Ook dit is Kerstmis

Deze namiddag was ik in een afdeling van bejaarden,
dement en blijkbaar ver weg van deze wereld. Welke
wereld is de onze, wat hebben we gemeenschappelijk?
Kerstmis nu, een Kind, wat herders en de hoop op vrede.

Waar is hun geest? Wel zijn hun lichamen veilig en goed
doorvoed en verzorgd, gekoesterd zelfs soms, maar waar
zijn zij? Hoe met hen praten? Hoe hen verstaan? Wat weten
zij, wat weten wij van deze wereld? Raadsels en veel stilte.

Nu wil ik bidden, maar tot welke God; de Onbegrijpelijke die
vandaag verscheen in een klein mensenkind? De God die sterren
strooide in dit onmetelijk groot heelal? De God die zwijgt en
toch ontmoeten wil, die ons wil zien en meelijdt? Ik wil wel

knielen nu, en woorden zijn teveel. Een klein Kind in een kribbe,
zo schamel, zo verborgen en toch geloven dat dit alles
voor ons betekent, dat dit de wereld is, ook van hen die
hier dement zijn, die hier wonen. Venite adoremus.

Schrijver: Adeleyd, 25 december 2012

rosa.olaertsskynet.be

Dement wereldvreemd aanwezigheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 253