240 resultaten.
Een vogel
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.293 Als vogels zó fluit ik, een dichter,
Maak het duister leven lichter,
Rusteloos hart gerust.…
Vinden zonder zoeken?
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 223 Rusteloos zoeken en op zoek.
Naar het geheim van ons bestaan.
Bestaat vinden zonder zoeken?…
Winter 04.01
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 647 Er is een probleem dat we diep of betrekkelijk delen
wintertraag spelen en spinnen
vlassige nekharen een web
van rusteloosheid, onvoorspelbaarheid
geen winterslaap
bevroren zee in het schilderij
mijn jas wappert
mijn compagnon heeft het koud en ik ben ziek
blind en doof trekken we voort
de winter door
waarvan het begin
net zo vaag…
Cannabis
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 446 aanvaarde reis naar aangeboden sferen
ontvankelijk onmachtig te weren
intensief het aangegeven te beleven
ervaart na landing begane grond
dat dagelijkse realiteit alleen bestond
en de geest iets onwerkelijk ondergaan
gepunt festijn walmend met fijne geuren
trekt cannabis ons in dit vreemd gebeuren
rusteloos…
Eenzaam in duister
poëzie
4.0 met 18 stemmen 2.267 Eenzaam in duister, sta ik en luister
regen op straat -
de dikke droppen, die rusteloos kloppen,
zijn aan de praat.
Zij vallen en springen omhoog en hun zingen,
melodisch en zacht,
is vreugd om te horen in dromen verloren
in windstille nacht.…
odyssee van liefde
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.234 als uit het niets heb jij de liefdesban gebroken
in roes van angst je zelfgeschonden wond gemaakt
jouw zachte lippen die nog enkel bitter sproeiden
verstikten lust tot op het einde liefde werd verzaakt
maar ik zal verder rusteloos blijven zoeken
ook als het mos van jaren bloed door groen vervangt
tot levensdauw het dode weer doet bloeien…
beroerd taboe
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 462 ach, ik omzeilde jouw muziek
ik strakte de blik in mijn ogen
liet de tere snaren niet zien
meetrillen niet meer horen
mijn rusteloos hart veilig gesloten
voor vredige klanken die komen
en diepe tonen met jouw dynamiek
mijn ontroering merkte je niet
mijn doelloze handen stopten
met spelen, het gevoel was er niet
de rilling van binnen verdwenen…
IN STILSTAANDE HITTE
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 128 in gebroken dromen
overwon ik al rennend
de kou
roeide ik met spaanders
van het voorbije
leven
op de koele onderstroom van
tomeloze mattigheid
kende het verleden geen
zekerheid
en in schaduwen van
stilte
omarmde ik jouw volle
maan
laverend tussen tijd en
ruimte
ontnam je mijn
rusteloosheid
en werden wij de nieuwe wereld…
pasen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 209 mijn oude huid ontving de wind, rusteloos
vervoerde ze een werveling-
ze ging
en meegetrokken door mijn kind
beschreef een lenteboom haar dag
met meizoenharten binnen waardigheid
bereid het lot te tarten
wat ik kwijt ben hoor ik wel, het brandt
in grote kringen rond mijn hart
maar wat ik heb beschrijft
mijn rijkdom, mooier dan een oud…
If I ain't got you
gedicht
4.0 met 2 stemmen 4.420 Er zit een rusteloos meisje achter,
Haar handen vastgeplakt
Aan de toetsen.
Ooit komt ze naar beneden
En huilt ze om de modder
Aan haar voeten, en om
De gemorste bamislierten.
Maar niet nu,
nu twinkeltwankelt ze erop los
En legt eigenhandig een sprookjesbos aan.
-----------------------------
uit: 'Uitloopgroef', 2009.…
Dikke pret
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.132 lichaamsdrugs
beïnvloeden onze stemming
corpulentie triggert
de aanmaak van endorfines
die de volslanke
blijer maakt dan de slanke
de volslanke mens
is voldaan en maakt plezier
de slanke mens
rusteloos soms overactief
een energie
bedoeld om te foerageren
wie heeft ooit
een blije topmodel ontmoet
vaak aan de wiet
door…
Manisch depressief
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 372 Soms ben ik zo rusteloos en actief
dat ik elke nieuwe seconde verscheur
maar vaker ben ik ijzig kalm en stil
verstar ik urenlang in een huivering.
Soms ben ik als een bezige bever
die naarstig een burcht bouwt
maar vaker ben ik als een spin
en houd ik me in schokken dood.…
ongeschreven
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 125 een ontbrekend
woord in het vers
de onderbroken kus
van een engel
de niet verstuurde
brief aan een liefde
de losse eindjes
van een mooi verhaal
het ademloze talmen
van het onvoltooide lied
een rusteloos tasten
naar een vergeten dag
het vergeefse wachten
in de maanloze nacht
de gemiste ontmoeting
op een verlaten perron
een…
Aarde
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 684 Genietend verlangt mijn huid naar
de frisse geur,
zoals het wuivende riet,
rusteloos in haar oeverloos verdriet.…
Schaduw
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.646 Verdrongen door een vale schaduw
Schuifel ik langs kale muren,
Besmeurd door vertwijfeling,
Uitgeput door gekwetste uren
Aan het eind van de dag,
Zo beklemmend zwaar,
Hoor ik alleen nog maar stemmen,
Zo verward en ondraagbaar
Ik beweeg als een vreemde,
Rusteloos in de tijd,
Gebonden door een cirkel
Neemt mijn falende adem afscheid…
blauwe maan
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.670 getaand door de strijd
het gevecht met zichzelf
sluit zij haar ogen,
rusteloos
aanvaardt zij het dromen
die geen antwoorden schenkt
berust in de keuzes
waar zij zich hervindt
in het licht haar omgeven
van de blauwe maan
twee maal gegeven
tot wensen vergaan
ps; de benaming"blauwe maan wordt gegeven aan het
fenomeen van…
Stemmen in de herfst
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 601 Want mijn schaduw blijft rusteloos en dwaalt mijn dromen
voorbij wanneer ik mijn herinneringen steeds verlies
en de tijd en de wind alles bespelen en verdelen
over eenzame gestalten en verloren gedachten
die alleen in het bange daglicht nog hun
stem vinden.…
De jager
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 402 Onzichtbaar draaien de zoekers
langs de wallenkant, gespitst
op rusteloos leven daar benee
onhoorbaar glijdt als een spies
de dood over het leven.
