180 resultaten.
Venezia
gedicht
3.0 met 30 stemmen
10.673 Het purper water kabbelt aan de muur.
Het blauwe water krinkelt in de stegen -
Maar Roze vloeit het uit over de Rio,
onder de paarse hemel, in de lage zon.
Roze rust het water in de Rio,
Violette wolken drijven
in de Rio
Grande in de zon.
--------------------------------------
uit: Gedichten 1946-1984, 1985.…
WACHTENDE STAP
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
121 De bezoekers
van Antwerpens trots gebouw
vol schilder- en beeldhouwkunsten
lopen misschien haastig
door enige zalen heen
blijven dan lange tijd stilstaan
bij een schone schepping
die hun zinnen streelt
de zuigende ogen
brengen in het denkende hart
een nevelig purper
dat zich steeds anders toont
het versnipperde bont
van een vervellende…
Geef jij je bloot
netgedicht
1.0 met 5 stemmen
685 waar hemelpaarden
steigeren in purper
van de ochtendzon
zie ik jou komen
uit krochten van
de donkere nacht
verkracht door volle
maan liet jij je gaan
waar dwergen en kobolden
hun smidse laaiden
zij meedogenloos jouw
pure passie snaaiden
toch maagdelijk in
ochtendzon toon jij
je vlies de hete hel
is weer verdwenen en
ook…
LAIS CCLXVI
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
55 Trakl, Verklärung
Blauw, violet met purperen vruchten
vouwt de avond zich langzaam de handen
en vogelzang waart weids door de luchten.
Streng de nacht bekruipt de trage wanden
en zon bloedt uit in wazige randen.
De peulen der graven barsten open
in het wit van de maan. Lijken lopen
doodsdronken het dorp uit, de velden in.…
De druppel
hartenkreet
3.0 met 36 stemmen
2.868 witgebluste muren
om nu en dan naar zijn voeten te turen
Nagellak schreef bloedrode teksten
die de sfeer hier meestal beheksten
Voeten petsend plakkend op en neer
in een steeds droger wordende plas bloed
merkt hij op met een mondhoek lachend
mijn grote teen kan het ook
Ach wel minder goed
van vette letters naar driebaans wegen
purperen…
DE EENZAME
poëzie
3.0 met 8 stemmen
1.030 Eenzame heeft mij het lot verplicht,
Woorden te rijen tot blij gedicht,
Die vreugden daarin te bewaren,
Wijnen voor latere jaren,
Dan treden zij purper aan 't licht.…
- De Gewaden vol met remedie van trouw -
netgedicht
4.0 met 7 stemmen
179 De gewaden vol met remedie van trouw
huwelijksfelicitaties weggewassen, geweigerd
mooi getaïlleerd de lange witte sleep,
een ring aan haar vinger als teken
als herboren gaat het prestigieuze purper,
het meisje wandelt met een prachtig gelaat
van enkel kant en brokaat..naar het altaar
wat haar nog rest zijn keizerlijke gewaden
in een explosie…
De Koningsmantel Zelve
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
124 Hij droeg geen rood en scharlaken
nóch purper nóch brokaat,
nee geen rijk versierde mantel,
sleepte langs stoffige weg of straat,
Hij werd mishandeld , gestompt en geslagen
werd met grof geweld beloond,
ópgejaagd langs de grote menigte,
door de soldaten ,
met doornen gekroond,
dát was wat Jezus droeg,
bloed en zweet op Zijn gelaat-
Hij…
In het klad?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
145 Ongeschreven synthese
laaft aan het kloppen
van een natuurlijk hart,
tonen van synergie,
ritmisch wit getooid
in ijsblauwe stilte
schaart zich in ongerepte aarde
ongeroerd in winterrust
waaruit de lage zon hem baarde
waaruit ook de purperen
mist lijkt op te staan,
in een laatste stadium
de gelijkenis te vinden in het
patroon…
Aan E...
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen
634 Haar tranen als passiebloemen
purper en zwart
die alle licht op aarde verdoemen
als elke hoop op leven ontkracht.
