inloggen

Alle inzendingen over individu

2789 resultaten.

Sorteren op:

H zodra ik hoefde te kijken was het weg

gedicht
3.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 1.310
In een natijd bewoon ik je al Voor ogen heb ik ons steeds opnieuw: gescheiden lijken we te worden geboren in iemand anders, zelf zijn we het misschien buiten ons om Is dit genoeg, vraag ik, aan wie niet voor wie? Zelf ben ik van binnen als een ander die ik ook niet zie We leven als een gelijkenis, hoor ik, gelijk aan ons lichaam waarin…

Ik is een vlag

gedicht
2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 2.228
Zodra ik ik laat vallen trekt de lucht boven mij samen vergrijst en legt zich neer boven de stad. De stad vernauwt zijn straten kromt de bruggen als tenen in mijn schoenen. Mijn tenen? Mijn schoenen? Ik is een vlag op een maanlandschap waar iemand metaalgaren in stak om het oneindige wapperen te bereiken dat in windstilte iets monumentaals…

in rouw verzonken

netgedicht
1.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 286
als ik naar huis rijd, de wagen sprekend lonkend de verte neemt mij de tijd verpacht aan het pedaal dat rechts mijn flank mankeert dan wil ik schreeuwen tegen al wat lijdt zich schuwt tegen de goden die de wegen dragen op hun gehaakte schouderstukken langs berm en onbehagen geschurkte bomen maskeren twijfels die ik wil uiten, doch de stereo…
elze28 mei 2016Lees meer >

V U I S T R E C H T

poëzie
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 1.706
Ellendig al me' leven, zonder oost of troost: van iedereen verlaten en verraân, voortaan, waar wil ik me gaan lopen, om de liên te ontvliên, die, zegezingend, zoeken mij die hals onvals te kerven, die de leugen hun, te leed, verweet? Ik vare en heb noch…

lief

netgedicht
4.2 met 5 stemmen aantal keer bekeken 289
als ik ontwaak met jouw handen op mijn buik, je lippen aan mijn hals het verlangen zichtbaar aan je borsten weet dan dat ik mijn ogen weer sluit en de hemel verleg aan de akker van je hart de warmte van onze huid zal het gemis bewenen in elke porie waar een herinnering in staat te lezen lief, jij bent de zee op wie ik vaar het water dat…
elze27 mei 2016Lees meer >

Allodium

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 230
tegen ’t raakvlak van licht en schaduw leunen mijn ogen aan op momenten, zo heftig of luw die na een ogenblik vergaan blikvelden zie ik, volgroeid van gedaante in vol ornaat fluisterend en luisterend geboeid naar het bestendige waarom 't gaat…

De middelen

gedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 3.116
Natuurlijk missen we het licht, maar nacht en nevel zijn beter voor radiogolven. In mijn jaszak dwaalt een zender rond als tandpijn, zoekt een mast, een satelliet, een hoofd om ziek te maken en iets hogers is er niet. Grot, vuur ingewanden, tempel, kruis, retinascherm. Denk niet aan de fabrieken. Pixels, steeds meer pixels, schreef een…

Wie ik was en wie ik ben

netgedicht
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 322
Als kind wist ik precies, wie ik niet was. Niet mijn vaders evenbeeld. Niet ijverig en oplettend. Niet sportief. Niet zo lief. Abnormaal. Als oude man wil ik, wie ik wel ben niet meer weten.…

Vlinderpelgrimage

netgedicht
3.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 432
Daas van de reuring in de negorij Waar salarissen de dienst uitmaakten en tijdschemas En ook Jo in haar pastorie droeg er toe bij "Is er dan geen risico aan verbonden?" vroeg ze "Je verwedt je leven!" Of verraden voor het eskader Ontpopte de genese zich in de bossen om een moord? Aan zijn vader's fusilade refererend Zette hij die bij…

Something has to get me started

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 236
Het kan niet ver weg zijn Ergens tussen stapels In chaotisch klemmende lades Tussen bedorven nachtmaaltijden De brieven herpakken, herschikken Ik moet er nog aan beginnen, ooit In een afgesloten kamer Waar het licht van buiten nog broeit Aanwezigheid nog nagloeit Gefilterd, met schuchtere beetjes Met kabbelende golfjes Waarmee de…

Met vallen en opstaan!

