Alle inzendingen over waterdier OR onder water OR geheimzinnig

'k ben de druppel in de oceaan 'k ben de zandkorrel in de woestijn 'k ben onzichtbaar voor wie me niet wil maar druppel of zandkorrel, ik blijf: van m'n leven niet stil.…

Mens van natuur, water bomen bloemen wat een mens maar wil alles kun je opnoemen, maar water denk ik stiekem en stil: staat bovenaan de lijst! Of het tweemaal de douche is, die ik me veroorloof een kinderbadje in de tuin een spuit flacon met verkoelend windje het is meer dan een fortuin net als die schitterende zee!…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Tientallen eeuwen her zag men in het warme Oosten soms zeemonsters opduiken potvissen spoten hun damp de krokodil verliet dikwijls het water verruimde zijn roofgebied wonderlijk!…

Zoals een lief hondenjong is zij vrolijk, zij stroomt Via geheimzinnige bergkloven in hun duisternis. Lang geleden heeft zij haar begin verlaten En de mist overschaduwt het eind. Zowel de Zon als de bergen weerspiegelen zich in het water En ook de kroon van de hemel (Kijk!)…

En knapen voelen naar al 't ver verlangen, Meisjes der zuchten geheimzinnigheid, En horen 's nachts de aanwezigheid der goden.…

De kleuter die ik was, zag overal kloosterzusters zich bewegen in bruine habijten en dan geheimzinnig verdwijnen in duistere spelonken van gangen en stallen, in verboden tuinen, uit zijn wereld voorgoed. De vensters van het convent zijn donker. De laatste nonnen bidden de completen in de kapel van Sint-Annadal.…

Je moet wel kijken naar die overgangen van geheimzinnig licht die de zon strooit met kleurrijke banen in een ronde boog de weergoden vieren feest hebben weer vrede gesloten tot aan de volgende storm ik kijk tot hij diffuus oplost in de horizon roep hem nog net na: hopelijk tot ziens…

Ook al wacht ik allang niet meer op een wonder en kan ik de telefoon horen rinkelen zonder maar aan je te denken, toch blijven geheimzinnige barricaden opdoemen uit het niets zodra mijn geest tracht door te dringen tot de nachtzijde van je bestaan.…

Zelfs de de letter n en tweehonderd, vier meter lang zegt niets vanaf de zijkant geen hard bewijs toch breekt een hemel aan wie wij wat schuldig zijn open Liggen cassettes leesbaar zichtbaar openbaar Geen tijdstip ligt de sfinx meer onzichtbaar dan nu en de piramide voor het museum is een u.f.o maar blijf een kind van…

kwam op voor hen die geen stem hebben en worden uitgebuit vermoord voor hun huid, vlees, of gebruikt voor vivisectie zijn hart verpand aan de strijd voor rechtvaardigheid wat zullen ze hem liefdevol onthalen in de apenhemel rust zacht Opa Water…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Je zit in mijn hoofd, in mijn handen, in mijn haar je stuurt mijn geest naar plaatsen waar ik lang niet meer ben geweest ik ben dan weer in Berlijn dan weer in het Louvre in Parijs jij brengt me overal op je reis en sinds jij mij beheerst verschijnt er iedere dag een geheimzinnige glimlach op dat gezicht in de spiegel dat ik niet meer…

Brussel heeft nog niet gereageerd, hoorde ik en een geheimzinnig lachje maakte me tot vriend van mezelf tot vriend van mezelf mijn lippen die vlezig zijn zo hun weg hebben gemaakt onschuld uitdrijvend als Bosnisch bloed in beken velen zijn, maar weinigen fragmenten hopen nog op heling en hereniging broeders wisselen verder chromosomen…

Het huis heeft gekalkte kamers breekt in splinters altijd zelfs zomers woont er bij tijd en wijle een dichter hij belt nooit en zingt nog minder in de geheimzinnige afstand openen zich blauwe luiken als een muze ontlokt zij zijn gedachten buiten ver van waar bestendigheid de dag kan bevlekken…

