Alle inzendingen over purperen

De bezoekers van Antwerpens trots gebouw vol schilder- en beeldhouwkunsten lopen misschien haastig door enige zalen heen blijven dan lange tijd stilstaan bij een schone schepping die hun zinnen streelt de zuigende ogen brengen in het denkende hart een nevelig purper dat zich steeds anders toont het versnipperde bont van een vervellende…

waar hemelpaarden steigeren in purper van de ochtendzon zie ik jou komen uit krochten van de donkere nacht verkracht door volle maan liet jij je gaan waar dwergen en kobolden hun smidse laaiden zij meedogenloos jouw pure passie snaaiden toch maagdelijk in ochtendzon toon jij je vlies de hete hel is weer verdwenen en ook…

Trakl, Verklärung Blauw, violet met purperen vruchten vouwt de avond zich langzaam de handen en vogelzang waart weids door de luchten. Streng de nacht bekruipt de trage wanden en zon bloedt uit in wazige randen. De peulen der graven barsten open in het wit van de maan. Lijken lopen doodsdronken het dorp uit, de velden in.…

witgebluste muren om nu en dan naar zijn voeten te turen Nagellak schreef bloedrode teksten die de sfeer hier meestal beheksten Voeten petsend plakkend op en neer in een steeds droger wordende plas bloed merkt hij op met een mondhoek lachend mijn grote teen kan het ook Ach wel minder goed van vette letters naar driebaans wegen purperen…

Eenzame heeft mij het lot verplicht, Woorden te rijen tot blij gedicht, Die vreugden daarin te bewaren, Wijnen voor latere jaren, Dan treden zij purper aan 't licht.…

De gewaden vol met remedie van trouw huwelijksfelicitaties weggewassen, geweigerd mooi getaïlleerd de lange witte sleep, een ring aan haar vinger als teken als herboren gaat het prestigieuze purper, het meisje wandelt met een prachtig gelaat van enkel kant en brokaat..naar het altaar wat haar nog rest zijn keizerlijke gewaden in een explosie…

Hij droeg geen rood en scharlaken nóch purper nóch brokaat, nee geen rijk versierde mantel, sleepte langs stoffige weg of straat, Hij werd mishandeld , gestompt en geslagen werd met grof geweld beloond, ópgejaagd langs de grote menigte, door de soldaten , met doornen gekroond, dát was wat Jezus droeg, bloed en zweet op Zijn gelaat- Hij…

Ongeschreven synthese laaft aan het kloppen van een natuurlijk hart, tonen van synergie, ritmisch wit getooid in ijsblauwe stilte schaart zich in ongerepte aarde ongeroerd in winterrust waaruit de lage zon hem baarde waaruit ook de purperen mist lijkt op te staan, in een laatste stadium de gelijkenis te vinden in het patroon…

Haar tranen als passiebloemen purper en zwart die alle licht op aarde verdoemen als elke hoop op leven ontkracht. Onkruid dat te snel gaat kiemen hoe vaak en hoe vlug men ’t ook wiedt. steeds gaat het zich veelvuldig vernieuwen nooit wetend hoe en waar ’t ook vliedt.…

zei de bioloog met rode koontjes unieke transformatie in de genen mens dit is pas echte imposex een tegennatuurlijk abuis beestjes in hun schelpenhuis aangedaan door tribultyltin gif in aangroei werende verf och die arme waterbeestjes dubbel sex op de scheepshuid opgezouten op een zeeschuit wat doet de mens toch op aard Thyreens purper…

streelt langs de oude muren het late zonlicht zacht, beroert het vergeten hart met warmte die herfstig kleurt, in purper rood. de tijd zweemt voorbij beiden zijn oud en broos de liefde keert het tij er bloeit een laatste roos…

leg me nu maar weg de waarheid toonde zijn gezicht in het licht van een alledaagse dag laat het rusten in ons oog blader niet meer door de regels de lijnen zijn onevenwichtig ze bieden geen houvast zet me in de eikenhouten kast de eens vertoonde passie gevuld in rood en purper doen de nacht blaken in ’t zwart geen contouren spelen met…

anders op Aarde dan om Simpelweg te Overleven - En in de tweestrijd Met Troye aan het Langste eind te Trekken, nadat de Vijand onder de voet Is gelopen, verpletterd, Vernietigd gewoon door Ons, die alle tegenstanders Hebben gedood, die nu De nieuwe Koning Ontvangen, Agamemnon In hoogsteigen persoon, Die lopend over purper…

1 Het kind is wijs. 2 Het kind weet weinig maar wel zeker. 3 De mantels glanzen dof, 4 van ouderdom en betekenis, 5 een purperen glans over het zwart. 6 Dan was jij de vijand. 7 Dan vochten we tot de avond. 8 Het kind brandt zich 9 aan de schoonheid van het speelgoed. 10 Het mompelt.…

Omdat de zon opgaat, blauw, rood en purper. Wind mijn huid raakt, de regen in mijn gezicht slaat, zacht huid afstroopt in hete rode streepjes. met kleine metalen haakjes. Een vlieg in mijn gezicht blaast, haren opwaaien, eksters uit bomen, zwarte kraaien.…

