Alle inzendingen over liefde OR eenzaam OR aarde

doorgronde eenzaamheid verzamel mijn liefde in de herfst van mijn leven maar geef een ander ook wat te teren op de liefde die zo universeel hoort te zijn en haat niet meer dan een woord behoort te worden.…

Muzikale vertelling eenzame uren fluit ik Vivaldi - liefde in eeuwig verschiet…

de draak die enkeling ver achter de horizon die hem nog wel in dromen horen kon is er vandoor gegaan met een platvloerse slet nu ligt hij eenzaam te huilen in zijn zomerse bed misschien dat het schrijven hem enigszins troost want zijn allerliefste liefde heeft hem geloosd.…

In eenzaamheid ben ik bedroefd en ween. O arm aards dal, waar 't onbestendige standhoudt. Het beste is hier: altijd dronken zijn.…

Liefde hoop en troost, vrede leven tot in eeuwigheid In eenzaamheid begraven; met de horde Zonder wie hem het meest nabij waren; zijn kinderen Met alleen zijn moeder die hem baarde om hem heen in de Siberische koude Terwijl zijn vrouw verdween met een warme deken om haar heen Voor de één was hij een held Voor de ander een oproerkraaier…

In stilte, in eenzaamheid meende ik het oprecht, echte liefde ! In stilte, probeerde ik vast te leggen, in dichtvorm, voor inzicht in werkelijkheid ! Er heerst een hoge norm om in menselijke, Aardse begrippen, uit te drukken... dat wat Eeuwigheid precies inhoudt.…

Er is maar één oplossing, om dit steevaste verlangen te stillen en mijn sociale aard te omarmen. Ik ben mijn eigen beste gezelschap en vul mezelf met eigen liefde. Wel alleen, maar nooit meer eenzaam.…

van zijn geest voor de mensheid tracht te behouden in liefde vertolkt Eenzaam maar niet alleen als allerlei drukte nabijheid verhinderen ondanks het lichamelijk van elkander gescheiden zijn bewust van ' t gevoel verbondenheid Als hij allerlei herinneringen in zich levend voel worden de aardse dampen, de woeste zee met in ons gevoel…

Pascaline, wat heb ik toch gedaan dat je me eenzaam achterliet met al die eenzame liefde die ik altijd voor je heb gevoeld. Waarom moet onze liefde nu al sterven zonder namen in een boom te kerven Nu zal onze liefde verdwijnen en nooit zal onze vlam meer schijnen.…

Licht en liefde wacht mij daar.. Geen eenzaamheid en pijn Daar in de lichte liefde zal ik gelukkig zijn.…

soms een zomerse zon, warme warmte, blijken van blijheid dan weer regent het, eenzame somberheid de jutter met zijn potten en hout, zonnig goud op een eenzame somberheid, alleen. hij brouwt vanalles, uit de zoute zee hij kent de kleur en weet de waarde van het kleine beetje Glimmend Goud op aarde…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

eenzaamheid beroert mijn hart, komt zo plots en onverwacht. doch met vrienden op het werk is het sentiment nog redelijk sterk. het alleen gevoel is op zijn best, in combinatie met wat stress. mijn eenzaamheid gebruikt zijn macht in de vroege uurtjes... van de nacht.…

Mijn liefde is vervlogen En zachtjes uitgeblust Geen hand meer op de ogen Geen mond die mij nog kust Geen lachje uit de verte Geen hand meer in mijn haar Niet meer zitten soezen En kijken naar elkaar Er vallen nu geen woorden Er is geen ergenis Maar ik weet nu uit ervaring Hoe eenzaam eenzaam is…

Mijn liefde is vervlogen en zachtjes uitgesust Geen hand meer op de ogen Geen mond die mij nog kust Geen lachje uit de verte Geen hand meer in mijn haar Niet meer zitten soezen en kijken naar elkaar Er vallen nu geen woorden Er is geen ergernis Maar ik weet nu uit ervaring Hoe eenzaam éénzaam is…

Mijn liefde is vervlogen zachtjes uitgeblust Geen hand meer in de mijne Geen mond meer die me kust Geen lachjes uit de verte Geen hand meer door mijn haar Niet meer samen zitten kijken naar elkaar Er vallen nu geen woorden, er is geen ergernis Maar nu weet ik uit ervaring hoe eenzaam, eenzaam is…

eenzaam zijn is een gevoel van pijn het gevoel van helemaal alleen zijn het gevoel dat je niemand hebt niemand die wat tegen je zegt liefde zoeken maar niet vinden nadenken heb ik echte vrienden in je hart één en al pijn zo is het gevoel van eenzaam zijn…

