165996 resultaten.
Ontdekkingsreis
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
166 de verwondering
van een kind
dat voor het eerst
de wereld ontdekt
hoor, het vogeltje zingt
het poesje likt haar pootjes
kijk, een eendje in het water
er vliegt een vliegtuig in de lucht
de wereld is een wonderland
met elke dag iets nieuws
daar is de lach van mamma
en de sterke hand van pappa
later… nee, dat mag niet
oei, een…
Het keurslijf
poëzie
4.1 met 21 stemmen
3.343 Zij , die tot vrouwelijke pracht
het keurslijf eerst heeft uitgedacht
was wis een rimplig wijf van driemaal dertig jaren
wier grommigheid der lieve jeugd
't genot ontzei der zoete vreugd
omdat haar 't zoet genot was met de jeugd ontvaren.
Had dan de deugd geen machts genoeg,
dat ze een vermeetle hand verjoeg,
die met een dartle drift een…
Droom van ’t Italiaanse meisje
gedicht
2.5 met 525 stemmen
63.139 De rijder en z’n paard, ze zullen zeker komen
daarom oefen ik m’n vleugels in ’t ruisen
daarom is m’n bed zo zacht
we zullen luisteren naar ’t geluid van de regen
op ’t golfplaten dak
maar misschien is z’n bus wel blijven steken
in de modder zoals laatst
hoe vind je eigenlijk m’n lippenstift?
--------------------------------
uit…
In de zomerse plantentuin
netgedicht
2.2 met 5 stemmen
171 Bloem opent zich zacht
licht streelt zacht het groene blad
stilte ademt mee
De middag ligt open in
een kalme gloed, het zonlicht strijkt zacht
over huid en ruimte, het ritselen van bladeren stroomt
als een adem door de lucht, het ritme van stilte trekt alles traag samen.
De lucht draagt een volle
geur van aarde en bloemen, elk fragment…
Vicieuze cirkel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
81 In de eindeloze zee van mijn gedachten,
Ligt die ene gedachte te wachten,
Die ene, ik me niet meer kan herinneren,
En dát, dat blijft mij hinderen.
Ik weet niet of die gedachte belangrijk is,
Dat maakt onzeker, ongewis,
Daarom blijf ik mijn hersens pijnigen,
Om mijn geweten te reinigen.
Maar helpen doet dat niet,
Wat ik ook doe,
Het…
‘Raad: laat mij maar’ (thuis blijven)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
406 I
Vaak verbaas ik mij
over de bleue naïviteit
der Gen-zetters
en Millennials (by the way).
Maar steeds vaker voel ik mij
een dwarrelende dwaas,
omdat ik de naïviteit
van babyboomers nooit
zo duidelijk voor ogen had
als de laatste tijd.
Ik mag als X-er
slash patatvreter
de ether leeggeplunderd hebben,
vroeger
was alles echt niet…
Geduld is het grootste meesterwerk
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
118 ik heb mijn vingers geslepen
aan grafiet en vergeelde randen,
elke lijn een wonde
elke schaduw een adem.
de fouten groeiden
als wortels door het papier,
ze hielden mij vast,
ze hielden mij overeind.
maar de tekening zelf—
die wacht,
een stil wit veld
dat mij blijft aankijken.…
Ach, sterven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
124 Ach, ik kan verdrinken
's nachts onder een boom
doodvriezen, alleen
maar verkleumen of geluk hebben
en een plaats bemachtigen
om te slapen in de opvang
onder de honderdbeddendeken
met voor ieder een hoofdgat
lekker warm bij elkaar
Maar dan nog, vanochtend
werd mijn buurman niet wakker
bij de eerste, tweede en derde gong
Spartelend…
Oh Giulia, Oh Giulia (spreek uit Djoelija), het buslied voor mijn dochter
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen
301 Oh Giulia, oh Giulia
ik ben je pa
oh Giulia, oh Giulia
dus niet je ma
want je ma is je moeder
zij , ma droeg je
en ik ben je pa
je pa van tra la la
Oh Giulia, Oh Giulia
ik hou van jou
oh Giulia, oh Giulia
zo ook je ma
want je ma is je ouder
en ik ben dat ook
dus ma en pa
zingen 'Giulie' tra la la!!
