Alle inzendingen over verbijstering

In bedeesde verbijstering proef ik de zilte dauw op mijn lippen, die als kristallijne, bevroren korrels smelten in d' ochtend-dans van de herfst. Verlammende zachte warmte laat mij verdrinken in gewichtloosheid, wanneer berijmde vingertoppen sluipend op mijn huid reiken en mijn stem doen breken.…

Als jong kind nog onbevangen de wereld kunnen ontvangen alles nieuw, spontaan en open begreep je iets niet, kon je hopen dat je het later wel zou weten misschien al na het middageten nu ik meer van de wereld begrijp begrijp ik eigenlijk juist minder verwondering heeft plaatsgemaakt voor angst, woede en verbijstering waarom haten…

"Gewoon" een Hollander als dader, verbijstering, "Hoe kan dat nou?" Is het nu wel of niet een aanslag? Voelen wij woede of slechts rouw? Oke, het was dan wel een aanslag, een vreselijke, laffe daad. Maar geen terreur, of terrorisme de dader was ten einde raad.…

Er heerst voor altijd droeve alteratie over Hrabove in de oblast Donetsk verbijstering rits men niet meer dicht bewoners blijven verstoken van stilte meer nog kommer over verre grenzen waar knuffels en beelden domineren onder ronken van overvliegende storm op weg naar eeuwige vrieskou er branden weer ontelbare kaarsen want kerst en nieuwjaar…

Dit is het wat de schemering mij bracht verbijstering om de dag, haar korte duren het willen overdoen van verloren uren het willen tegenhouden van de nacht een laatste vogel zingt, en in zijn droeve toon hoor ik de weemoed van mijn eigen klacht: 'k heb niet geheeld wat ik te helen dacht ik was niet schitterend maar doodgewoon op wijsheid in…

U weet ook dat ik naakt voor U sta dat ik geen kleren behoef om mijn verlangen kenbaar te maken omdat ik niet hoef te buigen voor Uw grootheid en alle dienaars van Uw ziel ik zal altijd die eenling zijn die U diep in zijn hart bewondert en ik zal twijfel zien als een boodschap op weg naar verwerking van de verbijstering over alles wat…

Verbijsterend passeerde hij ze, zag ze zwijgend aan. Sommige had hij lief, anderen vermeed hij als de pest. Maar dat alles woonde ook in hem. Immers, hij bestond uit alles, bij elkaar groter en meer dan hij kon overzien. Groter en meer dan hij kon overzien? Een geheim, wat hem een leven lang zou boeien.…

Verbijstering volgt de geweigerde brief, Die gezien zijn goede bedoeling niet Meer bleek dan een ongenode grief. Als twee harten kloppen voor andere Zaken, kan hetgeen geschreven wordt Nimmer een hartsgrond raken. De kern Van de zaak blijft buiten beeld, als niet Dezelfde hartstocht wordt gedeeld.…

niet verwacht - al maanden ‘n verbijsterend gedacht. 't is of de grond onder mijn voeten verzinkt nu geen enkel levend teken, mij nog met je bindt de winter zal komen, en 'k heb reeds zo koud met wrange gedachten, die ik eenzaamheid overhoud. -…

30 april 2009 begon zo mooi iedereen blij en alles in oranjetooi toen kwam dat verschrikkelijke moment dat z'n weerga niet kent een zwarte auto reed in op het publiek een spoor achterlatend van dood en verderf Dan is er ontzetting, verbijstering en paniek iedereen hield met afgrijnzen de handen voor de mond overal lagen mensen als…

God gunde me nog één flits van je gezicht dat op en neer bewoog op de klanken van een B-band woede en verbijstering om je daar opeens terwijl ik mijn fiets daar toevallig plaatste wat ik nooit en tussen die schijnmassa terwijl ik niet zeker was of je mij zag of al had gezien die hoed had me kunnen verraden maar je keek wellicht niet om je…

Verbijstering Verbazing En ongeloof Volgen elkaar in rap tempo op Verdriet Pijn En wanhoop Emoties veel te lang opgekropt Van de ene gemoedstoestand in de andere Balanceer ik op een hele dunne lijn Transformeer ik in een wervelwind Grote grijze wolken blokkeren zonnenschijn Soms heel langzaam opbouwend Door het minste geringste drukverschil…

Nu hopelijk op een plek waar je soms wou zijn zonder verdriet en zonder verlangens ons wel met verbijstering achterlatend Meid rust zacht. Groet ons als je ons ziet vanuit daarboven. Afgesproken?…

Ik trilde van verbijstering en toen ik omkeek uit herkenning ( God goochelt met gedaanten ) was Christus verdwenen. Wel zag ik nog het schaamrood rond de vraatzuchtige kaken van een bloedeloze kerk.…

blik de ondergrond Aangebracht, strak wit, Egale laag die glimt Van trots, net als Ik die net deze Foutloos mooie Laag heb aangebracht, Zeer voldaan draai ik Me om, met een goed Gevoel om wat zojuist Is goed gegaan - Nog een keer draai Ik me om, om van Afstand goedkeurend Mijn prestatie te Aanschouwen - om tot Mijn verbijstering…

