8944 resultaten.
Cui Bono?
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 182 Om die miljoenen die hij had vergaard,
het meest profijtelijk te investeren,
liet zanger Bono zich goed adviseren,
steeds zoekend naar het paradijs op aard'.
Hij die tot hulp opriep met veel gevoel,
ziet blijkbaar ook zichzelf als een goed doel.…
hypothese
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 190 stel dat etmalen ophouden te bestaan
onverbrande schepen achterblijven
stel dat de aarde linksaf zou slaan
er geen landen waren om in te lijven
stel er was geen heengaan of wederkeren
wat zou ik dan nog vragen
stel er was niets om te haten of begeren
kwam er dan nog iemand opdagen…
reiskoorts
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 95 reizen naar
het nulpunt
daar is de
aarde plat
vertrek kent
zijn prijs
het heeft twee
gezichten
de angst
om te binden
en banden
te verbreken
wie te diep
wortelt
kan nooit
meer weg
reizen naar
het nulpunt
weten waar
het midden is…
Bio logisch nieuws
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 177 We hechten aan gezondheid en aan aarde
Dus biologisch eten blijft de trend
Dat groene keurmerk voor de consument
Heeft, bleek recent, door valsheid weinig waarde
Huh…nieuws? Dat zou het zijn wanneer je leest
Dat er eens géén gesjoemel is geweest!…
Kerstmis 2019
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 60 Toch hoop ik ieder jaar voor ons op aard’,
Dat iedereen voor lijden blijft gespaard.…
OK Boomer
snelsonnet
4.0 met 3 stemmen 196 Als Boomers zijn we op deez´ aard gesmeten
Klimaatontkenners en rechts-radicaal
Conservatief en uiterst asociaal
En bovendien geen last van ons geweten
OK gij Loosers heb nog wat geduld
Nog 30 jaar...dan zijn we uitgeluld…
Te-laat-sonnet
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 149 Door alle drukte van dit aards bestaan,
van werken, overleven, praten, eten,
was ik totaal m'n snelsonnet vergeten!
Nu komt het er met wat vertraging aan.
Ik voel me een scholier die zit te balen,
omdat ik nu 'een briefje moet gaan halen'.…
LIEFDE AAN EEN NAAM
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 195 maar schenk dan
hierboven
uw oneindige liefde
zoals wij die op aarde gaven
aan een naam.…
CLEVE
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 106 Moge de aarde zacht voor je zijn, Cleve Foster…
Verbinding
snelsonnet
4.0 met 20 stemmen 213 Je ziet de tanks, de bommen en de rook,
De doden, ouders die ter aarde zinken,
Gehuil blijkt overal gelijk te klinken,
In Israël en in de Gazastrook.
Als we het willen, kan het vrede zijn,
En knuffelt de imam met de rabbijn.…
Hemelwaarts
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 108 Onbewust in schemerduister
halfverscholen half geloken
begint zij ongemerkt haar gang
door vocht omstuwd en nevelwolken
Onmiskenbaar trekt zij zienderogen hemelwaarts
rijzend in een baan om aarde
een welving in haar lichtend spoor
Voor Majka…
wachtwoord
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 96 ze zeggen dat het in de
sterren geschreven staat
tussen hemel en aarde
schuilt een gedachte
in atmosfeer uitgespaard
eerst was er niets
toen een oerknal
nu een zwart gat
het blijft een gedachte
aan honger naar meer
en wachten op antwoord
telkens weer…
Op Helena van Troje – (4)
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 469 Eenmaal ontwaakt over de drempel van de dood
als u veilig in het avondland bent aangekomen
ontdekt u in het tussenrijk andere gestalten
omwolkt door herinneringen en aardse dromen.
Een engel wenkt u, neemt u bij de hand
voor een terugblik op ’t aardse leven, een déja vu.…
Zo droomde zij haar Camelot
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 209 ‘
Toch sluimert er nog een diepe hoop in haar,
de wens om de Heilige Graal te vinden, binnenin
en hem uit te schenken over een droeve Aarde
met iets van waarde
opdat de mensen weer tot parels worden
op Gods kroon:
het Aardse leven als een knipoog in de eeuwigheid,
het Heelal als goddelijk metafoor
Kunstwerk: " Mijn Camelot ", 1991…
Golfstroom
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.112 Want op de pool
Staat, ringgebergte, een blauw kristallen bowl,
En over 't halfrond waait de oranje gloed:
En 't is, als ben ik de aarde: ik hef 't kristal,
Dat overloopt van licht, en door 't heelal
Giet naar de zon ik mijn Decembergroet.…
Zij zit naast me, en ik aai ‘t gevlochten haar
poëzie
2.0 met 19 stemmen 2.007 Zo huivert de aard’, waarin de toekomst kiemt,
Voordat met bliksems haar de zomer striemt,
Onder de schaduwvingers van zijn storm.…
Vissend op de Noordzee
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 515 Niets ben jij, mens
gekluisterd aan het aards bestaan
mijn rijk reikt tot de horizon
de wind bepaalt waar ik zal gaan.