Onkruid dat te snel gaat kiemen
hoe vaak en hoe vlug men ’t ook wiedt.
steeds gaat het zich veelvuldig vernieuwen
nooit wetend hoe en waar ’t ook vliedt.…
imposex
netgedicht
4.0 met 7 stemmen
452 zei de bioloog met rode koontjes
unieke transformatie in de genen
mens dit is pas echte imposex
een tegennatuurlijk abuis
beestjes in hun schelpenhuis
aangedaan door tribultyltin
gif in aangroei werende verf
och die arme waterbeestjes
dubbel sex op de scheepshuid
opgezouten op een zeeschuit
wat doet de mens toch op aard
Thyreens purper…
er bloeit een laatste roos
netgedicht
4.0 met 23 stemmen
376 streelt langs de oude muren
het late zonlicht zacht,
beroert het vergeten hart
met warmte die herfstig
kleurt, in purper rood.
de tijd zweemt voorbij
beiden zijn oud en broos
de liefde keert het tij
er bloeit een laatste roos…
Vroege tijden
netgedicht
3.0 met 19 stemmen
212 leg me nu maar weg
de waarheid toonde zijn gezicht
in het licht van een alledaagse dag
laat het rusten in ons oog
blader niet meer door de regels
de lijnen zijn onevenwichtig
ze bieden geen houvast
zet me in de eikenhouten kast
de eens vertoonde passie
gevuld in rood en purper
doen de nacht blaken in ’t zwart
geen contouren spelen met…
Baarmoedergedoe
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
79 anders op
Aarde dan om
Simpelweg te
Overleven -
En in de tweestrijd
Met Troye aan het
Langste eind te
Trekken, nadat de
Vijand onder de voet
Is gelopen, verpletterd,
Vernietigd gewoon door
Ons, die alle tegenstanders
Hebben gedood, die nu
De nieuwe Koning
Ontvangen, Agamemnon
In hoogsteigen persoon,
Die lopend over purper…
Ridder
gedicht
4.0 met 2 stemmen
2.495 1 Het kind is wijs.
2 Het kind weet weinig maar wel zeker.
3 De mantels glanzen dof,
4 van ouderdom en betekenis,
5 een purperen glans over het zwart.
6 Dan was jij de vijand.
7 Dan vochten we tot de avond.
8 Het kind brandt zich
9 aan de schoonheid van het speelgoed.
10 Het mompelt.…
Over leven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
211 Omdat de zon opgaat, blauw,
rood en purper.
Wind mijn huid raakt,
de regen
in mijn gezicht slaat,
zacht
huid afstroopt
in
hete rode streepjes.
met
kleine metalen haakjes.
Een vlieg in mijn gezicht
blaast,
haren opwaaien, eksters
uit bomen,
zwarte kraaien.…
Boze Wolf
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
35 Ik durf wel bij jou in bed
Jouw grote mond is te klein
voor de wereld, jouw hart te groot
voor mij, hier ben ik
Vertel maar, dan droom ik
met je mee, over jou
in een purperen mantel
de vacht van onschuld en macht
Heel discreet, heel discreet
neem jij wraak
op iedereen die niet in actie komt
en alles maar laat gebeuren
Je geeft wijze…
Dorpsdans
poëzie
3.0 met 14 stemmen
2.633 De vedel zingt, waar roos en wingerd-ranken
Verliefd omhelzen 't huis des akkermans,
En gloeien in de avond-purper-glans, -
En twintig menschen rijzen bij die klanken;
Het avond-maal heeft uit: van dis en banken
Verdween der jonkheid blij geschaarde krans, -
De vlugge voeten reien zich ten dans,
En de arm buigt om de leesten heen, de slanken…
Ik wou ...
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen
5.005 groene tuinen
Over muurtjes van bewoonde landen
Over alle grenzen heen
Ik wou dat ik
Op jouw droom kon klimmen
Om je verlegen ogen aan te kijken
Door witte wolkjes en gekleurde hemelbogen
Door bloesemlicht van zachte klanken
Door alle winden heen
Ik wou dat ik
Over verre zeeën kon varen
Om jouw teder hart te kunnen bereiken
Op purperen…
Bekentenis
poëzie
3.0 met 15 stemmen
1.902 Zo waar die kammen
Te morgen weer in purper zullen vlammen,
Wordt gij bemind. Gij zijt zo godlijk-schoon!...
