146 resultaten.
november
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 505 nu uit de tuin
de rozen verdwenen zijn
kale stelen en doornen grijnzen
boven het bladertapijt
alles ruikt naar vergankelijkheid
zoals vochtig mos
veert onder je voet
en moddergrijs glijdt
trekt de tijd
zich in zichzelf terug
schijnt maanlicht warmer
dan de naakte winterzon…
Op weg naar thuis
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 235 Het eiland – emotie -
ligt in herinnering van liefde
uitgestrekt in zoete dooi
de geest laat zich niet
door onzekerheden temmen
al klinken woorden zielig mooi
een trefzekere soevereiniteit
heeft opnieuw aan kracht gewonnen
onder de winterzon van zwijgen
de weg naar thuis
is weer begaanbaar.…
Den Haag
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.133 Bij golven en scheepswrakken
vissersvrouwen en eenzaam kind.
Nederlandse luchten en stoere mannen
tegen hoge golven en felle westenwind.…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
Tijd illusie
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 112 De late winterzon verlaat als een rode gloeiende bol het luchtruim
en verdwijnt achter de horizon.
Wat is tijd
wanneer ze verdwaalt
in zijn onomschrijfbare universele ijlheid?…
De lente tegemoet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 143 De geknotte wilg
Die geen tranen
Bloedt, maar
Uitlopers kent
Die door winterzon
En waterig winterweer
Nu al vooruitlopen
Op wat komen gaat -
Lentevogels die
In struik en gras
Van geen ophouden
Weten en zingen
Alsof hun leven
Er nu al vanaf hangt:
Zwijgend glimlach ik
Bij zoveel vrolijkheid
Hun en mijn nieuwe
Leven tegemoet…
warme winterzon
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 97 brede zonnestraal
neemt mijn koude weg
voedt hersenspinsels…
nacht
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 715 dag nacht, neem je duisternis
maar als rokken bij elkaar
vlucht weg op hoge benen
de horizon nemend
als laatste horde
daarmee plaatsmakend
voor een kille winterzon
hul ons weer in nachtelijk zwart
als de zon haar avondrood
om zich verzameld heeft
en in roze mijmering
achter de kim verzinkt…
Jij zomert in mij
netgedicht
2.0 met 42 stemmen 2.457 jij bent o zo heerlijk
zo zacht voor mijn huid
zo zoet en zo eerlijk
mijn zomer- en winterfruit
jij bent o zo fleurig
zo op en top roem
zo mooi en rooskleurig
mijn zomer- en winterbloem
jij bent o zo stralend
zo puur uit de bron
zo warm en bepalend
mijn zomer- en winterzon…
Rode reus
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 49 Ik ben eenzaam
eenzaam ten twee saam
samen vliegen bekwaam
Samen vliegen
naar zo’n zon
magistrale zon
defect kanon
voorhoofd winterzon
Vlieg en vlieg rond
cirkels draai me om
eenzaam stille afscheidszon
eenzaam twee saam als het ooit kon…
Verband
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 224 Waartoe is het al eens gebruikt
een poging tot reanimatie
of liefdeszucht, u weet wat ik bedoel
een vissersvrouw, nog wachtend bij de duinen.
Het kan ook van een werker zijn geweest
dat lichte zuur, te laat gewassen
een baby op een ochtenduur, die huilt
om moedersmelk en ook, verschoning.…
Yeux de biche
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 125 Krakende paadjes, stekende winterzon,
een schuchtere ree kruist ons pad,
de buizerd lacht...
Jij bent mijn vriend
gehoefd, niet getrimd,
vrij zoals het hoort...
in lichte draf of galop
zo lopen we het jaar in,
wij op kop...…
[ Vloeibaar pulseer ik ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 67 Vloeibaar pulseer ik
schokgolven genot, ik jaag --
getijden in zee.…
suites voor annemieke
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 122 I
heerlijke geurtjes
zweven over de drempel
voor de rollator
bij de oude rijn
zwem je in een warm kuurbad
de kou voorbij -
alle gekken gaan
naakt zwemmen in de singel
het is hoog zomer
je wordt wakker
belast met wat je draagt
een lieve glimlach
lage winterzon
op zoek naar saharageel
boven onze stad…
ontloken kind
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.210 een milde winterzon bescheen het park
waar de eenden al zagen voor wie we
kwamen door ons lonkend zakje brood
zij keek verbaasd naar al dat gekwaak
en gesnater in ’t water, had enkel oog
voor het tafereeltje om haar heen
en ik, al kuierend achter haar wagen
ik genoot van wat we samen deelden
en van ‘t kind in mij nog even speels…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
Nachtspiegels
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 98 zacht kabbelt
water in zijn
oneindige stroom
murmelen golfjes
het eeuwige liedje
van de verloren droom
waar in samenspel
van wind en maan
nachtspiegels ontstaan
in geel weerkaatst
op rimpelloos zwart
vollemaans pracht
maar overdag
als winterzon glimt op
de strak bevroren plas
dan zingt het ijs
en klinkt plezier helaas
nog…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
De vale bron
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 38 je kristallen
lichten warm op in
hun gebroken stralen
uit de vale bron
van de winterzon
ontluiken alle kleuren
in een transparant
ontmoeten met
steenkoude sneeuw
uitgesponnen
hebben zij elkaar
aan het licht geregen
de plak is kakelvers
voor speelse vormen
een ware zegen
nog dekken zij lief
de wereld af maar in
de krakende…
December in Tanger
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 1.414 Licht donker warm koud,
de flakkerende winterzon
speelt verstoppertje
met de hemel van Tanger:
langs het strand flaneert
de boulevard in een
steeds wisselend schaduwkleed.
