164999 resultaten.
Jouw soepel bewegen
netgedicht
2.8 met 51 stemmen
48 ik heb de
fragmenten
bekeken en
de film gedraaid
zonder muziek en
jouw soepel
bewegen
daar waar jij
de aarde raakt
versmelten
kracht en energie
tot hartstocht
in erkennen van
geschapen zijn
zie de leidraad
die is meegegeven
aan het leven
in de natuur
waarbij aan de
mens geen hoofdrol
is toebedeeld
als je de
puinhoop…
vasthouden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
60 over hebzucht, leiderschap en de kunst van loslaten
We willen zo graag vasthouden —
aan plannen, aan posities, aan gelijk.
Aan macht die ooit gekregen werd,
maar het hart verstikt als te strak gestrikte das.
De vuist die zich sluit om het zand
verliest het sneller dan een open hand.
Zo stroomt wat we vrezen te verliezen
ongezien tussen de…
Liefde
netgedicht
1.3 met 3 stemmen
66 Het orgasme is een aangename
overgave van liefde het lichaam
en de geest.…
Parels tellen
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
262 Als het einde nadert
en hij met lege handen en
een handvol holle woorden staat
Graaft hij dan naar de zin
van het leven vindt hij
waarheid of leugen
Als de nacht
haar zwarte vleugels spreidt
en hij stille tranen huilt
Voelt hij dan dat de kralen
die hij telt schitterende parels zijn
in een zinloos bestaan…
SEPTET
netgedicht
2.4 met 10 stemmen
147 Zo: zijn jullie er weer?
Ma: we kunnen weer een week vooruit.
Di: ik hoor weer creativiteit.
Wo: ik zie weer opgeladen mensen.
Do: 'Opnieuw gaan wij het geDonder te lijf!'
Vr: want het Weer klaart ook weer op:
vrede, vrijheid, vriendelijkheid.
Za: zalig de mens die speels kan klussen:
stilaan zet hij zijn scepsis
opzij…
Klanken van het licht
netgedicht
2.2 met 5 stemmen
87 Een verandering verleidt ons tot een innerlijke strijd,
vaak tot een verlies, poëtisch uitgedrukt, als een stervende zwaan.
Soms zie je het al van ver,
of is er plotseling een dood moment.
De schaduw bedekt dan ons lichaam met onze ledematen
Alles wordt dieper naar de ziel geleid; meestal is het zij die leidt
en ons onzichtbaar, maar vastberaden…
Euforisch levensdoel
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
99 Een zachte fluistering,
Met ’n verholen hunkering,
Bereikt mijn luisterend oor,
De stem ik gaarne hoor,
Die mijn ten diepste raakt,
Mij tot willoos wezen maakt,
’n ultiem euforisch gevoel,
Op weg naar m’n levensdoel.…
Twee vaderlanden
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
102 Zij reisde wekenlang van kust naar kust
verliet het land van apen en bananen
van kettingbeer, gevechten met de hanen
't zat in haar bloed - nimmer verging haar lust
Zij reisde in de tijd dat Slauerhoff
zich in liet schepen op de
wilde vaart
naar Het verboden rijk van
de Chinezen
en 't Eldorado van de Portugezen
vanuit het land waar…
Wanneer je jezelf vergat
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
117 Ik ben een mens die leeft van geluk, voorspoed;
de weg naar ontzegging en verboden goed,
naar het begin heb ik dikwijls gewroet.
De wereld herrees toen ik je had ontmoet.
Als een dunne jas zat je om mijn huid,
beschermd tegen leugens en een fout woord.
Ik mocht je – en wat ik van je had gehoord,
dat ik je dichtknoop, blijft mijn besluit.…
Geboren in licht
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
52 Geboren in licht
proeven wat leven is
buitelen en rennen
voluit lachen liefst van al
en het wiel draait het water
rond de aarde en daaromheen
winden met wolken en
het vuur van de zon
het wiel van schoonheid:
de seizoenen
bamboespruiten en bloesems
die allemaal sterven
de fladderende vlucht van de veldleeuwerik
de wonderen van het bos…
Vereeuwigde verbeelding
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
85 Voor zijn ogen stroomt het
leven als een kolkende rivier,
klotsend tegen zijn weerstand;
zonder slaap bezwijkt de dijk:
het schaap moet op het droge blijven
zodat het niet in verlangens verzuipt.
De goden probeert hij uit
de lucht te plukken als kersen,
met bloeddoorlopen vingers tot gevolg.
Hij kan dan verbolgen zijn
dat zijn vluchtplan…
Elon Musk
snelsonnet
2.9 met 15 stemmen
158 Wat Tesla Elon Musk heeft aangeboden:
Héél veel miljard, ik wist niet wat ik las.
