inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 64.785):

de dis, onaangeroerd

ik kan de liefde niet meer raken
zelfs niet wanneer jouw
hand als boter door mijn
vergrijsde haren strijkt

je lach die eens de echo van mijn
schaduw was ligt verstard
aan het einde van deze droom

zelfs in mijn fantasie is het in
mijn slaap erg stil en is het beeld
van geluk niets meer dan de herfst
in de kruin van een boom

gisteren waren de vruchten rijp
maar nu liggen ze onaangeroerd
te wachten op het moment waar ik
mezelf ontbind van vriendschap en van spijt

de kou mijn lief, de kou heeft de zetel
uit mijn hart verdrongen....en de dis

die wacht onaangeroerd op het
breken van de tijd

Schrijver: elze, 14 januari 2018


Geplaatst in de categorie: individu

2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 89

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Egbert Jan van der Scheer
Datum:
14 januari 2018
Somber maar intens en mooi geschreven Elze

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)