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 334
Wanneer een mens, zijn zelfbeeld moet laten vallen, dan zit hij bij de scherven neer. Dan heeft hij zichzelf verloren. Dan is hij pijnlijk ingestort. Dan is hij niemand meer. Wanneer een mens, de gebroken illusies op durft ruimen, dan ziet zij gesloten deuren opengaan. Pas dan kan iemand, vrij en van zich bewust, op gaan stáán.…

Zie! Het ijs ontdooit!

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 339
Vriendelijk zijn voor onvriendelijke mensen. Aardig blijven, voor wie chagrijnig is. Glimlachend wakker schudden, wie met het verkeerde been is opgestaan. Verwonder je en zie hoe ijs ontdooit!…

Ik zag met pronk en kostbaarheden

poëzie
4.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 798
IK zag met pronk en kostbaarheden en een hooghartig oogopslaan een pauwenveer in den koraan; de groen en rosse strengen gleden over de tekst, het wuft verguld had al de bladzij opgevuld en midden in de soeren lag de blauwe spiegel en zijn lonken de strakke verzen overblonken lichtzinnig spelend met de dag en bont juweel en wulps…

Moeder

netgedicht
3.2 met 6 stemmen aantal keer bekeken 426
Puur, was het meest intieme moment van mijn leven en die intimiteit heb jij mij gegeven je was erbij toen ik geboren werd toen westenwind onder de balken joeg en je met bed en al door de vloer zakte een muurbloem ben ik altijd gebleven.…

Mannen, vrouwen

gedicht
3.4 met 11 stemmen aantal keer bekeken 6.195
Ik zag mannen, vrouwen die van iemand hielden, kinderen die van iemand hielden, onbekenden, ontheemden die van iemand hielden ik zag niemand die niet van iemand hield ik zag het aan hun ogen, hun manier van lopen, en ook hun onhandigheid en hun telkens even, onverhoeds terugkerende, vlijmscherpe onzekerheid ik ging naar huis en keek in…

Wilgen

netgedicht
4.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 325
Het taaie fluithout, weerbarstig als de wind geworteld in drassige grond op de oever waar de dode snoek lag een droom over jou en mij en de zwanen, omdat het zwijgen verstilde in pasteltinten kleurde jouw hart omdat mijn ziel geen stem had wie kon ik zijn, zo hier alleen een lief konijn, een derde been een beeltenis van serene vrede…

Cirkel

gedicht
4.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 1.938
Alvorens de cirkel te sluiten keek hij nog één keer om zich heen zag hoe de meeuw in de gevel verdween stof het uitzicht smoorde met een stormgordijn, de laatste steen zich opmaakte om te verdrinken. Onnavolgbaar ogenblik waarin sterren hem te binnen schoten en de uitgesleten drempel vonkte onder zijn allereerste…
Bernlef20 april 2016Lees meer >

het berusten

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 317
er stroomde veel water heel veel water dat de scherpe randjes behoorlijk heeft afgevlakt te lange winters temperde het felle vuur in mijn bloed berusting zette zich vast in mijn aderen de krachtige hopen van weleer waarmee ik dikwijls de zorgen als rotte vruchten van mij afwierp zijn geworden tot keiharde keutels die mij soms…

het diepste blauw

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 233
roep tegen het donker in de holte van de nacht eerder dan woorden komt de gedachte aan het diepste blauw op de dag dat de vogels komen en ik zal gaan…
J.Bakx12 april 2016Lees meer >

wankel

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 216
op een sokkel staan hoef ik niet ik weet waar ik wankel veren en vleugels gebruik ik niet de wind verwarde alles wat ligt er in mijn hart dat ik niet voelen kan…
J.Bakx11 april 2016Lees meer >

