1885 resultaten.
Mijn oude fauteuil
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 536 In de warmte van je schoot
omarm je mij
ontkleedt mijn verdriet
zo bloot als ik schrei.
In jou wonen echo’s
van mijn ziel
je draagt mijn kruis
in gebed als ik kniel.
Je laat me mijmeren
hunkeren en dromen
leunend op je gestel
liefde tot je komen.…
De wandeling
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.666 De druppels vielen uit de lucht
De natte geur van wat vergaat
En ik keek naar een vogelvlucht
Ik wist; te hoog en veel te laat
Mijn haren nat, de kroon verwaterd
Knisperend grind schoot om mij heen
Ik liep maar door, op zoek naar later
Want dat kwam toch wel zometeen
Bij de rand van hei en bomen
Zag ik daar jouw schim toen staan
Die speciaal…
INSOMNIA
gedicht
4.0 met 156 stemmen 65.887 Evenals een vrouw, die eens zich gaf,
Baren moet, of ze al dan niet wil baren,
Want het kind is groeiende in haar schoot,
Is elk wezen zwanger van de dood,
En het voorbestemde doel van 't paren
Is niet minder dan de wieg het graf.
--------------------------------------
uit Verzamelde Gedichten…
Zorgen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.748 Gewikkeld in beweende doeken
draag ik de dagen naar de dood
en vlij ze stervend in zijn schoot
terwijl m’n ogen zorglijk zoeken
naar die ene zwakke schicht
dat ik vast zou willen grijpen
om zijn groei te laten rijpen
tot hij vlamt van levenslicht
Ik omklem met al mijn macht…
Terras
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 424 scheef septembert de dame
- Blanche genaamd -
een grijs, wollen hoedje
de zon en mijn hallo voorbij
zet ze zich met brede heupen
naast de wolken
de bloemen op haar boezem
omhelzen mijn wangen en
de schoot van de buurman
ze vangt de middag
op hangende lippen en
suikert haar koffie met
verzonnen verhalen
klokgelui vouwt…
het afscheid
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.317 mijn hart bloedde zachtjes terwijl de aarde
de laatste tranen ving in haar warme schoot
er was de zon, hoog aan de wolkenloze hemel
en de kilte van het marmer aan mijn handen
ogen vastgeklonken aan het einde begon ik
te lopen in de richting van jouw eeuwigheid
er was een schaduw, achter de gesloten ramen
de bergen die meekeken over mijn schouders…
Joris
gedicht
3.0 met 88 stemmen 23.175 Ik heb vanavond, met de poes op schoot,
de onrust uit het beestje weggestreken,
waarbij de goedzak mij heeft aangekeken
met ogen zo onpeilbaar diep en groot,
dat het mij één moment heeft toegeleken
als was hij eeuwen lang al deelgenoot
van het geheim van leven en van dood
en nu dan op het punt stond om te spreken.…
Hier ligt het overschot van 't hartbekoorlijkst wichtje
poëzie
3.0 met 11 stemmen 3.395 Hier ligt het overschot van 't hartbekoorlijkst wichtje,
Voor 't uur des kwaads ontroofd aan de Ouderlijke min,
De onsterflijkheid reeds rijp bij 's levens aanbegin;
En ruilde 's Moeders schoot voor 't kille grafgestichtje.…
Blazen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 366 “Mam, hij knapte toen ik te hard blies,
dat was gaaf…, maar de vulling, die was vies”
(Een Schots echtpaar heeft een hotel-casino in het Amerikaanse Las Vegas aangeklaagd wegens een niet goed schoongemaakte hotelkamer. De jonge dochter van de vakantiegangers trof in het bed op de kamer een gebruikt condoom aan dat ze voor een kauwgom hield.…
