelen tot Oterleek! Zijn korte leven lang verdedigde hij trouw de leer die in de goedheid van de mens geloofde. Niets dan goeds dus.…

Nog zie ik achter in mijn vaders boomgaard die ene boom met al zijn aanlokkend fruit als pronkstuk van kunstenaar zag hij eruit met takken door tal van vruchten verzwaard en met het schoon vooruitzicht dat ons streelde een rijke oogst van gezondheid en genot dachten wij nog niet aan het vergank’lijk lot dat menig mensenkind onze begeerten deelde…

veel flitsen Die jouw komst, de volgende dag, De langste dag van het jaar, Op indrukwekkende wijze Kwamen aankondigen - Jong waren we, En ouders werden we, Van een zoon, ons eerste kind, Dat ons in een slag veranderde Van jonge kuikens in Verantwoordelijke ouders - Je komst kwam niet zonder zorgen, Maar het kwam goed, als mensenkind…

Door de allerhoogste bescherming omrand klinkt evenwel een uitdagende strijd: "Mensenkind, weest u voortdurend bereid tot het herkennen van 's Heren vijand." Een leuke weldoener of engel vol licht: gedaante van Satan, die zich voordoet als vriend met beloftevol vooruitzicht.…

, je kunt grotendeels zelf vernieuwend scheppen mensenkind, vertaal je eigenliefde in delend scheppen mensenkind, draag je vruchten uit het zal heelheid scheppen…

Laten wij borg staan voor elkanders leven, jij mensenkind hebt deel aan mijn bestaan, waar jij verworpen bent, neem ik je aan, ben jij de vraag, ik zal het antwoord geven, daar waar ik viel, heb jij mij opgeheven en waar ik wankelde, daar bleef jij staan; laten wij borg staan voor elkanders leven.…

Maar schrijf dan ook, ter keerzij mijner schuld, Dat ééns een mensenkind, zo diep in ellende Zo ver verloren in een nacht van rouw, De maat zijns droeve leven heeft vervuld, En schoon hij 't bitterste dezer wereld kende, Toch durfde leven en niet sterven wou!…

Vlieg heen Vlieg heen naar verre oorden Vlieg heen waar niets iets zal zijn Spreek de taal die wij niet hoorden En ontdek het leven, zó fijn Ik zal je missen, maar dat is goed Zo voelen we allebei Dat het een liefde is van vlees en bloed Vlieg heen Vlieg heen en wees vrij Vrij als een vogel vliegend in de wind Vlieg heen, mijn kleine mensenkind…

Verzen vlerken langs mijn schaduw rijmen resten ongeluk waar de liefde mij mag lijmen loopt de tijd zijn wijzers stuk In des mensheid open geesten kranst de ader tomeloos in de hartslag van de Aarde om des wereld's tondeldoos Mensenkind als universum middelpunt van eigenheid speelt zijn hoofdrol tussen sterren aan een zuiver firmament…

Voor aller eeuwtijden vereenden zitdag Waar elk verschijnt en op zijn oordeel wacht, Staat boven blinde blaam en wuft wieroken Eén mensenkind eenparig vrijgesproken, En van verklaard lichteffen voorhoofd lacht De hoge onschuld van Schoonheids heilge middag.…

Rust in vrede te jong lief mensenkind, weet je wordt door velen betreurd en bemind.…

Kon ik weer terug in uw moederschoot, daar waar u binnenleidt, vrijt en leven schept, een mensenkind wrocht naar het laatste concept en laat mij dan groeien negen maanden groot.…

Daalt daar een lied op 't bevend mensenkind, Dat van een groots ontzag de borst voelt kloppen : 'De duizend, die zichzelf nooit wezen konden, Bezitten saâm één waarheid, die hen bindt; Hun is 't geloof, dat spreekt uit duizend monden; Maar wie, wat menslijk waar is, zelf ontgint, Voelt zich aan zich door zich alleen verbonden, En weet, dat…

Daalt daar een lied op 't bevend mensenkind, Dat van een groots ontzag de borst voelt kloppen: "De duizend, die zichzelf nooit wezen konden, Bezitten saam één waarheid, die hen bindt - Hun is 't geloof, dat spreekt uit duizend monden; Maar wie, wat menslijk waar is, zelf ontgint, Voelt zich aan zich door zich alleen verbonden, En weet,…

zij weet niet meer wat gister was nee, niemand kwam hier op bezoek dit is geen leven was hij er nog maar al was het even een mensenkind kwam in de ochtend reisde bij volle maan heeft weet van niets schreeuwde bij aankomst heeft een lange weg te gaan waar is toch mijn beurs o in de la of nee daar wie heeft hem meegnomen vertrouw…

