inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 53.601):

Landloper

Altijd met zijn eenzaamheid
dat hij eenzaam zwerven zal
door onderhuidse spanningen
nabij de zee van blauwe gedachten
 
tussen de overblijfselen
van onzichtbare gordijnen der liefde
als een nooit voltooid schilderij
aan een muur van groene gevoelens

op weg naar stille horizon
met niets anders te verliezen
dan zijn droeve eenzaamheid
in een land vol verborgen leed.

Schrijver: mobar
Inzender: Henk van Dijk, 20 november 2014


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 230

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Adeleyd
Datum:
21 november 2014
Email:
rosa.olaertsskynet.be
De landloper is inderdaad ook een mens, soms méér mens dan vele anderen. Zijn gedachten en gevoelens zijn soms bevreemdend door hun helderheid en directheid, wars van alle schone schijn. Zeer geslaagd gedicht!
Naam:
Bert Weggemans
Datum:
20 november 2014
De landloper is niet alleen maar zielig, hij is onverwacht vaak een mens met opmerkelijke diepgang, zo heb ik mogen ervaren in het dak-en thuislozenwerk. Fijn gedicht, Henk.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)