Alle inzendingen over God OR gedachten OR troon

God zal haar eenmaal op Zijn bodem vinden, gaande de gouden straten naar Zijn troon, al slaande met haar stoffer op het blik. Symbolen worden tot cymbalen in de ure des doods - en zie, haar lot ten hoon, zijn daar de dominee, de bakker en de frik.…

Dit is de dag, die God ons schenkt, waaraan thans ieder christen denkt; hem viere, wat in 't groot heelal door Jezus is en wezen zal. Men had Hem eeuwen lang verwacht; en toen Gods tijdperk was volbracht, toen zond Hij van zijn hoge troon het heil der wereld ons, zijn Zoon.…

www.metronieuws.nl/node/856683 Rijstvelden in Soekaboemi, regendruppels in Camellia thee.. zwarte thee, zwarte ogen, zwarte tranen, Indische wortel en peroxyde, zo wit kan zwart zijn. Haat uit verdriet, zo wit kan zwart zijn.. Gevang in opperst gevang,niets kan schelen. Tarantella en hoeden, mannen in het zwart.. Minder,minder, niets…

genoeg aan een halve gedachte Hij kent mij, Hij heeft mij gemaakt naar zijn beeld met de hulp van mijn vader en moeder!…

Vouwen wij de handen samen, 't Is in naam van Uwe Zoon, Dat wij naadren tot Uw troon, Dat wij vrolijk zeggen: ‘Amen! Amen! dit, o Hemelheer, Geeft Gij ons, en - eindloos meer!’…

Mijn gedachten leg ik aan banden stilzwijgend wil ik mezelf zijn Schepen achter mij verbranden God wat doet dit………..pijn…

Parmantig stapt hij van zijn troon en blinkt een kloek zijn aaltig bot Heel waardig wisselt hij zijn kroon, op naar het buurhok... want hij is God !…

De weelde van een wereld zonder schijn, een thuis, een man om mee op weg te gaan en het besef door God bemind te zijn. Ik ben een vrouw en Mirjam blijft mijn naam. ------------------------------- uit: 'Zeven vrouwen', 1997.…

Wie denkt dat hij een god is In het diepst van zijn gedachten Kan beter even wachten Of het niet de Duivel is Wacht u voor u zelf te doven Er kan nog een droom aan komen…

(tanka) Spreken over God, gedachten zonder woorden: beide geven lof. Sterke liefde tot Hem groeit in het onderbewustzijn.…

'Wie is als God!' zo wierd het woord, in lang verleden tijden, omtrent de troon van God, gehoord, als Michaël ging strijden. 'Wie is als God!' Hij won de slag en satans volk vernederd lag. De vane omhoge! en immer voort, die weerbaar is, gestreden! 'Wie is als God!…

'Wie is als God!' zo wierd het woord, in lang verleden tijden, omtrent de troon van God, gehoord, als Michaël ging strijden. 'Wie is als God!' Hij won de slag en satans volk vernederd lag. De vane omhoge! en immer voort, die weerbaar is, gestreden! 'Wie is als God!…

Was nu alle ongelijkheid voort En ‘t harte rein gelijk het hoort, Geen hoogte noch geen diepte zou ons scheiden: Ik smolt in God, mijn Lief: wij werden beiden Eén geest, één hemels vlees en bloed, De wezenheid van Gods gemoed. Dat moet geschiên! Och help, getrouwe Here, Dat wij ons gans in Uwe wille keren!…

in harmonie te kunnen fluisteren zij zal de bruid worden van een voortrekker aan het levensnet en doorheen sterrenstelsels tronen met tijd zullen ze het heelal krom trekken en het touw verankeren met een knoop boven de aarde en dan zal ze ons haar kinderen tonen * opdat wij zouden slapen…

Ik heb stapels aan archieven in mijn onbewuste mee te dragen een dag is al een druppel in de oceaan dat is niet overdreven en het bestaat, zo lijkt bij mij, uit chaotische lagen Van kennis en gevoelens, zeg maar al het wel en wee, onnoembaar aantal ervaringen zijn in lijf en geest verweven tot aan het moment van heden en ik lijk al ver in mijn…

