Alle inzendingen over Uwe kind'ren

Gij bodemloze stad waar zotten ooit putten sloegen tussen rottende palen waar nochtans steeds de bink stak met zorg nooit 't lijntje brak wie was 't die vergat dat uwe appelen in zilveren schalen slechts de bange vraag stutten zult gij de Kaap nog halen…

Sterk, sterk mij, Heer, in 't hopen op de hemel: Hier is de helste glans een nevlige avondschemel ; De stoutste poëzie een zinloos, dwaas, geremel; De reinste liefde een wufte gloed: 0, maak mij los van de aard; maar geef mij moed en krachten 't Verlangde scheidingsuur in ootmoed af te wachten En Uwe wil te doen in voor- en tegenspoed!…

Hoe gulzig is het gers en goed om in te baden tot boven uwe boeg, o gierig rundervee, dat, in de oude stal, hebt oude voederbladen en vuile draf geteerd, zo menig maand alree! Hoe geren zie ‘k u, hoorne omhoge, neuzegaten wijd open, almedeens, in ‘t gulzig gers gelaten! Ge'n weet uw weelde niet, noch uwe weg!…

rok tsaam dobbelden en tuisten: Ik ben 't, ô Heer, ik ben 't die u dit hebt gedaan, Ik ben de zware boom die u had overlâen, Ik ben de taaie streng waarmee gij ging gebonden, De nagel, en de speer, de gesel die u sloeg, De bloed-bedropen kroon die uwe schedel droeg: Want dit is al geschied, helaas!…

Waarom niet heel mijn hart ontgloeit bij 't schittren van de reinste schatten dat elk gemoed naar 't uwe trekt? Eens zwom mijn ziel, als uwe ziel, in wondre wonne en zonneschijn; maar 't leven kwam, de sluier viel, die 't al met toverwaas omschemert, en naakt bleef de aarde als een woestijn.…

Wat zit gij daar en blokt en buigt nog over uwe boeken? De wijsheid ligt maar in de kan, Die ze elders zoeken wil, die kan, doch laat hem, laat hem zoeken. Het beste biertje lust hem niet, het liefste liedje sust hem niet, Het mooiste meisje kust hem niet, Hoog het glas, hoog het hart, hoog het lied! De beker ruist, de beker schuimt!…

Het zou Uwe Majesteit Koning Willem-Alexander sieren als U na de beëdigingen op maandag 10 januari 2022 van het kabinet Rutte IV in het openbaar van U laat horen als formeel maar ook als zeer buitengewoon lid van die nieuwe Nederlandse regering U als Koning heeft als staatshoofd het recht te waarschuwen.…

Het zal niet gelukken, Uwe addergebroed! Want humor en lach is mijn divisie En ik krijg liefde in overvloed Staande blijf ik met hernieuwde kracht Geen honende uitdaging naar u toe Zeg ik u ferm, edoch evengoed zacht: “neen, ik ben nog lang niet moe!”…

Onze Microsoft, Welke op onze harde schijf zijt, Geheiligd zijn uwe windows, uw update komen, Uw bugfix geschieden in uw windows.…

opgewekt gemaakte stemmen die als lichte champagne bruisen lege aanval op de stilte, als verdediging van hun keel dat immer de weg naar het hart verstopt ooit hebt u er al van gehoord: het afgesloten hart in schimmelachtig donker, achter gecamoufleerde namen, gemaquilleerde koppen ooit hebt u het al gehoord: hun naam, hun stem niet de uwe…

Vanwaar begint men best t’ ontvouwen uwe lof? Uw bouwheer Grunus moet u tot zijn wijk verkiezen, Zo vroeg vóór Christus’ komste, en bouwde hier zijn bof; Of liever, zo men zegt, de broer van ’t hoofd der Franken Ontworp u, arm en slecht.…

Slaapt, slaapt, kindje slaapt, en doet uwe oogskes toe, die pinkelende winkelende oogskes daar, ‘k ben ’t wiegen al zo moe: ‘k en kan u niet meer wiegen, ‘k en ga u niet meer wiegen, slaapt, slaapt, toe!…

Zo leg ik heden op uwe dis, Een handvol van deze bloemen. Gij hebt er gewis wel eens mooier aanschouwd, Die frisser en fleuriger blonken; Maar hebben ook zij niet haar hartje van goud, Dat hemelse dauw heeft gedronken? ----------------------------------------- Openingsgedicht bij de dichtbundel 'Madelieven' (1869)…

