Alle inzendingen over welbehagen

't Is smartlijk zoet: - en bij het treurend klagen, Om wat te snel verdorde op 't levenspad, Plooit soms een lach de wang, van tranen nat, Een dartle lach van lust en welbehagen. - Wist zo mijn luit, in 't lied U opgedragen, De Erinn'ring aan 't verleden op te dagen, Van 't schoon Verleden, dat ik nooit vergat, Licht zoudt ge, als vroeger…

De kerken staan aan de vooravond om door Makelaren te worden verkocht Nederland heeft geen zin meer in kerkelijk "eten" Alleen met Kerst worden de heilige huizen druk bezocht In de mensen een welbehagen om zich te zuiveren van alle vreselijke hatelijkheden en ruzies tegen elkaar De mensen zijn op kerstavond een makkelijke prooi van illusie…

De dagbladpers, aanwezig voor kritiek, is enthousiast en schrijft vol welbehagen uitsluitend grote lof in haar verslagen, bijvoorbeeld 'Sfeervol speelt het bladmuziek.' Vol goede moed begon ik dit sonnet, maar door een woord, dat niet in 't metrum past, verdient het vers beslist geen loftrompet. De chute ontbreekt.…

denken dat mijn reis rustig is dat het water zachtjes en doordacht zichzelf tegen de oevers aanduwt Dat het nooit eens stormen kan alsof het vrede is wat zich na een volmondig ja met mij heeft gehuwd Ze noemen mij ook wel een geluksvinder de man zonder tranen dansend op de dagen springend van moment naar moment Gebouwd uit welbehagen…

Voel mijn naaktheid, laat het welbehagen trillen door mijn lijf. Blijf.. Sla de dekens van me af. Pel de lagen, één voor één. Kijk wat dieper, langs mijn adem. Tel ons samen in het kaarslicht, laat me nooit, meer hier alleen. Raak me, streel me, voel me..…

Schoonheid is tiranniek gezind en zelfgerecht en voert bewind naar eigen wil en welbehagen!…

komt nadert mij met liefdevolle aandacht wie lezen kan en wil 't zingend hart in vreugd en smart dat schone druppels vangen mag och zie de sombere bossen waarom de ranke bomen zwiepen de vijver bedekt met mos en waterlelies in koele gouden dagen van juichend welbehagen de stille ongerepte plekken dat mij rukt uit bange overheersing…

Zij zongen: Ere zij God, ere zij God in de hoge Vrede op aarde in de mensen een welbehagen Amen, Amen.…

Wanneer er vrouwen opengaan, telkens opnieuw en rood, raakt ongeboren dood misschien wat mensen van het welbehagen aan. 6. Wapen Ik ben nergens meer als kinderen òm mij komen schuilen of achter mijn geweer Ik berg me tussen loop en trekker zonder hoop hen uit te huilen in komende slaap.…

blosjes op haar wangen licht Verwekten terstond in mij een nieuw gedicht Over dit meisje zo natuurlijk opgemaakt en schoon Nog nooit gingen zo onstuimig in een winkelfiliaal Beelden en woorden met mij aan de haal Maar het meisje was dan ook buitengewoon Mijn gedicht breed en bewonderend voorgedragen Werd ontvangen met verward bevallig welbehagen…

Mens en mensheid overleven door behoeften te bevredigen honger stillen, dorst lessen lust bevredigen, veiligheid creëren indien goed uitgevoerd beloond met gevoelens van welbehagen geluk genoemd, een beloning getriggert door lichaamsdrugs ik zag het bij m’n grootouders op ‘t Groningse land in ‘t najaar turf en aardappelen in…

'k Hoor nòg in 't hout der woudduif innig klagen, En dool gelukkig langs de bocht'ge beken, En in mijzelve loop ik zacht te spreken Bij schoon herdenkens weeld'rig welbehagen.…

Ze vonden Jezus al snel in een stal, vlakbij Hij lag gewikkeld in doeken in een voerbak Natuurlijk waren ook Jozef en Maria daar Een koor van hemelse engelen zong blij: “Ere zij God in de hoge, vrede op aarde in de mensen een welbehagen”.…

Uren, dagen, maanden, jaren heb ik, ik zweer het, ik schrijf het nu op onder ede met vanzelfsprekende reden gewerkt aan vrede op de aarde in de mensen een welbehagen maar oorlog is wat men, met name de man trekt de mannelijke oudere regeringsleiders voor de 250ste maal is in de VS het geweer gepakt om heel, heel veel slachtoffers dood…

ik wist dat jij goud had aangeboord een fantastische hoeveelheid pure liefde en energie alleen al jouw aanwezigheid deed alle ellende teniet nog voelde ieder de spanning in afwachting van je komst de eerste schittering van je ogen de lach om je mond voelde zacht het welbehagen de tijd vertragen ik zag jouw vingers projecten…

niets te dragen wanneer trommels het laatste ritme hebben weg geslagen zonder smart wenden ze het hoofd naar nieuwe dagen muziek breekt onvermoed los een orgeltje strooit onhoorbare tonen om hun galop de zon gaat op een donkere wolk ragfijne regenvlagen verder gaan ze naar een nacht met sterren die flonkeren van diep welbehagen…

