7607 resultaten.
DE LINDEBOOM
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.343 De linde hoorde ik klagen
In felle stervenspijn:
'Ik zal na luttel dagen
Uw laatste woning zijn.'…
Graf
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.728 Dit is haar graf, onder de jonge linden
vergaan haar handen en haar zachte ogen.
moet men geloven dat wie haar beminden
haar eens hervinden en herkennen mogen?…
De verre abdij
netgedicht
4.0 met 81 stemmen 66 ik hoorde
het klokje van
de verre abdij
zag muren in
warmte trillen
tegen het silhouet
van de toren nabij
goud golfde
koren onder
een warme wind
eindeloze zomers
zijn hier geboren
waar koeien vloeiend
hun rust herkauwen
het vogel concert
nadert zijn einde
monniken gaan
in stiltegebed
hun brevier kent de
regels gesprekken…
Late gast
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 512 De kromme herfstmaan
klampt zich vast aan een linde
en sleept zich omhoog,
traag opent de oude uil
zijn spookachtige ogen.…
zwelgen in het goud
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 306 de linden
zwelgen in het goud
de zon ontvlamt
ontembaar het gebinte
de hemel
staat in vlammen
de gloed is feller
dan de brand…
Impromptu
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 998 Een beetje goud
vonkt al
doorheen de regen
of is het
een huiveren
een eerste beven
de linde
behoedt bedacht
elk blad…
paternosterbollekesmakerij
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 596 als u uw weesgegroetjes prevelt
of tot het heilige drievoud spreekt
over Jobs en vruchtbare akkers
houd dan uw verstand erbij
als de monstrans wordt overgeheveld
en het brood in stukken breekt
peins eens aan de hostiebakkers
die christus kneden in d'abdij
als u uw weesgegroetjes prevelt
om vrede of genade smeekt
denk eens aan…
Posteltanka
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 124 Postel, wit, sneeuwwit.
Gekraak van stappen in sneeuw,
vrolijk gebabbel.
Een ree vlucht het struweel in.
De abdijtorens wenken.…
Regen traant in oude linden.
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 532 Regen traant in oude linden,
heeft de zomer
weggespoeld;
waar kan 't hart
nu troost nog vinden
nu het enkel weemoed voelt?…
Lichtschip
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 38 Er komen steeds meer kleuren in de vlag
tot het hele spectrum straalt als een zon
een baken
op de onrustige reis
Het is maar een vlag
geweldloze communicatie
in de wind
een zwijgende blik
De stok een toverstaf
een zieneres, baken
van geduld
uit goed hout gesneden
Eik en linde, vlier, vijg en kers
de bomen van Moeder Aarde
beuk en…
TO PEEP OR NOT TO PEEP
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 485 Vanavond ga ik weer naar het toneel.
Als liefhebber ben ik in staat om uren
geconcentreerd naar de acteurs te turen.
Het is een zeer opwindend tafereel.
Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief
tegen het lage btw-tarief.
---------------------------------------------
Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald
dat peepshows toneelvoorstellingen…
To Be Or Not To Be
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 273 Wat geeft nu het leven zin?
En waar ben je het beste in
Een ieder wil zich manifesteren
Eigenlijk moet je alles uitproberen
Alles is een ruim begrip
En comadrinken is vet hip
Als je het overleeft een goede test
Is de beest uithangen, 'n manifest?
Ik blaf en iedereen is bang voor mij
Ik ben er als de kippen bij
Ik tok en kukel en ik kraai…
To BN or not to BN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 De ‘influencers’, oftewel BN’ers
met zoveel duizend volgers op het web,
doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”,
roepen klimaat- en pandemie-ontkenners.
Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na:
Komt influencer van influenza?…
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
Zomeravond in een oude stad
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 258 De gracht loopt om de oude stad
met een vertrouwde singel bomen.
Volle bladeren spinnen de late zomer
tot een aanhoudend ruisen,
overvol en al wat verdroogd,
zonder gehaaste stappen.
Hoorbaar vlinderen kinderstemmen
rond het plein.…
Venetië 9
gedicht
3.0 met 18 stemmen 7.624 Rechts deint een kleiner eiland met een abdij,
waar Unesco tijdelijk haar kwartieren heeft,
en Fontana een retrospectieve. Oorlog
wisselt met vrede zoals verkrachting met gebeden.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
uit: 'Steden en sentimenten' (1976)…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
orgeltrappen op zondag
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 148 verveling maar een onheus
verlangen om de muziek te splijten
die me heeft verwond, de hoogte
van het celibaat ketst tegen trage muren
zonder vrees, want hij die vreest
is niet almachtig
zwart wit, de ivoren toetsen met bloed ingelegd
hadden de eerste dood met stokken
en pijlen diep gekwetst, geen soldij maar
gratis navelstaren achter in de abdij…
Karkas
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 85 Kabaal verstoorde de morgenstond,
inmiddels twee maanden geleden,
de bomen staan nog net als toen,
kaal, een karkas gelijk.