Ik bal mijn vuist en schreeuw hem toe
hier boven kun je heersen,
al het land op aarde is aan de mens
aan mij.
Eens zal ook jij je onderwerpen,
slaaf voor eeuwig zul je zijn.…
Onverschillig...
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 461 Het uitzicht lijkt verdwenen in de horizon
Een sluier van mist omkleeft de aarde
De kleuren zijn geruisloos verbleekt
Niets lijkt meer van enige waarde
De wereld schreeuwt voor hulp
en huilt tranen om de verloedering
Onverschilligheid beheerst de mens
en vult de aarde met haat en discriminering
Ooit lieten wij de wereld groeien
In een lief…
Jij kwam als Icarus *)
gedicht
3.0 met 65 stemmen 16.444 Jij kon niet ademen binnen het begrensde
eindigde steeds in vrije val,
ik ging weer klimmen, zwijgend
gooide klonters aarde van mij af.…
WILG en POPEL
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.665 buigt, verachten,
De treurwilg, die de wolken zoekt, misdoet, -
Want elk moet, wat hem past te doen, betrachten;
Wie, wat zijn aard beveelt, verricht, is goed;
De duif zij zacht, maar de arend toon' zijn krachten,
En gal zij bitter, maar de honing zoet.…
een deftige uitvaart
hartenkreet
1.0 met 9 stemmen 1.363 Nadat haar nicht Maria-Jean
heel stilletjes was heengegaan
en besteld was tot de aarde
zonder dat dit opzien baarde,
besloot Mevrouw Van Kaelekak–op-Peren
haar eigen uitvaart zelf te componeren.
Een gezongen Mis, met minstens twee koren,
als betaamt de Edelwelgeboren.
De bloemen had ze al besteld,
de mooiste kransen voor veel geld.…
Zo leek je dan jouw aardse zwaarte lichter
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.616 Zo leek je dan jouw aardse zwaarte lichter
In 't ijle, koele denken; de verwijding
Van knellende horizon werd een bevrijding;
Op 't donker ginds scheen hier het lichte lichter.…
sarah, mijn vuur en rook
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.326 ze is reeds verstijfd ,
ontdaan van uiterlijke schijn
toch is zij zo, de schone
stille dood
die opgaat in vuur
en rook:
de walm, die hemel en aarde
met elk ander verbindt,
een lint van eeuwige pijn…
Navalny
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 153 De wereld was er getuigen van en zag het stoffelijk overschot van Navalny in gewijde aarde van moedertje Rusland zinken
Waar hij van hield en wilde sterven in het teken van het kruis
Het hemelse Koninkrijk beërven
We mogen hopen dat hij daar de vrede heeft gevonden
die hij niet kon vinden op aarde
Gelijk het Woord aan de gelovige openbaarde…
Zilverlingen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 967 Daar waar wolven weer gaan huilen
over het nachtelijke veld
van drie verloren zuchten
en een hand vol wisselgeld
smeekt een priester in het maanlicht
als zijn knopen zijn geteld
de volle maan genade
voor wat nooit werd doorverteld
Achter nachtelijke zuilen
wordt er aarde afgepeld
voor een dodelijke zonde
en een doodgezwegen held
door een…
Avondromance
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.635 Het laatste geflonker
Der zonne ging ter rust;
De beek is door ’t donker
In sluimring gekust;
Maar ’t zwijgende duister
Toont lieflijke pracht:
Want de aard groet uw luister,
Vorstinne der nacht!
Geen nevelen betrekken
Uw Goddelijk schoon;
Geen schaduwen dekken
’t Azuur van uw troon.…
Gaya's pandemische ingreep
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 395 door zichzelf te klonen waardoor
de kolonie sterk in grote varieert-
en als één groot lichaam opereert
die negatieve emotie neutraliseert
de continenten als ‘n wolk bedekt-
tot zachtaardigen de aarde beheren
het organisme terug gaat in stase
tot ’t weer door Gaya wordt gewekt…
De wereld
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 317 Eens zal een nieuwe hemel en aarde komen
Volmaakt, zoals het eenmaal is geweest
Een hemel en aarde om van te dromen
Geen angst en pijn meer, maar altijd feest.…
De bloemknop ontvouwt zich
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 104 Het gedicht ontvouwt zich
als een bloemknop in een zee
van duizenden bloemen
waar in kleuren, tinten en tonen
de woorden wonen die ontleend zijn
aan het oog van de menselijke ziel
Zij spiegelen zich aan
het eeuwig licht
en zo verbindt de mens zich
aan zijn lot
ontvouwt het zijn plot
en ontdekt zijn ware aard
Het gewicht aan waarde…
opgaan in het licht
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 272 in dit oude verbond
nabij Zijn woning en engelentuinen
boven een vrome, gezegende grond
verzamelt zich licht in withoge kruinen
nabij Zijn woning en engelentuinen
wanneer de nacht het aardse heeft gewist
verzamelt zich licht in withoge kruinen;
zie je verborgen schoonheid in de mist
(pantoum)…