LAATSTE WENS
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 177 het bos
stilletjes – zand er over
zoals ook een daar gelegen
boomstam wordt verteerd
en overwoekerd met mos
dek me toe met afgevallen
rijk gekleurd lover
zodat ik op den duur
alsnog de vervulling zie
van mijn grootste wens
om een te worden met en
terug te keren naar daar
waaruit ik ooit kwam en stam
de alles omarmende gerieflijke
schoot…
ik ben jouw liefdesprins
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 2.716 ’k strooi rozenblaadjes op jouw huid
verwen het liefdesknopje met wat tongennectar
bevrucht jouw zachte roze hunkerende schoot
en gijzel ons met doornen lust
jouw diep verlangen vlamt mijn gloed tot vuur
ik ben jouw liefdesprins laat jou mijn zwaard
witheet gesmeed gevormd door het vloeibaar lava
de wellust welt uit alle poriën
nu heel jouw…
simpel wat liefde
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 1.137 een roze schoot
ontspringt,
bewaart de geur in dalen
tussen avond en de nacht
en uit een mond gretig haar tong
strelend langs ’t hele lijf
aaiend mijn borst
het doffe vel tot glans
wordt ochtend daar geboren, de zon
kamt groene oevers, legt licht
op breed golvende stroom
en laten wij ons dragen
op gevoel om lippen
en in…
Zomer 07
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 612 Zomers lichtzinnige koelte
buien als penseelstreken aan een rozig firmament
alles verzamelt zich in het eerste warme licht
ik blijf binnen en wacht, ik ken het
de deur stond altijd open maar wat binnen woelde
was niets van een welkom, eerder een wensen
kromlopen door het gewicht van felle onwetendheid
God wees jezelf
leg aan, dat schot -…
Wie ben ik ?
hartenkreet
3.0 met 24 stemmen 851 Die lieve kleuter
veilig op schoot
bij haar moeder
die warmte bood?
Dat kleine meisje
daar op het strand
in de storm struinend
aan vaders hand?
Die drukke bakvis
vól levenslust,
die voor het eerst
haar liefje kust?
De zwoele puber
boordevol hormonen
die het liefst niet meer
thuis wil wonen?…
Gelijkenis
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 2.173 de jaren tussen beide in
konden de pret niet drukken
met gelijke hum en nukken
kenden zij elkander
vanaf de eerste blik
die herkenningsklik
bracht telkens rust en vreugde
waarop beiden zich verheugden
het kind nam aan wat opa gaf
en ook omgekeerd was de oude
zeer vereerd met wat de kleine bood
gezeten op zijn stramme schoot
het knuistje…
Als moeder machteloos
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 1.035 Kleine kinderen, kleine zorgen
je troost ze waar je troosten kan
neemt ze op je schoot en kust ze
kleine tegenslagen leren ze van
Grote kinderen, grote zorgen
hun verdriet is mijn verdriet
als moeder wil je toch het beste
maar oplossen kun je het niet
Want grote kinderen of kleine
hun tegenslagen treffen ook jou
berusting en verdriet gaan…
Holocaust
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.433 morgen
leerden braaf het uit hun hoofd
want wat gedrukt stond - dat was waar
met ogen die het zelf lazen
ook al was de leugen plat
die zondermeer maar werd geloofd
zo plat als middeleeuwse aarde
waar Verlichting werd gedoofd
En we draaiden
en we draaiden
om onszelf
en we waaiden
van de rand
die we geloofden
duizend leugens
in de schoot…
O, Wolfje!