Ik durf wel bij jou in bed Jouw grote mond is te klein voor de wereld, jouw hart te groot voor mij, hier ben ik Vertel maar, dan droom ik met je mee, over jou in een purperen mantel de vacht van onschuld en macht Heel discreet, heel discreet neem jij wraak op iedereen die niet in actie komt en alles maar laat gebeuren Je geeft wijze…

De vedel zingt, waar roos en wingerd-ranken Verliefd omhelzen 't huis des akkermans, En gloeien in de avond-purper-glans, - En twintig menschen rijzen bij die klanken; Het avond-maal heeft uit: van dis en banken Verdween der jonkheid blij geschaarde krans, - De vlugge voeten reien zich ten dans, En de arm buigt om de leesten heen, de slanken…

groene tuinen Over muurtjes van bewoonde landen Over alle grenzen heen Ik wou dat ik Op jouw droom kon klimmen Om je verlegen ogen aan te kijken Door witte wolkjes en gekleurde hemelbogen Door bloesemlicht van zachte klanken Door alle winden heen Ik wou dat ik Over verre zeeën kon varen Om jouw teder hart te kunnen bereiken Op purperen…

Zo waar die kammen Te morgen weer in purper zullen vlammen, Wordt gij bemind. Gij zijt zo godlijk-schoon!... Zij deed als een, die iets op 't hart voelt branden - Toen sloot zij mij de lippen met de handen, En... bloosde de avondzon heur bleke koon?…

Tergend langzaam worden gedachten weer begaanbaar, verbleken metaforen in de tijd, zwerven purper deeltjes taal in kortstondige regenbogen, gekastijd door toevalligheid, kwinkslagen schieten droom – kastelen aan flarden, associaties van herinneringen uit het niets en uit wollige kluwens van overtal en hernieuwde nalatigheid.…

In het beloofde land tasten de eenvoudigen van ziel in het duister, ze zijn de daklozen onder de purperen zon en zijn allang de goddeloze beloften moe, papieren regels rotten in het hout, een leger wormen splijt de houten wereld open, bedekt het labyrint van de aarde met hun koele maskers toe.…

Nu rijpt de herfst de rijkgebronsde peren; De sappige applen glansen, rood en goud, En prachtig prijkt, gelijk een toverwoud, Het bos, dat groen in purper doet verkeren. Krachtige balsemgeur uit kreupelhout Van eiken stroomt mij tegen, zilvren veren Doorstrepen 't reine luchtblauw en vermeren Tot één wolk, die de zon gevangen houdt.…

in zijn broekzak De voering door ringen gescheurd Een duifgrijze mist zwelt Omzwachteld me in wijde slierten Schuift over prikkeldraad Ik blijf, sidderend, wenend In de aardkorst geschroefd De beul toont zijn striemen Bewijzen van een oud gevecht Ik zie het litteken, gekarteld wit Ik wil weg, duiken in de schemering Het broeierig purper…

Sophie-Fritz Stuckenberg zu eigen Het meisje dat te Pampelune geboren tans te Honoloeloe woont en in een rode lakkooi gevangen houdt een kobaltblauwe papegaai - zij schilderde hem met Ripolinkoeleuren zoals gezeid de veren blauw de snavel en de poten geel - het meisje van Pampelune te Honoloeloe dat om haar hoge hals heeft een krans van purperen…

Dit is de maand, dat druivenranken De zon met de eerste zoetheid danken, Terwijl hun tros, naar 't licht gebeurd, Zich langzaam tot het purper kleurt, Dat eenmaal in het glas zal spranken.…

Ik ben de droeve, dromerige hei — jij bent de purperen bloemekenssprei. Ik ben de mosplant, zwart en treurig — jij bent het viooltje, fleurig, geurig. Ik ben de kamer vensterloos, waar duister heerst en kou altoos — jij bent de luchter met gouden armen, die 't al verlicht en 't al komt warmen!…

Het dorp ontwaakt De torenklok slaat Bim Bam Bim Bam Het boek: een oude psalm O gedicht in 't morgenlicht zo schoon David's Zoon Uw kroon o Waarde Zoon De tempel waar Uw Geest wil wonen Is iedereen uniek zonder mensenklonen O Majesteit, oneindig licht o bron Zoet is 't purper van de opgaande zon Bedauwde paarlen lelies en fluwelen…

als enig antwoord, dat ik vind en bedenken kon en mij bevrijden zou, dan leg ik al het onmogelijke bloot als in het verteerde blad de winter komt aangeslopen aan de purperen horizon verschijnt een streepje rood.…

De bloeiende heide is vol paarse snippertjes die omhoog en naar de verte zien terwijl ze dicht op elkaar dringen met honingzoete liefde boven het zachte purper tonen lage vliegdennen hun wijd donkergroen strooien voldaan gevoel over het geribbelde veld wijzen steeds tevreden naar de verandergrage lucht daarnaast geeft het felle geel…

Nog dekt de morgennevel Het grijs bedauwde veld, Schoon ’t purper in het Oosten Een held’re dag voorspelt. Daar glanst de toorts des hemels, De zwaluw klieft de lucht, En menig deur en venster Gaat open in ’t gehucht. Daar komt allengs meer leven: De mannen treden uit Met spa, houweel en hamer; De mijnklok wordt geluid.…