Een boom staat langs de weg valt op, door zijn kronkelige takken het heeft iets geheimzinnigs De boom vertelt een verhaal Een zielig verhaal Wat het verhaal precies zal zijn Zal ik nooit weten Net als die dag Want dat ben ik vergeten…

Murw gebeukt door tomeloze kracht Van springtij in vollemaansnacht Breken oude dijken krakend open, Land wordt schuimend overlopen. Slufter, geboren uit dijkzwakte, Groeit uit tot zilte kweldervlakte. Op warme dagen lamsoorpaars getint, Blauw doorsneden krekenlabyrinth.…

Een sirene samen reizen op het water je lieflijk gezang Hoe mooi het is dat getinte wolken voorbijkomen en weerspiegelen in het gerimpeld water waar kalmerende ontspannende golven me meevoeren naar een bestemming van waar einde nog niet is geschreven of gesproken.…

Ik zeg: zo ken ik je, zo houd ik van je, water als water.…

Gods eeuwige Boodschap is een peperstruik die pittig geurend wenkt bij hem te toeven binnen zijn luchtige twijgen ritselt bescheiden spraak vol onsterfelijke liefde en opbeurend vermaan wrijf maar een van mijn vruchtjes tussen je handen fijn het zal dan altijd huizen in heel je wezen mag geheimzinnig werken onvoorziene zegen brengen…

Het hiaat in de communicatie blijft zich moedeloos herhalen in deze woordloze gebaren in broze kalmte broeit stilte op nieuwe geheimzinnigheid om open deuren te sluiten nieuwe wegen te vinden er groeit een pril verlangen door diepe rust gevonden om de stilte te verfraaien uit eigenzinnige bron nieuwe sereniteit in de nacht.…

De nacht valt over de aarde in schemerachtige geheimzinnigheid. Ik hoor de stilte en denk; Er valt niets te zeggen. Maar schrijven doe ik wel.…

Vreugdetranen zo nat als de regen in de zomer aan jouw zijde In je armen zo veilig een perfect moment zekerheid gevuld met schoonheid Glimlachen in alle geheimzinnigheid gedachten door mij te raden met een wonderschoon antwoord Jij en ik als waren wij een jij en ik als zijn wij een jij en ik als blijven wij een Dag en nacht zoverschillend…

Het zwevende brein maakt draaiend licht en duister om het lichaam heen: wijd en verrassend, eindeloos geheimzinnig, gelijk het heelal... Maar opeens treft zij nuchter en voldaan het hernieuwde ik.…

de pasgeborenen de bijna doden niemand weet waar het heen gaat maar dat wij heen gaan staat buiten kijf uiteindelijk verliezen wij ons lijf…

Wolken vliegen met een noodgang langs verliezen water met een grote kans dat het juist hier valt? Al weken valt er meer hier- dan daar een plens het vocht was van de zomer ieders wens, toen we zuinig moesten doen?…

alsof het een harp was die in zijn hart paste, een droom van een ding dat mooi was als een voetstap in het zand zo gevoelig als gras, zo goed van vorm als een ei, geheimzinnig als een spinnewiel of wimper- kruller, luchtig als turf vreemd als een sneeuwvlok lekker als een teruglopende wekker, zacht als de luchtbel in een waterplas…

Zij houdt wel van die stiekeme, geheimzinnige streken. Glimlachend en zwijgend genietend, raakt ze niet uitgekeken.…

nevel tussen de stammen van eeuwenoude bemoste beuken door statige toppen kreunt de wind geheimzinnig kil huiveringwekkend slechts ademen is hoorbaar verre stemmen uit een donker verleden brassende broeders roversbendes moordend en lallend verzwolgen door de aarde verdoemd voor eeuwig in het moeras daar beneden verre zilveren vogels…