Maar over de baai
hangen zware wolken:
kamelen drinken ondersteboven
van de regenboog en spugen op
nietsvermoedende passanten.…
Zwijgende vleugels
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 206 met wijde zwijgende vleugels
beweeg ik mij in mijn slapende wieg
sierlijk zwevend tussen
de heldere zeilen van de zeeën
op weg naar een geheime verte
die alleen een dichter zich verbeelden kan
de vele meeuwen krijsen
boven de bevuilde sneeuw
het is pas halverwege de middag
en de schrale winterzon
gaat nu reeds verdwijnen
in een veel te…
Levenslicht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 147 Kind dat moeizaam ter wereld komt,
Moeder verscheurd in lichaam en geest,
Harde winterzon die gevoelloos
Het binnentafereel beschijnt -
Schoongewassen lakens liggen
Stijfgestreken gestapeld in de kast;
Vader die allang weer aan het werk is,
Zich van de prins geen kwaad bewust;
Moeder met gesloten ogen,
Dromend van het kind dat naast…
Wisseling
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 140 De winterzon van gisteren
is heden nog altijd dezelfde
verspreidt nu stralen van licht
in een andere hoek
over onze zachte ronding
Alle sneeuw is verwaterd
van maagdelijk naar transparant
dwars door alle seizoenen
ligt het landschap er onveranderlijk
in oplopende graden van warmte
Vandaag zwaait de jonge lente
de oude winter vaarwel…
Lentebrieven
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 401 De winterzon schrijft lentebrieven
in letters van verlangen groot,
ze groet de bloemen die verborgen
al reiken naar het morgenrood
maar die nog even moeten wachten
omdat zoveel nog rilt van kou
en anders heel dit tere leven
vergeefs geboren worden zou.…
Ode aan Chesil Beach
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 195 Nog net zie ik jou lopen
Verdwijnend aan de horizon
De wind trekt zachtjes aan je kleren
Lopend door de winterzon
Jouw dure schoenen
Stappen op de harde kiezels
Die kleine barstjes trekken in het soepele leer
Je attitude zo rebels
Eens begrepen we elkaar compleet
Deelden we onze dromen
Waren veilig bij elkaar
Niet verwachtend dat het…
Adempauzes ( Haiku’s)
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 299 Winterzon tekent
mist op een bladloze tak,
schildert zonder kwast
Mijzelf verloren,
kwam de dood tegemoet, ook
hij scheen de weg kwijt.
Gaf haar twee rozen,
dankbaar gaf zij mij één zoen
houd nog wat tegoed.
Stilte tussen woorden
in brede zin, daar put ik
de adempauzes uit.…
middagoverpeinzing
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 197 enkel de winterzon die naar binnen sijpelt
de tafel en kast met ‘n zijden glans bekleedt
louter ‘t huiselijk getik van de oude pendule
die de tijd meer ruimte geeft, de uren lichter
en wat langer duren laat
alsof er niets meer bestaat noch telt dan dit
ene verstillend moment dat ook mij omhult
zo roerloos omvat
terwijl mijn pen op…
ode aan de winter
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 115 nooit onschuldiger
schijnt ons de wereld
dan in winterse dagen
als van tooi ontdaan
naakt de bomen
zich met verse sneeuw
gemanteld weten
nooit kostbaarder
praalt ons de aarde
dan in winterse dagen
als goudgele winterzon
of van avond het licht
aan takken en daken
in ijskristallen parelt
nooit teerder
oogt ons de natuur
dan in winterse…
Zeerust
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 359 de zee glanst glad
geen golven vandaag
ligt de wind plat voorover
tot aan het strand daar
waar het water stukjes knabbelt
uit het land dat niet wil wijken
in de lucht valt rust te proeven
en eerbied wordt geplukt
met een open ziel die ziet
hoe de winterzon waakt
over haar ontelbare planeten
er wordt storm voorspeld
met huizenhoge golven…