Alle inzendingen over ex-liefde

Vaarwel, Clary. Ik wens u geen geluk. Zoiets klinkt dom, bij hen reeds die het menen. Gij hebt u goed verkocht. Maak u niet druk over de rest: want àlle mensen wenen. Uw huis was klein. Uw heer heeft het vergroot. De bron van zijn fortuin heet niet te stelpen. Uw roem wordt groot en duurt wel tot zijn dood. Uw ziel is klein. Ik kon het niet…

Cornflakesgeknisper: gefluister van lichtjaren ver weerklinkend door melk. Je armband die stukspringt. Kralen tot stilstand op acht, vijf, vier centimeter van de jam en nooit stel je de vraag hoe ze ochtend na ochtend op exact dezelfde plaats hoe dat in godsnaam. Je hoeft het je maar één keer af te vragen en de dag begint, een andere, waar…

30 jaar geleden stopte mijn hart en devalueerde mijn geheugen 3 decennia terug, ging ik er 2 weerom in tijd geenszins een leugen 20 jaar geleden weer alles op rails ontwikkelde zich, ongeneeslijk Polycythemia Vera met een veel teveel aan bloed ziekte onwezenlijk Een ziekte zonder hoop op ge- nezing Een ziekte met als gevolg gebrek…

De Golden-Gate oranje- rood, één met vuurzee 32 jaar terug stond ik hier op een afstand van 5500 mijl in 'n Vuur van Liefde…

Nu jij dit leest voel ik de adem van de zee de duinen waarop wij ooit ravotten jij bent het niet voor mij achter jouw stilte begint de horizon met dromen open jouw geest vol mooie beelden voor mij ben jij het nooit geworden achter jouw stilte lik ik mijn wonden.…

Twee monden kussen elkaar En open gaan alle wonden als ik ernaar staar…

Mijn lief is weg weg als een uitgedoofde ster weg als een afgebrande lucifer Mijn lief is weg ze sloeg hard op de stille trom en verdween met de noorderzon Mijn lief is weg als een rivier die buiten haar oevers treedt ze nam haar lichaam mee Mijn lief is weg als een uitgelezen boek. ik was de laatste letter in haar alfabet Mijn lief…

Wie ben ik geworden nu de nacht over de stad valt de maan zachtjes huilt jij met een lach een ander kust dezelfde liefde ooit voor mij is voorbij gegaan in duister onvolkomenheden ze blijven bij me zoals de nacht hoort bij de dag zal ik aan je denken met of zonder lach.…

De storm loeit door de holle bouwval — gierend Beukt hij en brokt, met vuisten reuzesterk... En golft door 't riet in 't water, dat hij, tierend, Opzwalpt en neerklotst met zijn stalen vlerk; Dan, woester woede nog de toomen vierend, Schiet hij de zwarte wolken in van 't zwerk, En wringt ze saam, ze met zich mede-slierend Langs 't aangezicht…

Wij zijn niet meer bij elkaar in die droom er ligt een schaduwstilte in ons nieuwe domein de echo gehoord van verborgen muziek waar wolken in gekte voorbij zweven is nu de kalmte van de zomernacht zelfs het afscheid doet geen pijn niet meer in mijn hart nooit meer in mijn gedachten het is voorbij in dankbare schaduwstilte.…

We lopen samen stroomopwaarts door de voegen van de stad mijn dagboek en ik we gaan gescheiden zij in een mystiek bloemenveld ik in een keurig joggingpak door het dagelijkse leven wanneer ze zwaluwen ziet tekent ze een landkaart haar vingers in het zand neemt ze mijn hand een land, een dromer.…

Ze kijken elkaar aan. 'Jij hield van mij.' 'Nee, jij hield van mij.' 'Nee, jij van mij.' 'O nee, jij van mij!' 'Maar ik heb jou in de steek gelaten.' 'Nee, ik heb jou in de steek gelaten.' 'Nee, nee, ik jou.' 'O nee, ik jou!' Ze slaan hun ogen neer. 'Jij bent vast heel verdrietig nu.' 'Nee, jij bent vast heel verdrietig…

--------------------------- --------------------------- Wie zijn hier verdwenen en hebben deze volle tafels achtergelaten? De bronzen meisjes in bikini zijn ergens anders nu, laten openingszinnen landen op hun borsten, komen toch altijd thuis. (alle meisjes leiden zonnige, kleine levens, de avondwind om elke zachte hoek, zuchtend om hen…

Ik heb boeken over jou geschreven dat ik je zo dikwijls heb gemist daar heb ik mijn impressies weergegeven liefde, haat en verzoening door elkaar geschikt. Ik heb vragen over jou gemaakt en zelf de antwoorden gevonden ik heb jouw tekorten bijgeschaafd en ze achteraf met veel goeds verbonden. Ik heb jouw naam groot uit ge prent en tot tweemaal…

