Netgedichten

netgedicht (nr. 64.788):

geluk

Het geluk mag wel eens toeslaan
in grote moten zoals de ongewervelde liefde
zoals een vrouw met haar blikken pijltjes trekt
tot in mijn aarzelende lendenen
zij de bronst maant met krommende rug
mijn ruggegraatloosheid besluipt
het gat van de schroom dichttrekt
met grote moten van haar toegeeflijke schoot

Schrijver: Emiel Warswater, 14 januari 2018

Emiel.Warswater

outlook.be

Geplaatst in de categorie: algemeen

geluk

ruggegraatloos

3.0 met 7 stemmen

222

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:: Marije Hendrikx
Datum:: 30 januari 2018; een prachtig en krachtig gedicht dat staat!

Naam:: geeraardt
Datum:: 14 januari 2018; Passievol geluk.

Naam:: switi lobi
Datum:: 14 januari 2018; Ik vind die moten aan het begin van dit gedicht sterker, dan aan het eind. Daar vind ik de moten nogal onsmakelijk overkomen. Zou dit een andere invulling kunnen zijn? "in de heftige golven van haar toegeeflijke schoot"

Desalniettemin vind ik dit ook een mooi en zelfs een kwetsbaar gedicht.

Naam:: Egbert Jan van der Scheer
Datum:: 14 januari 2018; Verlangende passie mooi beschreven Emiel

Geef je reactie op deze inzending: