Alle inzendingen over bevreesd

lees mijn bevreesde letters over herfst en winter en de langzame kou zonder jou. we spelen ons spel, lachend in brede zinnen en daar is de werkelijkheid: een handjevol liefde met knipoog, beloftevol naar toekomst, naar morgen.…

Doch Petrus stond op en liep naar het graf zich bukkende zag hij dat alleen de linnendoek er nog lag Toen de discipelen er met elkaar over spraken bevreesd voor een geest toonde hij het vlees dat spande over zijn kaken Zij werden blij en konden het niet geloven dit alles ging hun verstand te boven Toen opende hij hun verstand zodat…

ik pel de jaren af als uienrokken en vang de tranen op in een karaf ik heb het land zien liggen, maar was laf bevreesd voor reuzen bleef ik held op sokken de druiventrossen hingen aan de stokken maar niemand die me iets te drinken gaf ik sloeg op rotsen met mijn herdersstaf en leste mijn dorst met gulzige slokken maar onbevredigd ben ik…

Hij was bevreesd en tevens onbekwaam. In doodangst vluchtte Arie uit het raam. Op dertienhoog bevond zich zijn etage. De man besefte dit pas op z'n vlucht. 'Gaat dit wel goed?' vroeg Arie zich toen af, want schrijnend werd de stroming van de lucht. Hij voelde zich ook verre van in orde.…

Het zonlicht dat ons toen magisch toe scheen, maakte al snel plaats voor woelige baren, waar wij bang en bevreesd naar konden staren, kaarsjes brandend dat het stormtij verdween. Nu het water weer tot rust is gekomen, tref ik haar nog steeds glanzend aan mijn kant, kan ik me geen betere vrouw meer dromen.…

Een beetje bevreesd: het buitenland blijft het buitenland. Alles O.K. hier. Ma. ------------------------------------------------------------ Uit: 'De vijftig beste gedichten van Wim Brands', 2012.…

de tijd zwijgt, maar mijn hart klopt in bevreesde ritmen. zal ik ooit leren dansen? met jou, bijvoorbeeld?…

En later zou je inschepen in een bootje op de vaart je peddelt langzaam weg, bevreesd voor nieuwe rampen Als een hond ben je beducht voor het verliezen van je staart je bereikt nu gauw de nevel, ik zie je haast verdampen.…

licht Maar ziet enkel de maan Omringd door enkele sterren Aan de zwarte hemel staan Toch, in haar dromen Wil er een engeltje komen Haar vertellend over een nieuw begin Van een leven vol liefde en goede zin De engel sprak woorden Allemaal even lief en zacht En ondanks alles wordt de pijn Toch eventjes verzacht Wees niet bevreesd…

vertelde over het jonge kind ik had toen nog niet tot tien geteld, laat staan dat ik zware stenen kon dragen de wind sprak over die jongen die slenterend over straat zocht naar vrienden tussen die massa; de zienden het alleenzijn bleek al veel eerder geboren niet wetend dat het tot een zoekende toekomst zou behoren wees niet bevreesd…

over het jonge kind ik had toen nog niet tot tien geteld, laat staan dat ik zware stenen kon dragen de wind sprak over die jongen die slenterend over straat zocht naar vrienden tussen die massa; de zienden het alleen zijn bleek al veel eerder geboren niet wetend dat het tot een zoekende toekomst zou behoren wees niet bevreesd…

vertelde over het jonge kind ik had toen nog niet tot tien geteld, laat staan dat ik zware stenen kon dragen de wind sprak over die jongen die slenterend over straat zocht naar vrienden tussen die massa; de zienden het alleenzijn bleek al veel eerder geboren niet wetend dat het tot een zoekende toekomst zou behoren wees niet bevreesd…

Dat zij zijn lief was, dacht hij vaak in twijfel, zijn geest bevreesd, geheel zijn hart ontdaan bij de idee te leven in een waan - dat al zou stukslaan op zijn bange weifel. Nu keek zij even op, haar blik vol spot - wat kende zij hem goed; zij zou hem schragen bij wat hem heel zijn leven had beknot.…

Volg hierbij vooral je gevoel en wees niet bevreesd Schenk nu het resultaat in ruime mate aan een ieder die je kent. Herhaal dit regelmatig, indien mogelijk dagelijks, je zult versteld staan van het effect! Het zal je een warm en goed gevoel geven. Bedenk: De op deze manier verkregen mix biedt absoluut garanties voor de toekomst.…

Voor warende geesten, eens mens geweest, hield men wijs beraad, eerbiedig bevreesd. Bezinning werd door vertelling gelaafd. Geschiedenissen, ieder jaar gehoord, versnipperden zich tenslotte allemaal, snelden op de wind heen naar zuid en noord.…