Die mooie bomen zijn hun prachtige takken
en bladeren kwijt!…
Het grote grijs
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 116 Felle kleuren zijn het
Die ons leven overheersen
In een tomeloos bombardement
Van prikkels dat ons de mond wil snoeren;
Vooral dit giftig roze etiket
Dat jou ongevraagd wordt opgeplakt,
Een jongensachtig meisje ben je hooguit,
Of een jongen met een zachte, vrouwelijke kant,
Maar gay, of lesbo, absoluut niet,
Volmondig is je antwoord…
De laatste les van Bob
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 252 Was enigszins verbaasd
dat je bij de laatste les
op de weide bij de abdij
jezelf graag uitspreken wou
over hoe dankbaar je was
een lid te zijn van de groep
dat je van elk van ons had geleerd
dankbaarheid had ondervonden
Er ontstond een moment van komend gemis
definitief bewaarheid op Hemelvaartsdag
Jij en ik geloofden niet in engelen
Bewust…
Het actuele en het ongelooflijke
gedicht
3.0 met 12 stemmen 8.711 Spreid en sluit en opgelucht
herboren, beentje gelicht door boom of steen.
Wat maalde ik erom dat ik even bleef zitten
met de handen geheven, dat passanten
uit hoofde van de legende een scheve blik lieten vallen.…
Op het schoon zingen van juffer Appelona Pijnbergs
poëzie
3.0 met 17 stemmen 3.785 Het zingen,
’t Springen,
’t Fluiten,
‘t Tuiten
En ‘t zwieren,
Gieren,
Dat
In de
Linde
Leefde
Zweefde,
Was nu stil en zat
Te luist'ren;
’t Fluist'ren
Van de blaên ging zacht;-
O Goên,
Zo schoon
Een zang!
Haar dwang
Heeft mij verkracht.…
Mijn Lindeboom
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 113 tussen wimpers door
schrijft mijn gedachte
kijkend naar het kind van toen
onbezorgd wiegend in de boomtop
leunend tussen de vertakkingen
hoog boven het water
had ik het vaste vertrouwen
dat hij me nooit zou laten vallen
ach, ik was nog net zo groen als de
nieuwe lenteblaadjes van mijn linde
die nieuwsgierig lonkten naar de zomer…
Boktor
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 215 Je velt een boom met frisse tegenzin,
Maar maakt een boktor tal van grote gaten,
Dan moet zo 'n boom toch echt het leven laten,
Een boomchirurg ziet daar geen gat meer in:
"We gaan daar in die Winterswijkse wouden
Dat beest verdomd goed in de gaten houden."…
Barre Voets
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 89 Schuift Barre Voets de winterslaapgordijnen
Ziet zilverwit het maanlandschap verschijnen
De sluier der eclips schuift langs een berg
Een sprong in 't duister liet de avond kwijnen
In 't zenit van de top van 't ruggemerg
De maanvloed keerde terug in de getijden
En sprong van stond af aan op tilt opzij
De winternacht verraste de abdij…
bim bam
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 556 voor linde
meisje met je blonde krullen
dansend aan mijn hand
op de maat van verre klokken
twaalf uren in de middag
bim bam bim bam
een glimlach in de regen
zon in mijn hart…
zijn groen wordt bruin
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 98 een boom wordt herboren
zo stoer en zo brutaal
was enkel zijn kledij verloren
na een jaar van pracht en praal!…
Wonen in het bos
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 33 Als ik een reus was, zou ik
zeker in het bos gaan wonen
omdat bomen nog groter zijn
en dan heb ik meteen familie
want ze wonen ook in het bos
Verder woont daar niemand
misschien kabouters, onzichtbaar
omdat ze achter de bomen blijven
Ik kom graag in het grote bos
de bomen staan op mij te wachten
en ze lopen altijd met me mee
totdat…
De abdij van Whitby
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 573 De klinkers van het binnenplein
blinken zilver bij volle maan,
uit de sponningen van de abdij
staren lege ogen op me neer.
Zwart-wit flitsen flarden
van films door mijn hoofd:
Nosferatu, lijkbleke maagden,
een mosbedekte tombe.
Rood golft de angst,
schril roept de uil,
ijzig wappert mijn mantel.…