Alle inzendingen over woorden OR nesten OR geruchten

je schrijft een paar dingen dan ga je wachten een waterkoet zit op een nest in de vijver zit je op woorden komt er niets uit ja daar zijn een paar piepende kuikens ze zeggen nog bijna niets maar ze volgen de moeder in de vijver terwijl de zon valt in het gebladerte van het woordenboek…

wandel west waar wolken -rode wonden- wachten op de avond, moe en bloedend lijk papaver wandel west waar drukte -woeste honden- webebt in vergeten hoe gedaver wurgend werkt nest is best nu 't noorden ijzig nadert moordend in z'n ijz'ren greep geklauwd : het einde van de dag nest is best en woorden van mijn vader trekken -goud-…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

In het huis met duizend kamers hoort men alleen de doffe blaf van de zwarte hond de zangeres verloor haar stem en zwijgt in alle talen de poëet vangt tevergeefs de vervlogen woorden de beeldenstormer zit onthand vastgenageld aan de grond de gekooide vogel zwijgt gelaten en kijkt niet meer naar boven alles is een gerucht…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

De oud-huishoudster van De Nijs en Meuldijk Komt met háár versie van de scheidingssoap Hiermee gaat Meuldijk dan weer op de loop: Ze geeft van ergernis aan zulk geheul blijk Wie weet in wier woord nu de waarheid schuilt En wie wier nest hier eigenlijk bevuilt…

even doorbrak ik je, toen de stad ons splitste je hormomonen kwetterden dat wij nesten zouden zijn en warm en een hol je oksels dropen veiligheid heftig zal ik altijd verlangen naar nesten…

Voor Ginus Wijnholds Uit hetzelfde nest Geboren - uitgevlogen Toen de tijd Daarvoor gekomen was, Daarna elkaar wat Uit het oog verloren Maar op het lest Altijd nog vogels Uit hetzelfde nest…

Het gemis zoekt dan woorden als voelbare letters die veilig het nest van papier induiken.…

ik vlieg af en aan om jou schrokop te voeden ik baarde je niet je bent er gewoon barstend van verlangen jouw nest is mijn nest zo is het altijd al geweest de kleine karekiet die in het riet het koekoekskuiken voedt…

Blijft gij nooit één blanke uchtend, Leeuwrik, zingen hier beneên, Die uw nachtlijk nest ontvluchtend Door de zilvren neevlen heen Vleuglings vindt de gouden wegen Waar uw aadmen juichen wordt, Tot uw zang in vuren regen Naar de koele vore stort; Zingt gij nooit de rode smarten Van de duistre aardenacht, Wordt het bloeden…

het tekenschrift van vogel en vlinder een eindeloze tranteldans geen pen die het beschrijven kan het lichte schrift zwevend opgelicht aan nest en cocon ontstegen als een rozenblad in vertraagde val vederlicht opgepikt stukgehamerde woorden leggen mijn taal in de schaal een starend stom verlangen van een dolend dichtershart…

de wind aarzelt wanneer ik woorden schrijf in de kille schaduw van de winter ik haast me door het gebladerte schraap zinnen van stugge takken voor deze zich overgeven aan het troosteloze gerucht van gewillige, grijze wolken vanuit de aarde verkondigen ze het sterven terwijl de nacht wordt meegesleept in de herberg van mijn angsten…

Nepnieuws Woorden vliegen op geruchten doen de ronde het regent leugens. Tik tak De tijd maakt sprongen het is later dan je denkt schenk nog maar eens in. Wisselend getij Geluid van water verder dan de horizon gebroken golven. Cirkelspel In zekere zin is elk eind een nieuw begin het werk is nooit af.…

Zon vertroost de wereld bestraalt de adem van de tijd tot in 't avondrood de dag met haar gerucht in slaap doet sussen…

Bouwt een mus aan zijn nest. Hij doet zijn uiterste best. Om net als eerdere keren. Haar te imponeren. Bouwt hij een nest als een huisje. Van wat gras, twijgjes en een...pluisje.…

Grote bonte specht In een rood broekje gehuld Hakt zij berkenhout In een blanke stam Omlijst door zonnestralen Begint zij haar nest April dient zich aan Tot haar lege nest syndroom Zal dit haar thuis zijn...…

Toen roodde de zon even door sneeuwen voorhangen, Gespannen windezeil streek langs ons wangen, Een jong gerucht stond naast ons, zei een woord Zacht in ons oren en ging toen voort. --------------------------------------- uit: Gegeven Keur (1924)…

Ik wandel verzen door bossen op voeten die voortschrijven wat aan woorden te vinden is in plots ontbottende gedichten. Denk dan weer de liefde luid met jou te dienen en een nest te bouwen van achteloze overvloed.…

je laat mij wonen in je woorden als ik ontheemd mijn plek niet vind me thuisloos waan en in de wereld sta als vreemdeling de ochtend neem als sprakeloos de avond als voorgoed verdaan als blinde in het licht moet kijken dan geef je rust met al je zinnen beland ik in een veilig nest de duivel en mijn zieledeuk voor even weg…

het zicht Maar altijd keer je weer eens terug Naar het nest waar het heerlijk warm en veilig was…

Een mezennestje is uitgebroken, dat, in de wulgentronk gedoken, met vijftien eikes blonk; ze zitten in de boom te spelen, tak-op, tak-af, tak-uit, tak-in, tak-om, met velen en 'k lach mij, 'k lach mij, 'k lach mij bijkans krom. Het mezenmoêrtje komt getrouwig, komt op de lauwe noen, al blauwig en geluwachtig groen; het brengt hun dit…

elk jaar weer opnieuw die lege vogelnesten bij het zomersnoeien alléen mensen hebben last van het nestsyndroom als hun jonkies vliegen leven, paren, voeden kinderen worden groot vinden hun eigen weg…

Moeder en kind, zaten op het nest in 't water, toen met veel geweld veel gepiep en nog meer gesnater de meerkoet zijn nest wilde verdedigen. Vol belangstelling volgde ik wat er zou gebeuren ze zwommen wat om elkaar heen, vermelding: het meerkoeten-nest wordt elk jaar weer vol eieren gebruikt.…

toen ik in het nest van mijn hoofd verwikkeld was gooide ik onwetend porseleinen eieren overboord als een zwerm vogels vloog de taal uit het ijzeren nest de zon schitterde van verlangen en vergetelheid op de poëzie van het gebroken porselein…

wat je hoort maar niet ziet zijn de geruchten de fluisterstemmen om je heen die nooit schijnen te wijken wat je niet ziet doch nauwelijks hoort dat zijn de gezichten die boekdelen spreken…

Er vallen berichten van gisteren uit mijn pen papier inktzwart door te zacht gesproken woorden terwijl gretig groen het wildgevogelte in zijn armen vangt tjilpend van onrust oude nesten inspecteert om zich voor uitsterven te behoeden bronsgewijs met bezwerende toespraken het langer licht zijn maakt tot een heel gewone dag.…