Toen ik klaprozen voor je plukte, Poppies, zoals ze liefkozend in het engels worden genoemd. Poppies dag na dag geplukt In een felle, vroege zomerzon. En ik herinner me Hoe zowel blad na blad Als traan na traan Langzaam de winter aankondigden. Afvallige gratie en Scheidende schoonheid op de achterbank Nog altijd trekt jouw naam, jouw geur,…

Het twijfelzaad dat twijfel zaait in 't hart en de genen dergene Voor wie het semen dubionis een keus is, zijn existentiële conditie bepaalt, Is het meer dan materie die welig tiert maar 't hart breken doet waar twee zielen wenen...…

TREKVOGELS Het zou wel overgaan melancholie om afscheid van wat eens zo vertrouwd dichtbij was en voelbaar Een hoofd achter een spiegelbeeld een hand op een schouder een naakt lichaam ervoor onbekend en ver weg…

mijn koude hersentjes werken traag een gletsjer die het verleden langzaam en onverbiddelijk bedekt met tonnen ijs in dit paleis bewust zonder trui kachel en jammerlijk jou waar leven een overlevingsslag expeditie robinson in het pleistoceen is geworden het moet zijn want misschien was het niet veel maar ik gaf je alles wat ik bezat toen jij…

'k Dacht dat ik eens zijn bruid zou wezen, ik heb zijn naam in droom zo vaak gelezen, waaronder dan de mijne stond; ik was zijn vrouw - zodat ik nauw begrijpen kan, dat hij nu is een vreemde man die kust een andre mond. Ik heb de kaarten opgenomen, wat hij verbood, maar in mijn nood wil 'k weten of hij terug zal komen - zij zeggen niet…

Ik liet je alleen En sindsdien weet ik niet waar je gebleven bent Nu kijk ik overal op straat om me heen Ik dacht je te zien in een weerspiegeling van een winkelruit maar het was slechts een hersenschim En je stem, lijkt het wel, hoor ik in ieder zuchtje van de wind Ik fluister je naam alsof je dichtbij bent Jij bent dichtbij Ik…

Zij, dat meisje Dat je nooit meer vergat Waar het verhaal altijd meerdere kleuren bij bevat Zij, die nooit meer vergeten kon gaan Bleef bij je Alsof haar geest met je mee was gedaan Ze was mooi, lief en intelligent Niets wat aan haar kon tippen of bij haar in de buurt kwam Ja, zij, dat meisje dat er altijd was En nooit meer zou vergaan…

Marilyn kon niet weten dat haar John een jaar later werd vermoord...…

Net als Icarus kwam ik te dichtbij en viel Niemand treurde om mijn val Dus stond ik weer op en probeerde het opnieuw En ik viel weer En ik stond weer op En ik probeerde het weer opnieuw…

Ik ben niet hier Niet eens in de buurt van ergens daar in de wereld waar ik wil Waar jij bent Ik ben ik in mezelf Ik ben ik in ergens daar In de wereld In de buurt van Ergens…

Op de top van Mount Everest gestaan Ademloos van het uitzicht genoten De zon ging onder in het westen In het oosten kroop de nacht langzaam dichterbij Er was geen ontkomen aan Daalde af over begaande paden met de sterren als mijn gids Mijn pad leidde mij naar ongekende oorden Naar onontgonnen woeste gronden Waar de verlatenheid in…

M’n meisje heeft me bedrogen gemaakt, Falderideine, Pieterse, is er een zaak die zó vermaakt, Falderideine, falderidom. Mijn harte teer, mijn harte zeer, verhoopt geen wederkeer, Falderideine, Maar, ach, m’n vrienden troosten: meisjes zijn er meer, Falderideine, falderidom. Zo ben ik weer in ’t leven gans alleen, Falderideine, Zo spoedt…

Sinds je mij voor altijd bent binnengegaan, ben ik tot aan de rand van je vervuld. Dwars door de rukwinden van het verdriet voel ik je onder mijn huid bewegen, warm en goed als vroeger toen wij overnachtten binnen de omheining van elkanders armen. Wat doet het er dan toe dat de wereld leeg en winters is geworden nu mijn ogen je nooit…

In een stad ons beiden vreemd kwam ik na jaren niet gezien mijn ex weer tegen. Het ging onverwacht goed, ze lachte veel, een hand kroop langzaam door het gras, het mes leek vergeten - Ik begroef mijn gezicht in haar helblonde haar, dat geurde naar warme tarwe. Transparant als een ader lag ze in mijn armen. -----------------------…

Ik zou je nog eenmaal willen spreken, nog zoveel met je delen. Ik zou je nog eenmaal willen danken, al dat moois, zoveel fraais. Ik zou je nog eenmaal willen tonen, diepe spijt voor je pijn. Ik zou je nog eenmaal willen beminnen, omarmen, je laten gaan Ik zou je nog veelmalen…

In een fragment van een seconde besloot ik het, tikte haar naam in en zag haar aangezicht ongewijzigd. Drie maanden stilte; een vacuüm van gedachten. Het begint lekjes te vertonen de lucht staat in de rij, smacht om de leegte verlossen van opgelegde eenzaamheid. Het ongeschreven verdrag staat op het punt geschonden te worden m.a.w…