Oh Giulia, oh Giulia
wij zijn…
De nadagen
netgedicht
3.4 met 5 stemmen
72 nog groent de
zomer het bos
en mos in een
tweede poging
de hemel te raken
waar ooit de nadagen
hun warmte voor
de rijping gaven
en in de mooiste
kleuren mee bloeiden
kenden zij ook
de gevaren om
kleine stukjes tot
een nieuw tweede
leven te brengen
alleen maar denken
aan haar warme lach
die maakte dat de
nachtvorst nog een…
De weg kwijt
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
228 ze liep door de gangen
rechtdoor, linksaf
rechtsaf, weer rechtdoor
het voelde als een doolhof
ze wist het niet meer
toch was ze hier eerder geweest
kon toen de weg wel vinden
dat wist ze zeker
de weg naar dat schilderij
dat schilderij van haar
met haar kinderen
een jongen en een meisje
de kinderen die ze nooit meer zag
alleen…
Gisteren werd ik
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
122 Gisteren werd ik
eenzaam opgesloten
omdat ik
in de gemeenschappelijke ruimte,
schuimendhete thee
in de vissenkom had gegoten,
-ik had een exotischer begrip
van tropisch hitte
voor mijn vlammende ogen.
Het viel nog mee,
zeiden ze,
dat ik het niet tijdens bezoekuur deed,
-wat een magnifiek idee.
Dat zijn zij
ten voeten uit:
weten…
Danaë van Rembrandt
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
211 Hangend aan een hemel,
een hoge, blauwe muur,
kan ik mijn ogen niet afhouden
van de naakte vrouw —
liggend op een bed van witte lakens.
Haar buik:
rond als van een vrouw
die maanden draagt.
De rechterarm geheven,
de linker rust op een kussen.
Ik zie hoe ze haar hoofd draait
en mij aankijkt.
Steeds weer trekt ze het laken
tot net onder…
lichtflits
netgedicht
3.1 met 7 stemmen
250 een bescheiden aandeel zou ik zeggen
is mijn bijdrage aan het welzijn op deez aard
meer wil ik niet meer op mijn lippen leggen
de waarde die ik heb vergaard
dan wel gedeeld heb met anderen
is uit een ondiep beekje te dreggen
het is zeker niet zo dat ik mij gering acht
of anderen boven mij stel
ik spreek over mijn eigen aandeel heel zacht…
Eisenpakketje
snelsonnet
2.3 met 3 stemmen
212 Het grootste deel van Donbas wordt van ons
En waar we nu zijn zullen we ook blijven
Dus ook die delen zullen we inlijven
De NAVO met Mark Rutte krijgt de bons
Me dunkt mijn eisen zijn dus zeer bescheiden
Dat zal Zelenski toch wel niet bestrijden?…
DORPSKERKJE
poëzie
3.0 met 9 stemmen
1.108 Het kerkje is zo oud, zo oud
de zwarte dennen ruisen zacht,
de blanke gouden hagenvacht
murmelt stil en vertrouwd,
naar 't wit-verweerde slanke schip.
En hoog, oud en geslagen, zeer,
buigt het vermolmde hoofde neer
de toren, berstend rib en rib.
De zonne guldt de gulden haan
en 't al met groen en grauw bestoven
verbogen transen…
Verjaardagsvers
gedicht
2.8 met 102 stemmen
26.988 Je zei nooit wat. Ik moest het altijd vragen.
Of je van me hield. En je zoende.
Of het veilig was die eerste keer.
En je zoende weer.
En even later of ik het goed deed zo
en je zoende, o.
Je zei nooit wat, je zei het altijd met je ogen.
Je ogen die helemaal alleen
in je gezicht achterbleven als ik je verliet;
je ogen na geween:
je was…
we noemen hem Kees II
netgedicht
3.4 met 5 stemmen
263 de inhoud van de asbak
in de vuilniszak
om deze avond nog aan straat te zetten
met alle herinneringen erbij
zodat overgebleven vrienden niet zeggen
dat hij deze nacht van eindelijk sterven
belachelijk veel gerookt heeft
maar hij weet niet
wat hij met de leegte
en bijbehorende flessen doen moet
als glasbakken langs eenzame wegen voeren…
Kroonjuwelen
snelsonnet
4.0 met 16 stemmen
302 Als ze die NOVA-hackers niet betalen
Dan liggen mijn gegevens straks op straat.
Weet ieder dat mijn piemel en prostaat
Niet lijden aan een handvol enge kwalen.