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 755 Ik droom ervan
De twinkellichtjes
In jouw ogen
Te mogen ontsteken
Ik droom ervan
Jouw lippen
Te kussen
Ik droom ervan
Het vuur in ons
Te mogen doen oplaaien
Ik droom ervan
Bij jou op schoot te zitten
Ik droom van jou
Ik droom.................…
Mamma
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 575 Ik hoor jouw stem in de mijne
Zeg woorden die jij kiezen zou
Maar ondanks dat ik uit jouw schoot kom
Hoorde ik nooit: ik hou van jou !…
Leger
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 361 Bot frontaal of,
Anders slinks,
Omtrekkende bewegingen proberen
Agerend tegen ‘n vijand veraf
Schot op het hart gemikt
Bars en onbewogen
Bevelen geblaft
Digitaal, zonder mededogen
Tegen- en medestanders afgestraft
In een poging te overwinnen
Jezelf, tegen wie je vocht
Finale terugtocht
Naar binnen,
Opnieuw een stukje leger.…
Tol - ook op Koninginnedag
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 375 De vraag is bij de Majesteit
niet deed ze 't wel
of deed ze 't niet
maar hoe hevig en in welke tijd
deed ze het met Paul van Vliet
Waarbij lui van adel komen
die haar aderen hevig doorstromen
met lusten vol vuur en temperament
ons van de vlakte onbekend
Paul schoot - logisch - tekort in de min
betaalt sindsdien gebukt voor de vorstin…
Joris
snelsonnet
4.0 met 40 stemmen 2.135 Ik heb vanavond, met de poes op schoot
De onrust uit het beestje weggestreken
Waarbij de goedzak mij heeft aangekeken
Met ogen zo onpeilbaar diep en groot
Dat het mij een moment heeft toegeleken
Als was hij eeuwenlang al deelgenoot
Van het geheim van leven en van dood
En nu dan op het punt stond om te spreken.…
Xestobium Rufovillosum
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 203 het moge u nu al duidelijk zijn
dat het gaat over een ongrijpbaar fenomeen
haast met een psychologische diepte
een wezen wroetend door zijn wereld
dát heeft hij met ons bestaan nagenoeg gemeen
buiten schot baant hij zijn weg
doch kan veel stof doen opwaaien
knaagt blindelings vaak aan edele kunst
weet zichzelf in de leegte om te draaien
voor…
De ochtendzon
poëzie
4.0 met 11 stemmen 4.114 Wijdbeens gaand, balanceren negerinnen
De vruchten op haar hoofd en van haar schoot.
In het goedkoop hotel van Boabdil
Blijven de blinden dicht, de gangen stil;
Alleen een boy gluurt door de gescheurde deuren,
Maar ziet - het is te vroeg - nog niets gebeuren.…
De Parel
poëzie
4.0 met 4 stemmen 814 De wereld, zoals onze geest die kent
ligt in de schoot van toekomst en verleden
het onvergankelijke toegewend,
dat zich voltrekt in haar verganklijkheden.
Al wat zij voortbrengt heeft zich opgericht
vanuit een aanvang, in zichzelf gevonden,
en breidt zich uit en bloeit onder het licht, -
en gaat dan in zichzelve weer te gronde.…
Dominus illuminatio mea
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 473 Waar is het licht dat nu zou komen
Waar is de hoop die werd verwacht
De stilte verstikt
De silhouetten van de bomen
Er is iets op komst
Al weet niemand wat
Een onweer, een kracht
De tijd is hier
Dat ons onheil wacht
Dominus illuminatio mea
Want het donker is zo groot
Mijn liefde
Mijn leven
Mijn bruid
Sterft hier langzaam in mijn schoot…
De vreugde van Elisabet
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 235 haar uit liet roepen
Gezegende der vrouwen
gezegend is de vrucht
in je schoot gevouwen
gevolgd door haar roep
die voor al wie het leest
een teken van troost
en bemoediging geeft?
Gelukkig is zij
die geloof heeft gehecht
aan al wat haar
door de Heer is gezegd
vertrouwende dat het
zal worden vervuld!…
Kinderen
hartenkreet
1.0 met 8 stemmen 1.005 Voorbij vliegen de heerlijke tijden
dat je hen koesterde op schoot,
dat ze in je armen vlogen
of paardje reden op je rug.
En straks, dan denk je glimlachend
of met twee natte ogen
aan die mooie periode terug.…
Groepsportret
gedicht
4.0 met 1 stemmen 5.927 Zorg dat servetten vleugels zijn en boten
tot ze op schoten liggen voor het morsen.
Moet iemand even doen alsof een hoed,
laat maar begaan.
Dan kruimels weg en kleren recht en voorsten
vooraan neergelegd, daarachter door de knieën,
daarachter staan. Lachen zacht, vlucht niet,
kijk niemand aan.…
Liefde en mededogen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 169 tot aan het beminnen
toe, we zijn één en drinken uit dezelfde kom
er is geen geboorte zonder de vlucht naar
het einde, we zijn het universum hier op aard,
laat de are groeien totdat het zaad zich wieden laat
in elk bedenkbare vorm
vorm is behoud en een zucht is de drager
van de wind- mijn hand in die van jou en
die van jou in de schoot…