Netgedichten

netgedicht (nr. 54.643):

Lentebrieven

De winterzon schrijft lentebrieven
in letters van verlangen groot,
ze groet de bloemen die verborgen
al reiken naar het morgenrood

maar die nog even moeten wachten
omdat zoveel nog rilt van kou
en anders heel dit tere leven
vergeefs geboren worden zou.

Zo heeft ook ieders hartsverlangen
een tijd die er niet altijd is,
maar steeds blijft iets van heimwee hangen,
besef van al te groot gemis

tot plots de weelde van de vriendschap
ontluikt, terwijl ’t nog winter is.

... Dit gedicht heb ik al eerder geschreven en gepubliceerd, maar iemand vroeg me om het nog eens te laten verschijnen omdat ze het erg mooi vond. Bij deze.... ...

Schrijver: Adeleyd, 28 februari 2015