Op voorhand geef ik mijn geheim vast vrij:
Mijn ‘zaakje’ staat er echt geweldig bij.…
De zee
netgedicht
4.0 met 35 stemmen
296 Mijn grote vriend de zee
Neem mijn tranen met je mee
Neem mijn woede naar de wolven
Ze wonen in je golven
Ze huilen bij nacht, bij volle maan
In de ochtend laat je ze weer gaan
De zon verwarmt je koele blauw
Met glinsterende zilverdauw
Totdat je de zon weer zakken laat
Hij in jou kopje onder gaat
Het vuur getemd door de kalme…
Vlakbij de hemel
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
68 teer en zacht
ruizelen de duizend
bladeren hun herfstige
kleuren weg van het
donkere laatste
zomerse groen
dat al droog klinkt
in het ijle gewieg
van de hoogste top
vlakbij de hemel
waar noten
en tonen vaak voor
het symfonisch
samengaan nog
uitgebreid dromen
en de wind zijn
kunsten laat
dirigeren met kleur
en ritmiek in de…
Alleen maar meisjes?
hartenkreet
3.3 met 6 stemmen
664 Zingende zusjes
Zeven op rij
Niet te geloven
Dat zijn wij
'n Kwart eeuw geleden
Kink in de rij
Ons tweede zusje
blijft ons bij
Wij blijven zingen
Zingen maakt blij
Hoopvol verder
Zo zijn wij…
De bloesems blijven bij mij
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
81 Ik moest wel kiezen voor de rijkste
Anders zouden ze gaan vechten
om mij, waar is hun verstand?
Ik huil om mijzelf
vergeefse tranen
die niets veranderen
Nergens tussen de gordijnen
in de binnenvertrekken
is mijn schoonheid veilig
Mijn ziel zoekt onwetend
wat waar is, naar de liefde
van mijn man in mijn schoot
Niet lastig gevallen…
Onafhankelijkheid
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
115 Om met deur en lekkere man
binnen te komen vallen:
ik houd er wel van
een heilig huisje om te knallen,
al laat mijn buitenkant niets zien
wat niet binnen de veilige kaders
van ‘een welopgevoed meisje’ past;
jullie zullen verrast zijn,
als ik de onderkant van mijn tong
zou showen,
-of walgen,
dat hangt van je voorkeuren af.
Het…
Getob
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
75 Hij maakt zich zorgen,
Wijl hij piekert,
Dat hij tobt,
Over problemen,
Hij tegen zal kunnen komen,
Op ’t onbekende pad,
Hij zich nog niet begeven had.…
Nooit
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
92 waar ik
naartoe wilde
ben ik
nooit geweest
wat ik
wilde zien
heb ik
nooit gezien
wat ik
wilde doen
heb ik
nooit gedaan
minder piekeren
is me
nooit gelukt
maar…
honger
heb ik
nooit gehad
oorlogsgeweld
heb ik
nooit meegemaakt
een vluchteling
ben ik
nooit geweest
ik woon
in een vrij land
en kan
gaan en…
Uitprobeersel
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
273 ik schrijf in het heden
dat vertaalt zich beter in een vreemde taal
hierdoor worden misverstanden vermeden
ik wil geen onrust over mijn verhaal
zo tracht ik beter te rijmen
het is wel een vorm van uitproberen
soms lijkt het op opzettelijk lijmen
begrijp me goed, ik wil op deze wijze leren
ik weet nu nog niet wat het gaat worden
en vertel…
SAMI
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
165 Het eenjarige kereltje
maakt een reis naar Frankrijks kust
zit behaaglijk op het zandstrand
kijkt met vragende blik
naar het eindeloze water
terug in zijn huis te Breda
kruipt hij in de rondte
daarna steeds voort
almaar vertrouwder
wordt de knusse woning
ook de wereld daarbuiten
wenkt en belooft steeds meer
in de speelzaal voor…
Zang, dans en brieven
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
301 Je hebt weer die magische verwondering
van het kind dat in zijn jeugd een vlinder werd
spontaan, frivool in onbevangenheid fladderend
tussen vele bonte bloemen op het bloemenveld
we schrijven brieven over de danswereld
van insecten die weten te ontsnappen
aan de bizarre denkwereld van de mens
we kiezen woorden om onze genegenheid
te vieren…
Stervendebeukhaiku
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
261 21 augustus 2025
Een plotse windvlaag,
een tapijt van bladeren.
Mijn beukenboom sterft.…