De Fado heeft hun God verdrongen in nauwe straten wordt geen psalmen meer gezongen kleurrijke transformaties naar het levenslied, waarnaast de mensen hun Godshuis bouwden soberheid van welbehagen in een mediterrane habijt de sterren genieten in hun nachtelijke lijsten van de zoetgevooisde geuren van persing in vloeibare olijven…

waat'ren rekt, Gesust door stille zomerzoelt'; Nu 't donk'rend luchtblauw in de avond prijkt Met milde sterrentooi, En 't slepend gaan des nachts zijn ruim verrijkt Met maneglans zo innig-mooi; Nu 't zeevlak geplaveid ligt als een straat Van glinst'rend asfalt, — Vlucht'ge blinking gaat Er strijk'lings over; oov'ral waar zij valt Schept zij een welbehagen…

rekt, Gesust door stille zomerzoelt'; Nu 't donk'rend luchtblauw in de avond prijkt Met milde starrentooi, En 't slepend gaan des nachts zijn ruim verrijkt Met manenglans zo innig-mooi; Nu 't zeevlak geplaveid ligt als een straat Van glinst'rend asfalt, - Vlucht'ge blinking gaat Er strijk'lings over; oov'ral waar zij valt Schept zij een welbehagen…

Terwijl de een rustig is ingeslapen De dood omhelsde als daad van welbehagen Blijven er vragen wat behelst dit leven voortaan Elke dag weer opnieuw bij het vroege opstaan. De doden leven verder in andere oorden Daar waar zij in leven anderen en partners bekoorden.…

Ik buig mij neer; ik smeek noch kruis, noch troost; Gij, doe naar uw ontfermend welbehagen! Ja, wond of heel; verhef, of druk mij neer: ‘k Aanbid uw wil, hoe duister in mijn ogen: Ik offer me op, en zwijg, en wens niet meer: ‘k Berust in U, ziedaar mijn enigst pogen!…

ontwijden en prevelen we een dank je onder het slaken van een toch alles beseffende diepe zucht achterkleinkinderen worden straks depressief geboren en even liegen we elkaar een feest voor eten het brood gemaakt van genetisch gemanipuleerd koren ach waarom ook niet we hebben er verdorie toch keihard voor gewerkt hebben het verdiend dit stukje welbehagen…

krommen naar de houding van mijn fallus houdt hem stevig vast lief, het is jouw kruik die je binnenste warmt en mij leidt naar het Niets, het Niets waar geen brij van woorden me vertellen over de hiërarchie van hen die trachten ons te verwonden zodat we sterven, sterven in de deïstische gave van het ejaculeren in jouw grotje van welbehagen…

dit alles tot mijn groot genoegen door een stevig uit de kluiten gewassen mannelijke caissière stantepedig eigenhandig uit de wagen getild in naam van het bestand van de vrede en een voldaan welbehagen in de mensen…

Zon schenkt licht, warmte en tovert een glimlach op het gezicht van eenieder tegelijk zinken gedachten in bewegende wolken die verbeelding prikkelen Verder bevordert ze intens een gevoel van welbehagen en versterkt ze creativiteit.…

Hoe gedachten zinken in de wolken die verbeelding doet prikkelen toverend beelden in veelvoud, een glimlach op de lippen op hetzelfde moment schenkt innerlijke zon licht en energie aan hele lichaam Zoektocht naar jezelf zijn als een heerlijke ervaring die een gevoel van welbehagen geeft.…

De donkere novemberdagen, de kou de wind, het welbehagen Zoekend naar een sfeer zo goed gezind kroop ze dicht tegen hem aan niet denkend aan zijn vrouw en hun eerste kind.…

En God zei:Vrede op aarde in de mensen een welbehagen en de mens zegt: Oh ja, sinds wanneer?…

is 't uw welbehagen haar, die mij uw liefde gaf van mijn zijde weg te rukken... Brijzel dan mijn hulk aan stukken! Red er slechts mijn kindren af!…

In de mens een welbehagen Twintig eeuwen zijn vervlogen, En nu blijkt: men heeft gelogen. Toen men sprak van vrede op aard. Wat is nu zo'n leugen waard? Overal is men aan 't vechten. Vrije mensen worden knechten. Bommen vallen uit de lucht. Duizenden slaan op de vlucht. Niets kan die geweld verhind'ren.…