Zo doet uw schone verf de roos en lelie duiken, En maakt dat in uw hof, uit hartzeer en verdriet, De bloemen altemaal verdorren op hun struiken, Omdat men schoonder bloem op uwe kaken ziet.…

Zal ik nederknielen mogen voor uw voeten Met mijn hoofd in uwe schoot?... Maar wat dan? Wat zult gij tot mij zeggen, Bij het ver gegons van de engelenschaar, Als ge uw jonge, blanke hand zult leggen Op dit oude, grijze haar?…

Mijn tranen stelpen steeds de uwe, telkens als ik ween.…

God heeft u van mij afgeëist, En nu de tedere avond grijst, Buig ik, niet meer vermetel, Bij uwe lege zetel.…

- God, laat ons waan en schijn dat we Uwe wezen zijn.…

En maak ons hart door Uwe vreze Zo vol van helder zonnelicht.…

Wij haalden onze adem ruimer En zonken uit de lauwe druk Tot Uwe grondeloze sluimer En waakten klaar – is dát geluk?…

O lach naar mij, gij klein kalf Daar ik je moeder ben Mijn liefde voor den uwe persoon is meermaals ten proeve gesteld Uwen vader heb ik allerwegen gezocht. Ik ken het gif der schaduw Ik weet dat de noten der aarde geschikt zijn als voedsel Dus, wees niet bang We zullen uw vader vinden in 't woud Lach en speel, nu!…

Broederstrijd in een vervlogen tijd Aan beide zijden van de Oder-Neisze En tussen Über- en Nieder Germanen: De Discipline tegen Lange Manen Die Mannschaft, met Paul Breitner, Duitse hippie Der Kaiser, Vogts, Sepp Maier, Overath Der Bomber, Uwe Seeler Schwarzenbeck Der Uli, Günter Netzer en Grabowski Was dan wel trots,…

Dan spreken ook weer de profeten en leren ons een nieuwe taal, dan mogen allen kind'ren heten van onze God in Zijn verhaal. Dan zingt uw Geest in onze zangen, herschept ze tot een helder lied waarin de eeuwigheid blijft hangen en weg is al het oud verdriet.…

Een spree van witheid, ongemeten, ‘t zij waar ge uwe ogen vlucht, ligt overal gespreid; ‘t is snee' tot in uw huis, ‘t komt snee' door al de spleten; ‘t is snee', ‘t is immer snee', en al sneeuwwittigheid.…

Ik voel het, ‘k ben voor u verdwenen, Maar toch mijn harte zal niet wenen: Een kindje ligt op uwe schoot, Dat gij met feller gloed zult minnen Dan ‘t woest gestorm der hete zinnen, Dat u de mannenliefde bood.…

In haar Amsterdamse taaltje Zegt alras een burgervrouw: "Uwé schijnt benauwd te weize!" En de man zegt: "Ja, juffrouw." "Jonges, jonges", spreekt ze verder: Wat 'n mins wel geife sou, Om van sou ies of te komme!…

Maar, wat ik poogde, ik kon niet spreken, En gij, ge sloeg uwe ogen neer. Geen blik, geen blos op uwe wangen, Geen woord: uw hart was koud en stom. Ik trilde en beefde van verlangen, Ge ging voorbij en zag niet om.  …

Waarom niet heel mijn hart ontgloeit bij 't schittren van de reinste schatten dat elk gemoed naar 't uwe trekt? Eens zwom mijn ziel, als uwe ziel, in wondre wonne en zonneschijn; maar 't leven kwam, de sluier viel, die 't al met toverwaas omschemert, en naakt bleef de aarde als een woestijn.…

Gij kraait, terwijl ge uw vlerken slaat, en 't stemgeluid dat henengaat, uit uwe hals gedreven, herwekt het slapend mensendom, het boodschapt hem de dag weerom, de dag, het licht, en 't leven.…

Blond meisje met uw rozenmond, Kom, zet u op mijn knie, Vertel mij van al de liefde, zo zoet, Die ik in uwe ogen zie. Stil, stil, dat ons de wind niet hoort En met onze woorden spot, Gij buigt u over tot mijn gezicht, En ik beef van stil genot.…