Een liefde die mooi en zuiver is ja ik laat mijn hart spreken maar ook mijn verstand ook al ken ik je niet vergissen doe ik me niet Mijn hart heeft nu gesproken ik ben nu niet meer bevreesd liefde zo mooi en zuiver een gift van onschatbare waarde ik hou van jou mijn verre maan.…

weest dan niet verbaasd: brandweer reiniging staken om de CAO wordt tijdens Sail de boel plat gegooid nee weest toch niet bevreesd: compromis is al geplooid voor calamiteiten zullen ze ’n uitzondering maken en ik maar denken bij Sail staat achter elke groene bak een geheimagent of ’n reiniger met de waak als vak…

Maar wat voorbijtrekt in mijn geest zijn beelden uit verzonken tijden en voor het nieuwe te bevreesd kan geen verwachting mij bevrijden zolang 't verleden niet geneest.…

En als gij vraagt : hoe weet gij Zijn genaden, Wie zeide u zeker, dat Hij u vergaf Al ijdel dwalend langs zingende paden Bevreesd voor aardse noch hemelse straf, Dan antwoord ik : " zo zeker als mijn ogen De hemel zien, zo zeker als ik hoor De zang der vogelen, een nieuw geluid, Zo zeker kent mij hart Zijn mededogen, Ik weet wat ik won…

Toen ik, een avond lang en zeer bevreesd, Ben voor de poorten van de dood geweest, Kwam plots zijn jonge stem mij achterhalen. Mijn ogen nog vol nare duisternis, Zag ik verrast, hoe klaar de luister is Van trouw, die onbevreesd zo diep durft dalen. ---------------- leger - bed…

liggend tegen de tijdgeknaagde amandelboom voor de statige plantagesluis even antiek als die van Maasstroom en Rust en Werk Zachte fluitmuziek van Pak Rebo - de gamelansmid in mijn jeugd - vult de dalen der wolkenparade aan het puur blauwe hemelgewelf Beneden naast mij de zonbeschenen violette strijd van krabben en koetais Even was ik bevreesd…

vanuit mijn nimmer goed te maken hart laat de nachten bij me blijven teken ze desnoods op mijn gezicht maar zorg ervoor dat mijn naam op eeuwige stilte zal rijmen begraven in genoeg stof voor een lied of een gedicht zal er niet één zijn die eenzaam gaat de duivels dansen immers in het rond op mijn eindelijk gezwegen mond wees niet bevreesd…

de liefde is reeds lang vervlogen verjaagd door heftig zwart, heeft stil de wijk genomen naar een diepe donkere kast verzegeld en op slot gedaan stil ligt het in een hoek, wat geweest is voorbij grijs kleurt het levensdoek de nachten: donker, bevreesd, wijl er geen hoop meer is, geen liefde wordt verwacht...…

waarom zo bevreesd? Hoe is uw geloof zo klein? Het is de Heer, wie ook de wind En de zee gehoorzaam zijn.'…

En ... al zijn winst vergeet hij, niet tevree Vóór 't vinden van het cijfer van een cent - Zijn kast is vol van hopen klinkend goud: - Ik ben bevreesd, dat ik soms óók zo dee, En centen-cijferend mij heb ontwend 't Gouden geluk te zien dat 'k overhoud.…

kijkt u nu niet zo bevreesd, waarom zou ik medelijden hebben als u mij op uw beurt naar het leven staat? we moeten allebei ons hachje redden, maar ik het eerst, dat spreekt.…

neem mijn hand, wees niet bevreesd als ik trek door levende velden met voelende bossen rondom vaak is een mens teveel bedeesd zich als delende, roepend te melden ga mee, ik leid je naar mijn fantasie, over de kwetsbare ziel zoals jij en jij daar, in de diepte van mijn ervaren bloeit de tuin in strelendend kleuren, zij aan zij…

er stroomt verlatenheid door alle straten een zwarte kat schicht naar de overkant geschrokken van een opgewaaide krant beklemming kruipt uit zwarte venstergaten bevreesd dat zwakke dijken zullen breken vechten soldaten met de woeste stroom en loop ik als gevangen in een droom waar grauwe eenzaamheid is neergestreken de speeltuin waar alleen…

Nu mijn zoektocht ten einde loopt sta ik stil en verloren als aardling in deze nacht zonder einde Verwonderd toch in bange verwachting richt ik mijn ogen naar de hemel waar in het nachtzwartfluweel sereen flonkerende sterren mij toefluisteren wees niet bevreesd nu het einde van uw wil nadert.…

Nu woest En kwaad En grimmig door de wolken. ’t Is of er woeste buien komen En moenen zich verbergen in de eik En zoogdieren bang verstijven Hoe bevreesd ik was En later ik vertel Nu is de moen gevangen. Ik vervolg mijn weg met spoed, (Als de hoge hemel ziet) . En de angst beweegt door de bossen…