Alle inzendingen over bloei OR bruigom OR bedgordijn

Bloeiende krokusjes een kleurrijk tapijt. Blauwe luchten met witte strepen. Warme zonnestralen het is “lente”…

Bloem gaat weer groeien zon zal knoppen verwarmen dan kan ze bloeien.…

Je was in de bloei van je leven, je had heel veel te geven, aan je zoon van zeven jaar, je had toch alles voor elkaar? Toen ineens een donderslag! Je was verlamd, in één oogopslag, verstomd en niet bij de tijd, je was je verstand zelfs kwijt. Al krabbelend ben je weer hersteld, ook al was je nog uitgeteld.…

blad en in tegendeel winterland en andere uitwassen wasem aan de binnenzijde van het torso rijp rond het hart en een ijzig hoofd vergeelde tanden bijten zich vast in oud groen en bloesem genadeloos in haar genade roerloos in bloei…

De amaryllis ontplooit haar pracht in tweevoud De bijen slapen…

Bloei grote bloem met hoge steel ik bewonder haar kleur zonnebloem…

De stormwind gierde met dof gedruis; 'k Doorstak de bruigom in Ada's huis; Daar binnen stond ze, en 's bruigoms bloed Stroomde op 't satijn met purp'ren gloed; Daar zonk ze neer, nu bleek, straks rood... Toen 'k haar omhelsde was ze dood. De stormwind giert nog met dof gedruis, En 'k dwaal weer treurig om Ada's huis.…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

de witte voorjaarsbruid staat mij op te wachten ze beloont mijn leed van verlangende gedachten en toont haar witte kleed de sluier is af genomen ze laat me bij haar komen want ze weet zo ondertussen dat ik het niet kan laten haar te omhelzen en te kussen daar is ze ieder jaar weer op uit…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

En heel de dag heeft hij haar toegefluisterd Wilde wals van leven, dat niet voor háar is, En vroomgelovig heeft ze éen dag vergeten Der eigen droeve ziele zeker weten, Uit stage val van dorre blaên beluisterd: Dat Dood haar bruigom wordt, als winter dáar is.…

Woolf gesterkt debuteert de bibliofiel met hoogstaand English poetry-werk in zijn The Burning Wheel wijl Flanders Fields de doden telt en hij blindheid bedwingt treft hem uit het Great War-geweld een Truiens vluchtlingskind zijn paardenkoets trekt ratelend langs de Hoogbrug naar haar Markt swijlst knoopt hij zonder aarzelen zijn bruigom…

Er is geen droefenis voor wie met kinderogen nu kan kijken. De witte bloesems doen je juichen om al dat nieuwe leven. De hoop vervuld en dankbaarheid voor zoveel moois al is ’t maar even.…

Als ik een bloem was, zou ik dan nu bloeien? Of zou ik een bijzondere bloem zijn, een onvoorstelbare bloem, een bloem die niet kan kiezen tussen bloeien en niet bloeien, En die over de rand van een vaas voorover leunt om te zien of zijn afgrond een bodem heeft?…

Een roosje in volle bloei Zo onschuldig en klein Een roosje in volle bloei Waarom mag dit niet zo zijn? Veel liefde en levenskracht Heb jij nu al in dit leven gebracht Roosje lief bloei maar fijn Waar je ook mag zijn…

In de bloei van mijn leven is mijn kinderlijke onschuld geschonden jarenlang kon ik het geen plaats geven nu heb ik mijn kracht terug gevonden In de bloei van mijn leven werd er over m'n grenzen heen gegaan tot voor kort kon ik het geen plaats geven nu kan ik er eindelijk boven staan In de bloei van mijn leven ben ik nu opnieuw begonnen…

Toen onverwacht het pad zich boog stond ik oog in oog met een - uitgebroken naar het licht - kleine bloeiende perenboom. Zijn knoestige stam en takken - een ademtocht in de lente - openden wijd het weerloze hart dat zich vulde met lichte tinteling. Mijn ogen streelden de bloesem raakten het donkere stamhout aan. In het laatste licht van…

Broeipotten en zaailingen op de Creiler Flora: zo rood en geel getulpt is het deze winter niet geweest Waar was ik al die tijd? Om precies te zijn niet ik liet ze broeien dat ze barstten keerde ze tijdig om hun steel te rechten, trok bij min vier alle registers van de lente open En ik? Ik broeide in het winterlicht maar glazig op hun…

was Langzaam sluip ik rond Maar niemand die mij ziet Somberheid omringt me En vangt me in haar web Nooit zal mijn roos weer bloeien Verlepte blaadjes zijn alles wat ik heb…

Als de appels bloeien, - de schone maand! - en 't gers, aan 't groeien, de wegen baant, de zoele winden zie 'k geren gaan en blommen vinden, die openstaan.…

Zacht, haast zonder te bewegen omhelst een broos vlies nieuw leven ademloos valt adem samen waar twee harten ritmisch kloppen op het bewegen van een nieuwe morgen zwanger van dromen op het wandelpad van werkelijkheid worden maanden geteld in dagen wanneer de laatste wee geen pijn meer geeft en lente alle zinnen laat ontwaken…

~~~ kortgelokter dan tevoren verdronk ze in zijn aandacht niet langer van plan zich achter een rookgordijn te verbergen ze schudt zonder vertraging de druppels weg achter haar oren lonkt openlijk in zijn zonnebril en ziet zich dichterbij groeien ~~~…

Donkere wolken jagen de aarde beeft Zwanen storten neder niets meer leeft Stormen benemen oerbossen het leven De natuur verziekt kon niet meer geven Vuurhaarden verzengend ongeremd Door niets belemmerd of getemd Overspoeld door woeste golven Zijn de continenten bedolven Maagdelijk sluimert dan de brakke aarde In eeuwen van rust en ongemoeid…

ruisende regen dwarrelend in lentevlucht schildert levenskleur…

In plat geschoeide velden klappen rozen open, bewijs van argeloze plicht, de wereld zich met het licht zal voeden van te vroeg gestorven helden, waar de koppen blijven bloeden, om gemorst zaad een kans te geven, te aarden aan beide zijden van een tere grens, zich steeds weer de ultieme wens te beleven en hoop te laten ontkiemen…

we het nog wel eventjes vergeten Ik zie de lente meestal als een vrouw je weet wel, zo eentje in de overgang opvliegertjes en koude rillingen maar dat maakt mij niet bang Ik heb de vorst alweer vaarwel gezegd en terug naar winterland gezonden beetje sneeuw en wat vriezen gehad en heb het toen weer genoeg gevonden Zie nu crocussen bloeien…

camelia, ik zag je bevroren in de bloei, ook al is er nu geen enkele groei; je moet eerst nog even in de wacht, en dan kom je in volle kracht tot wonderschone pracht; als de tijd daar zal zijn toon je trots je bloemen, je bloemen zo sierlijk, zo teer en rein…

T huis bloeit U it I ets N iet veel.…

Langs de knusse Burgemeester Wuiteweg waait koelte van dichte beukenkronen, die zich, statig als hechte groep, tonen, omgeven door een hoge, waakzame heg. Uit de bomen zakt reine adem weg op lager lover, verfraait de tonen van 't gevederde koor dat hier mag wonen, vol liefde zingend, of zwijgend _ aan de leg! Luchtig gras geeft alle zerken…