Weet mensenkind: de tand des tijds behoort tot de goddelijke waarheid en eeuwigheid. Je kunt lopen en dwalen op aarde slechts dat valt te behalen wat je reeds opgaf... God geeft je dat wat al achter jou lag. En alles dat je uitspreekt, daarvan neem je reeds afstand, want bij elke uitspraak komt er energie vrij dat loslaat...…

Het is in de stilte dat elk mensenkind voorbij trok. Ik was verbonden. Verbonden met iedere mensenziel. Het was in de stilte dat al de dingen, die vroeger waren verdwenen en verbleekten. In een diepe stilte kwam ik thuis, ook al was ik in aardse begrippen jong. Ik voelde me ergens oud, héél oud.…

de hele dag En lunchte wel 3 keer Waarna ik dan een tukje deed Verscholen in een grote struik Zodat er niemand was die me nog zag Dan droomde ik van verre reizen Van prachtig weer En goud voor hele lage prijzen En over heksen die van stokken vielen En tegen bomen vlogen En lange neuzen kregen als ze logen Maar ik ben gewoon een mensenkind…

Nu wil ik bidden, maar tot welke God; de Onbegrijpelijke die vandaag verscheen in een klein mensenkind? De God die sterren strooide in dit onmetelijk groot heelal? De God die zwijgt en toch ontmoeten wil, die ons wil zien en meelijdt? Ik wil wel knielen nu, en woorden zijn teveel.…

Oh mensenkind met je smalle snuit liefde komt er soms op die tedere manieren uit. Er zijn zoveel soorten vreugde naast ook verdriet die een ander steeds zo of net even anders ziet. Er zijn dingen die de grond intens kunnen beroeren elders andere zaken waar men naar kan loeren.…

Een Goddelijk mensenkind Wonderlijk verwekt In een kribbe toegedekt Door God de Vader bemint. Een leger van engelenkoren Vol van kleuren en pracht Zongen in deze heilige nacht Omdat Jezus, was geboren. Dat allen het mogen weten Dat Jezus de redder is gekomen Onze schuld heeft weggenomen Dat we dit nooit zullen vergeten.…

Beschouw dit wezen dat kan leven haar geest uit dauwdraden geweven Het teer gezicht schijnt gegoten, geslepen, fijn, door koel, stromend water uit puur wit elfenbein De stille stem klinkt gedempt, ver, helderzacht, door flarden winternevel vervagend in haar lach Een eenzaamheid, groot en geheim, verschuilt zich in de stille ogen, geen mensenkind…

Vlucht omhooge, en komt niet neder, eer gij streken mensloos vindt; vlucht, en zet uw voet geen tweemaal bij dat Godloos mensenkind. Vlucht, hij wil zijn boosheid boeten in uw bloed, o vogels vrij; vlucht, of sterven zult gij moeten: zulk een hertloos mens is hij!…

Een paar scherven blauwe eierschaal hier en daar aan de voet van de rooilijn en de beukenschraag herinneren me eraan de dood het treft me diep weet ik dat ik altijd een kind zal blijven ingezwachteld ben ik tot op de oppervlakte van mijn gezichtsveld mensenkind de boze natuur met haar gruwelijke bedoelingen waarom geen nest oude…

Als een man zich aan zijn vrouw verbindt en uit hun liefde groeit, uit een onzichtbaar punt, een nieuwe mens, een heel nieuw mensenkind. Hebt U dat wonder al aanschouwd? Hebt U het wonder wel aanschouwd? Hoe God aan ons zijn voornemen ontvouwt, hoe hij met grote liefde, aan ons eeuwig leven bouwt? Hebt U dat wonder wel aanschouwd?…

Als er opnieuw zo'n wondertje gebeurd, dat er een klein mensenkind wordt geboren, wil je van de dáken schreeuwen en stil genieten van dat kleine mensje, wat op de grote mensenwereld terecht is gekomen.…

Een mensenkind, het wordt geboren, als een ongeschreven blad En dan begint het schrijven, soms met krullen, soms in klad Met hoofdstukken van liefde, en hoofdstukken van last Dit boek is niet geschreven, maar in de ziel gekrast.…

Christus Konings Kind Heilig Gods Lam Zoon van de Vader Zoon van Maria Pleegzoon van Jozef zeker, zeker geen lammetje geen moetje geen doetje geen mietje geen macho maar mensenkind van het meest zuivere soort uit-einde-lijk leidde ons lijden Zijn lijden Zijn handen Zijn voeten Zijn borst Zijn hangen Zijn kruis Zijn sterven maar,…

Want een winterreis dat moet ieder mensenkind, eenmaal toch beleven.…