Leven

hartenkreet
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 331
Nog steeds wil ik het leven proeven met een vrouw Een high tea in Liberty Koffie in Metz Met, uitzicht over Amsterdam In vervoering raken van North Sea Jazz En Yes, Steely Dan "Hey Bulldog", "Ases Tod" En terug naar Beacon Theatre of The Dakota Building Bergen beklimmen en waden door een beek Toskane ontdekken Walvissen…

over de grens

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 229
je ziet de ander niet meteen maar op het tweede gezicht wen maar aan het donker het wordt vanzelf veilig je hoeft de grens niet over te gaan om de ander te zien ga je toch een grens over…
J.Bakx8 april 2016Lees meer >

Nadoen was niet nodig

netgedicht
5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 285
Je leefde in een verhaal toen je een gedicht schreef over het verdwaalde maanlicht boven zinloze planeten op het plafond van jouw geweten en het gedicht was als een brief niet aan mij of aan jezelf maar aan een vreemde die je lief had en wist dat je het meende onder het maanlicht van jouw gedicht dat in de onderwereld geen noodzaak had…

Brief in een nachtkastje gevonden

gedicht
1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 1.715
Het was een zomerdag, een slap begin voor een gedicht dat me verwonden wil. Maar niets zo onbedaarlijk als de spin die in haar web zit. Dus ik houd me stil. Je kwam van ver, pas nu zie ik de draad waarlangs je leven zich toen leiden liet naar waar ik nooit meer op mezelf besta. Onzichtbaar worden, nee, ik kon het niet. Ik zou willen zeggen…

zielen

netgedicht
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 243
mijn rusteloze ziel met wie je goed verdwalen kan neemt plaats bij het venster met zachtmoedige blik ziet ze het menselijk tekort daarbuiten vandaag neemt zij alles voor lief mijn zorgeloze ziel met wie je uit het venster vliegen kan ademt bovenaardse vergezichten met open blik wijst ze de wegen door oneindige labyrinten…
J.Bakx31 maart 2016Lees meer >

niets meer

netgedicht
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 277
in dit kleine leven leer ik te verduren en zoveel later in de slakkengang van de tijd leer ik te verzoenen niets meer om bang te zijn…
J.Bakx23 maart 2016Lees meer >

Horizon zonder woorden

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 231
Zwaartekracht is liefde ergens bij Abcoude stil moment in niet te vergeten bezwaren om aan mijn zwijgen te tornen jouw stilte te bevrijden bemorste onschuld droom van onzichtbaarheid adem uit jouw liefdesbrief horizon zonder woorden.…
mobar23 maart 2016Lees meer >

de vlinder zag

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 218
handen gevuld met zoete bitterheid struikelen over de stenen van het uitgestippelde pad happen naar adem op lege dichte dagen de vlinder ontsprong de dans en zag wat mij ontging…
J.Bakx22 maart 2016Lees meer >

Dingen die niet vanzelf goed gingen

gedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.669
Er waren dingen die niet vanzelf goed gingen. Porren, er moest gepord worden. Gesjouwd. Besproken. Geregeld. Het nerveuze systeem ging ervan in een driedimensionale versnelling. De geest ging in de kelder zitten rillen. Er werden dingen gesjouwd, besproken, geregeld. Er begon- nen dingen te gebeuren. Dingen die niet vanzelf goed gingen. Deze…

3/8 – 23.07/

gedicht
2.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 1.351
ik trad op ik trad terug hier en daar werd ik daarna voor even opgetild voor even in evenwicht voorgoed verglijden ----------------------------- uit: 'Blijven en verreizen, gedichten 24/10 - 27/8', 2013.…
Meer laden...