Zij deed als een, die iets op 't hart voelt branden -
Toen sloot zij mij de lippen met de handen,
En... bloosde de avondzon heur bleke koon?…
Boven de taalgrens
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
152 Tergend langzaam worden
gedachten weer begaanbaar,
verbleken metaforen in de tijd,
zwerven purper deeltjes taal
in kortstondige regenbogen,
gekastijd door toevalligheid,
kwinkslagen schieten droom –
kastelen aan flarden, associaties
van herinneringen uit het niets en
uit wollige kluwens van overtal
en hernieuwde nalatigheid.…
Dagelijks brood?
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
232 In het beloofde land tasten
de eenvoudigen van ziel in het
duister, ze zijn de daklozen
onder de purperen zon en zijn
allang de goddeloze beloften
moe, papieren regels rotten
in het hout, een leger wormen
splijt de houten wereld open,
bedekt het labyrint van de aarde
met hun koele maskers toe.…
Sonnet
poëzie
4.0 met 8 stemmen
1.208 Nu rijpt de herfst de rijkgebronsde peren;
De sappige applen glansen, rood en goud,
En prachtig prijkt, gelijk een toverwoud,
Het bos, dat groen in purper doet verkeren.
Krachtige balsemgeur uit kreupelhout
Van eiken stroomt mij tegen, zilvren veren
Doorstrepen 't reine luchtblauw en vermeren
Tot één wolk, die de zon gevangen houdt.…
Stoffelijk Overschot
netgedicht
4.0 met 9 stemmen
1.428 in zijn broekzak
De voering door ringen gescheurd
Een duifgrijze mist zwelt
Omzwachteld me in wijde slierten
Schuift over prikkeldraad
Ik blijf, sidderend, wenend
In de aardkorst geschroefd
De beul toont zijn striemen
Bewijzen van een oud gevecht
Ik zie het litteken, gekarteld wit
Ik wil weg, duiken in de schemering
Het broeierig purper…
Spleen pour rire
poëzie
4.0 met 6 stemmen
2.338 Sophie-Fritz Stuckenberg zu eigen
Het meisje dat te Pampelune geboren tans te Honoloeloe woont
en in een rode lakkooi gevangen houdt
een kobaltblauwe papegaai
- zij schilderde hem met Ripolinkoeleuren
zoals gezeid de veren blauw
de snavel en de poten geel -
het meisje van Pampelune te Honoloeloe
dat om haar hoge hals heeft een krans van purperen…
ZONNESTRALEN
poëzie
3.0 met 2 stemmen
514 Dit is de maand, dat druivenranken
De zon met de eerste zoetheid danken,
Terwijl hun tros, naar 't licht gebeurd,
Zich langzaam tot het purper kleurt,
Dat eenmaal in het glas zal spranken.…
Jij bent
poëzie
2.0 met 5 stemmen
694 Ik ben de droeve, dromerige hei —
jij bent de purperen bloemekenssprei.
Ik ben de mosplant, zwart en treurig —
jij bent het viooltje, fleurig, geurig.
Ik ben de kamer vensterloos,
waar duister heerst en kou altoos —
jij bent de luchter met gouden armen,
die 't al verlicht en 't al komt warmen!…
Zondagochtend
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
53 Het dorp ontwaakt
De torenklok slaat
Bim Bam Bim Bam
Het boek: een oude psalm
O gedicht in 't morgenlicht zo schoon
David's Zoon Uw kroon o Waarde Zoon
De tempel waar Uw Geest wil wonen
Is iedereen uniek zonder mensenklonen
O Majesteit, oneindig licht o bron
Zoet is 't purper van de opgaande zon
Bedauwde paarlen lelies en fluwelen…
Herfstsonate
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
51 als enig antwoord, dat ik vind en bedenken kon en
mij bevrijden zou, dan leg ik al het onmogelijke bloot
als in het verteerde blad de winter komt aangeslopen
aan de purperen horizon verschijnt een streepje rood.…
LANDDUINENZIEL
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
33 De bloeiende heide
is vol paarse snippertjes
die omhoog en
naar de verte zien
terwijl ze dicht
op elkaar dringen
met honingzoete liefde
boven het zachte purper
tonen lage vliegdennen
hun wijd donkergroen
strooien voldaan gevoel
over het geribbelde veld
wijzen steeds tevreden
naar de verandergrage lucht
daarnaast geeft het felle geel…