Schaduw vloeit als fluweel
over de toppen van de bomen
de jager nestelt zich in hun kruin
de vleugels nu in rust gevouwen
weer klaar voor de jacht.…
Hittegolf.
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 662 wat plakt mijn klamme hemd
aan rug en schouders vast
wie laat mijn zilte vocht
uit poriën verjagen
wat slaat mijn lichaam loom
tot rusteloos verkeren
wie wekt mijn ontembare dorst
met volle teugen niet te lessen
het is de zomerse golf
van zwoele verzengende hitte
die beweging bevriest in warmte
en het leven als koorts bedwelmt…
ongeschreven
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 34 een ontbrekend
woord in het vers
een onderbroken kus
door de reddende engel
de niet verzonden
brief aan een liefde
de losse eindjes
van een mooi verhaal
het ademloze talmen
van het onvoltooide lied
het rusteloos zoeken
naar een vergeten dag
het vergeefse wachten
in een maanloze nacht
de gemiste ontmoeting
op een verlaten perron…
dubbelportret
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 88 met bagage bestaand uit klein verlangen
kiest ze zonder aarzelen haar doel
rustig ontwaakt, kinderen gewekt
gevoed gedag gekust
het afscheid is altijd voor korte tijd
om het diepe zelf wat rust te gunnen
een zwierige jas in een spiegelruit
jonger: in één snelle oogopslag
'het kind de moeder van de vrouw'
ongedurig rusteloos maar trouw…
Spinnenweb
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 805 Ragfijne draden, een spinnenweb
Volledig gevangen, geen uitlaatklep
Doch steeds de drang om er uit te komen
Een worsteling, geen tijd om te dromen
Er in te berusten maakt rusteloos
Is dit de weg heer, die u voor mij koos?
Zou ik zo ongelovig geloven?
U heeft mij toch iets beloofd daarboven!…
In duizend vluchten
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 540 meeuwen stijgen op
in duizend vluchten
van tongen
wind roffelt
rusteloos op natte veren
het water slaat handen
tegen de vele zonden
van de dag
en wanneer het avondrood
zwart wordt in het uur
van dalende engelen
fluister ik
kom, kom naar hier
hijg de golven
heen en weer
herhaal de woorden
in het licht
maak mij tot…
stotteren
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 282 (mama)
nu ik vastklamp aan gewone dingen
rusteloos de was van links naar rechts
in vouwen leg
besef ik, dat er waardes lekken
tussen alles wat ik heb geleerd
mijn stem zegt dat er oude bloemen
achter nieuwe knoppen sterven, maar
gevoel weet dat de tussenfases meer nog
in het leven staan
ik moet je laten gaan mama, ik moet je…
Op de vleugels van de ziel.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 208 Wachtend op
de dageraad,
dankzij mijn
penselen
en wat streken
waterverf,
ontsluit
de intimiteit
het duister,
als rusteloos
wiel op het
deinend canvas.
Op de vleugels
van de tijd
koestert het
mijn gevangen
lichaam, gebaard
achter gouden
tralies van
de moegestreden
horizon.…
De reiziger
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 125 ik onteigen mijn verleden waar alles begon
verdwaal in de wildernis van mijn bloed
ontsterf eigenlijk, in een ontkooide horizon
in iets dat mijn rivier rusteloos stromen doet
eenmaal ten ruste gelegd in overpeinzing
klinken naden van de rails als het hart
met vluchtige tikken, een gedempte siddering
kloppend in vleesgeworden, zachte smart…
Schuilen in schaduw
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 795 Starend naar de chaos in mijn hoofd,
luister ik naar mijn tranen, zo rusteloos.
Woorden wandelen er op kousenvoeten,
struikelen over de eenzaamheid,
vallen als tere druppels in de kleine holtes
van mijn stil en ongebonden zijn.
In de stilte kan ik leven,
ik kan daar zijn zonder beven.…
het warme laken
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 412 wat kan de ochtend
soms donker lijken
waar men licht vermeent
als de nacht
nog duidelijk weent
bij het vroege opstaan
van een verleden etmaal
en onverteerde gedachten
voortschrijdend worden uitgebeend
tot een rusteloos verhaal
dan schuif ik ze niet opzij
die doeken voor de wereld
het zal zeker niet helpen
in mijn verwarring…
LEVENSWEG
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.778 Is het dan echt je leven en je lust
om zonder einder rusteloos te zwerven
en nooit het zalig niet-zijn te beërven?…
Straks
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 625 Straks als de wind slaapt
golven rusteloos zwijgen
gesluierde mistvlagen
zweven over de zee
kun je ze horen praten
meestal over vroeger
toen ze nog liepen
op het droge zand
in plaats van over water
als je samen verder loopt
ben je plots weer thuis
als kind in je ouderlijk huis
waar alles door elkaar gebeurt
uit heden en verleden…