Als jong kind nog onbevangen de wereld kunnen ontvangen alles nieuw, spontaan en open begreep je iets niet, kon je hopen dat je het later wel zou weten misschien al na het middageten nu ik meer van de wereld begrijp begrijp ik eigenlijk juist minder verwondering heeft plaatsgemaakt voor angst, woede en verbijstering waarom haten mensen…

Het was niet voldoende: hij droomde meer dan dit droge land meer dan een herberg van verbijsterende witheid in Rhonda droomde meer dan een klank die niet de vlag uitwaaierde terwijl de rokken zwaaiden en de abanico geheimen zei: me has conquistado, nos están mirando et cetera.…

voorbij dansende assepoes, donker piekhaar blote voeten en parmantige petietjes, vangt verrast de veelbelovende kwinkbol bewondert de kaatsende glinstering verkent de gulden stuitering geniet de speelse zindering krijgt stiekem de verborgen prins lief leert gierig de regels van het bal past zwierig de glazen muiltjes aanhoort de verbijsterende…

Ze lijkt bovenaards, maar ik kijk naar Francien, die zichzelf vaker van de onderkant beschildert en het effect is dan ook verbijsterend schoon. Nog even en ze springt naar me toe. Misschien zit dat verborgen in haar glimlach, die verwilderd aan de duik vooraf gaat, een tot leven gewekt icoon.…

Dan voel ik soms de verbijstering en prijs de koestering waar bladeren al weer willen komen om de kruin te kronen. De lantaarn staat daar nog steeds dag en nacht, die menige passant ook al haar schijnsel bracht. Het grasveld en de sloot hebben ook hun eindigheid als feit is het derhalve dat ik van tijd tot tijd mij hier graag verblijd.…

alles begint dan weer van voor af aan, verbijsterend hoe snel we dan vergeten dat we telkens weer nieuwe kansen krijgen om dezelfde vergissing opnieuw te begaan. dat is goed. vereisten, blinde plekken en vaak veel dapper dom. dat is hartstikke goed.…

Onstuimige gevoelens van liefde in de min Ik voel me zo neerslachtig heeft dit alles nog wel zin Machteloos en intens……voel ik diepe pijn Gedachten glijden ongeremd en zwaar moedig door mijn brein Teleurstelling en verbijstering hebben me gevonden Als een dier dat langzaam sterft…..…

ogenblikken, die nauwelijks verstaanbaar zijn vooral plaatselijk met veel betekenis de lange reisdagen in het leven, dag, omdat niemand hem herkennen mag Ontwaken in verbijstering schittert vriendelijk van de gouden Shwedagon pagode de hoge statige eeuwenoude stad heeft mij doorheen leed en tijd geraakt mystiek en fascinerend,…

meer dan ik schrijf of dicht Het een gaat zonder 't ander niet het sluit elkaar nooit uit Zolang de stof van een verhaal een boek of een gedicht Imaginair is met allerhande geestvullend, -verruimende verhandelingen diepzinnig metafysische beschouwingen betoverende voorstellingen van mens in ruimte en tijd verbijsterende…

Wanhoop, verbijstering en tranen Emoties zonder banen berusting, ongeloof en opstand Allemaal kregen ze de overhand Een half jaar! Denken, doen en praten Dit wil ik doen en dat wil ik laten maar altijd jouw handen en jouw blik Het is wij, wij en niet alleen ik Een half jaar! Radeloosheid in jongensogen Is het waar?…

als ijskristallen de zon tekent een rijke kleurenboog langs intense gordijnen van gekleurde regenkralen, stil en donker luistert de zomernacht, naar het zachte gerommel dat van heel ver, mijn onrustige hart en verlangen verleidt, deze zomernacht dwingt mij, onverbiddelijk, om te fluisteren en stil te luisteren naar de onrustige, soms verbijsterende…

in hun eerder ouder leven blikken uitgesproken, falen hebben soms ook helemaal geen zin duidelijk opgejaagd in verbijstering kunnen zij verblindend daglicht nog steeds vol hoop niet zien want er gebeurde niets met al dit, zwijgend houden ogen al jaren alle blikken dicht, om gevoelloos minutenlang niks te moeten zeggen enkel daglicht…

De NRC viel door mijn brievenbus Als een baksteen ook de ‘metoo’ beweging ik las met grootse verbijstering She too and she, and she, and she etc. etc. etc.…

paartjes blauwzwarte kauwen, bijeengegroept, verbonden door een verbijsterend eeuwige trouw, ondanks kille en kale takken, biedt hun glanzendzwart silhouet, een rustig en vertrouwd beeld, vol stille troost aan deze stad met hun eigen, puntig heldere tonen, vertellen ze elk oud verhaal, glimmend in glanzend zwarte veren, vanaf een nest…

in zuiver witte kristallen oneindig, doorschijnend glas, valt stille sneeuw, dwarrelend op de adem van de wind, zacht, uitdagend, maagdelijk wit, bedekt de sneeuw geil glinsterende olievlekken van meedogenloos asfalt, de sneeuw verbergt het vuil van de gewone straten, met donzig wit, bedekt zij alles wat ik vergat, verbijsterend mooi, de stilte…