De liefde is vervlogen, Heel zachtjes uitgeblust. Geen hand meer op de mijne, Geen stem meer die me sust. Geen hand meer door mijn haar, en niet meer samen praten of lachen met elkaar. Een herinnering aan woorden en eindeloos gemis. En uit ervaring weet ik hoe eenzaam, eenzaam is.…

Altijd met zijn eenzaamheid dat hij eenzaam zwerven zal door onderhuidse spanningen nabij de zee van blauwe gedachten   tussen de overblijfselen van onzichtbare gordijnen der liefde als een nooit voltooid schilderij aan een muur van groene gevoelens op weg naar stille horizon met niets anders te verliezen dan zijn droeve eenzaamheid in…

Is het een ster, die onze zon is, en om schone aarde vraagt? Bodem, die voeding wil? Of is het een eenzaam universum, dat vol is van energie en stoffen? Vol kosmische toevalligheden, als compositie in de Planets? Bedoeld door Gustav Holst. Gemaakt voor mensen. Is het liefde op zoek naar liefde? Is het in mensen die dat zoeken?…

Het is geen eenzaamheid die mij vasthoudt echter het gemis aan onbezorgdzaamheid dat mij verandert in gedachten en liefde ik wil alleen nog maar simpele liefde ik hou van jou jij van mij ik vrij met jou jij met mij ik luister jij praat over hoe simpele liefde zou kunnen zijn…

Mijn liefde is vervlogen, heel zachtjes uitgeblust. Geen hand meer op de mijne, geen mond meer die mij kust. Geen lachje uit de verte, geen hand meer door mijn haar. Niet meer samen zitten en kijken naar elkaar. Er vallen nu geen woorden, er is geen ergernis. Nu weet ik uit ervaring, hoe eenzaam, eenzaam is!…

Mijn liefde is vervlogen, heel zachtjes uitgeblust. Geen hand meer op de mijne, geen mond meer die mij kust. Geen lachjes uit de verte, geen hand meer door mijn haar. Niet meer samen zitten, en kijken naar elkaar. Er vallen nu geen woorden, er is geen ergernis. Maar ik weet nu uit ervaring, hoe eenzaam eenzaam is.…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Eenzaamheid zonder tranen in een land zonder neven altijd alleen gebleven verbannen door een aardse god een wereld zonder nichten zonder post of andere berichten verlaten door de wanen een eiland met geen vader geen slachtoffer, geen dader geen moeder en geen zoon een man zonder familie op zoek naar een relatie in een land onder…

ik heb mezelf in morgenstond en bij nacht zomaar in een ander leven gebracht daar lig ik koud in een ander bed en hoop vurig dat ik het red want mijn aarde is nog ongewarmd en toch voel ik mij omarmd door een kracht die in mij is dat ondanks dat ik alles mis met de koele aarde onder mij die me wakker houdt ik vrij en eenzaam waak en zucht…

traag keert hij de wereld de rug toe hemel noch aarde kan hij bewegen hij wrijft modderige aarde over zijn gezicht slechts een korrelig spoor blijft achter in het veld van riet vindt hij wat hij verloren had tussen weten en voelen roerloos op zijn plek van wie is broze eenzaamheid ze is van niemand zij is van…

Aarde, hier komt een eenzaam lichaam aan waarin een koninklijke zon is opgegaan. Achter de ogen scheen een zomermaand, het middenrif liep vol zacht avondlicht en bij de hartstreek rees een tovermaan. De handen voelden water, streelden dieren, de voeten kusten stranden, kusten steen.…

De stem van jouw eenzame ziel klinkt niet meer helder is niet goed hoorbaar het wezen van de aarde huilt in een benauwde vrijwel ontoegankelijke denkruimte je bemerkt het nu duidelijk het is feitelijk te merken je voelt het met heel jouw wezen geest wordt ouder door de tijd en het heengaan van verlangen je gedraagt je als een nachtvogel…

Mijn liefde voor jou is vervlogen Zachtjes uitgeblust Geen hand meer op de mijne Geen mond die mij kust Geen lachjes meer uit de verte Geen hand meer door mijn haar Niet meer samen zitten En kijken naar elkaar Er vallen nu geen woorden Er is geen ergenis Maar ik weet wel uit ervaring Hoe eenzaam, eenzaam is.…