De hemel is zo troosteloos grijs, Het wil niet dagen... De wind zingt in de bomen een wijs Van klagen... Ik hoor de droppelen nedergaan In ’t neevlig duister, – Voor ’t open venster blijf ik staan En luister... Zo stil is ’t overal om mij heen Op donkere wegen... Alleen het troosteloos geween Van regen...…

Een dagboek zwart beklad met een beetje kleur misschien- Wist ik dat het over was want eerder kon het niet verliezen- Daarom zing ik een afscheidslied van eerder- Om je te laten weten dat ik aan je denk altijd.…

M'n hart, heeft een vriend maar dan als 'n pen die pompt in plaats van bloed de inkt vooruit zodat het op papier weergeeft wie ik ken soms gevoelig maar zo kwam het tot dit besluit mijn gedachten, laten voelen wie ik ben.…

ik zalf je met fijne woordjes waarmee jij vroeger bij ons meisje, van die rode vlechtjes draaide ik weet nog, aan het eind een flinke krul en zij met haar bleek gezichtje kende de wereld al beter dan dat we beide dachten maar jij, die me nu verzorgt me troost op het bed dat stil van woorden maar druk van gedachten zich uit met kleine…

niets minder dan het gemis van de geliefde bewijst het betraande oog van de gekwetste de bekentenis van troon verlies van het oh zo simpel verworvene…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Ik ben een God in ‘t diepst van mijn gedachten Zei Willem Kloos en ja hij ging zijn godgelijke gang Duizend gedichten - levenslang Totdat hij werd als God die hem - zo wil Het tegenwoordig - Reeds lang geleden voorging Hoe kan het toch dat hij die zo groot dacht Al jarenlang steeds zachter drukt op wat hem onderligt aan aarde En dat…

ik ben de god verdomme ik ben de god van mijn bestaan lees mijn woorden vloek mijn naam ik leef en draag die ballast wars van zin zover ik dragen kan van mijn daden enige erfgenaam van mijn gedachten unieke apostel geen profeten ik ben vanzelf gekomen en zal vanzelf wel gaan terug keer ik niet meer er zijn hier teveel…

parmantig stapt hij van zijn troon de kloek blinkt dwaas zijn aaltige bot heel waardig wisselt hij zijn kroon, op naar het buurhok... want hij is God!…

Gedachten die dansen, jij die naar mij lacht. Hoofd in de wolken, een waas verandert kleur. Van een wereld vol verhalen, roze, het mag. Van een hak op een tak, aan de stam van een boom. Bomen die buigen, voor een takje op een troon. Niets is onmogelijk, je kent iedereen. Angstig of verdrietig, meestal nooit vroom.…

raakt alsof alles in één nacht sterft ik had gehoopt dat ik kon genezen want ik ben de koningin van eerlijke waanzin en alle gekluisterde en ontkroonde gedachten…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

In hun voorstelling hebben zij aan die God vleugels gegeven. Wat hadden zij in gedachten een zonnegod op zijn vlucht door een vluchtend universum? Of was het zo'n heel gewone zo'n menselijke god een alledaagse sigarenrokende god in een schommelstoel?…

De moeder kuste 't lieve wicht Voor 't levenloos gezicht, En riep het zieltje nog terug: Maar dat, te snel en vlug, Was nu al opgevaren Bij Gods verheugde scharen. Daar lacht en speelt het nu zo schoon, Rondom de hoogste troon; En spreidt de wiekjes luchtig uit, Door wee noch smart gestuit.…

Met heimwee dacht-ie aan z'n gouden tronen, de weelde die hij miste en z'n zonen. De man werd door vernedering verteerd. De jaren bracht-ie in ellende door, maar Gods genade nam het voor 'm op. Ineens kreeg hij bij Hem een streepje voor. Ja, menig zieke zou de man benijden: hij kreeg de galg.…