Ik dacht dat het een oprotpremie was,
Speciaal voor aspirationele Joden.
Ondanks geklooi behoudt Musk zijn emplooi,
Al is dat geld voor hem een jodenfooi.…
Wanneer
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen
86 Waneer wordt een mens
Een ding
Waarop je bommen
Mag droppen
Zonder stoppen
Tot iedereen dood is
Wanneer wordt een mens
Een ding
Die je mag schrappen
Als ze geen rol meer
Spelen in onze
Economie
Wanneer wordt een mens
Een ding
Dat kan worden afgeprijsd
Dat mag worden ondermijnd
Dat moet worden afgevoerd
Dat er niet meer hoeft…
O 's ochtends
poëzie
3.5 met 6 stemmen
1.500 O 's ochtends moet gij buiten zijn!
De hemel, in de zonneschijn,
't is witte kant op blauw satijn.
Hoe jong: het licht dat streelt en straalt,
de lucht waarin gij ademhaalt,
't gevoel waarbij de ziele dwaalt!
't Is alles schoon! Het stroke, dat
voor u ligt, op het mulle pad,
't is of het gouden glansen had.
De groene rogge, grauw…
Bianca's eerste kunsten
gedicht
2.7 met 41 stemmen
18.102 De grenzen van de beeldende kunst
zijn verlegd:
een schoen is een kunstvoorwerp
De grenzen van muziek
zijn verlegd:
schoengekraak is muziek
De grenzen van ballet
zijn verlegd:
lopen is dans
De grenzen van poëzie
zijn verlegd:
de maat in een kinderschoen is een gedicht
Bianca - 1½
loopt op haar eerste schoenen
door de kamer
-…
Wereldreis
netgedicht
2.2 met 4 stemmen
71 Ze reist de hele wereld rond,
Bezoekt ver weg gelegen plaatsen,
Van toeristische paradijzen,
Tot stille en ver afgelegen oorden.
Dat doet zij met de gordijnen dicht,
Bij een kleine schemerlamp,
In haar knusse luie stoel,
Met de reisgidsen in haar hand.
Zij kan je verhalen vertellen
Over alle windstreken ze bezocht,
De mooiste natuur…
Leben nach der Flucht
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
96 De aarde bleef zijn ogen
het licht ontnemen, zijn
mond vullen, zolang hij
boven zijn hoofd groef
naar een ingedaald leven;
sterker dan elke zwaarte:
de menselijke kracht, met
vingers dromen te toveren,
om overal boven te komen.
Vanmorgen zag hij nog
grond onder de riemen
van zijn nagels, terwijl
haar welving vergleed
onder zijn…
Weg
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
67 stille tranen
getuigen van
verborgen verdriet
huilende gedachten
daar waar
niemand het ziet
verlangen druppelt
naar binnen
vermengd met heimwee
ooit is er het weten
ooit is er rust
ooit ga je mee…
Gedachten aan zee, strand en duinen
netgedicht
3.8 met 9 stemmen
330 Witte vlinders incognito
dansen graag in de wind
ook vermomd op een oude fiets
wij rijden in gedachten terug
naar een moeiteloos voortbewegen
op meer dan luchtledige banden
in ons nog onbevreesd bestaan
naar huis was samen verder
terwijl de krekels tjirpten,
gelukkig zijn kostte geen moeite
bij een maagdelijk witte maan
de eerste…
TOOG VOL VREDE
netgedicht
1.5 met 2 stemmen
55 Op het donkerbruine hout
dampen sierlijke kopjes
geurige koffie
daarachter wachten in kasten
flessen drank geduldig
op hun beurt te mogen schenken
hun geestrijk innerlijk
glanst en wenkt verlangend
maant de bezoekers
vriendelijk tot zelfkennis
langzaam genieten met eerbied
voor het matige hoe veel
pils schuimt opgewekt
zingt…
Tijd is mijn prooi
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
48 Ik ben een gier
en tijd is mijn prooi
Als hij vliegt, vlieg ik
sneller, als hij voorbij is
verslind ik hem
in mijn hoofd
Ik verteer het vlees
van mijn ervaringen
en verslijt mijn lichaam
tot mijn snavel te zwak is
en de tijd ontsnapt
naar zijn laatste einde…
Catfish
netgedicht
1.8 met 4 stemmen
91 Letternijen
als krokant
verbrande versnaperingen
alcoholvrije delicatessen
vrij van oververzadiging
in het antiperistaltische
maagdarmcomplex
verzwolgen
door blauwalg
in de koele meren des doods,
en op zijn beurt door blaudzun
te zijn geconsumeerd
en de aanlandige spinvis
gedecimeerd
en na bewezen diensten gereduceerd tot…
Samenleving
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
106 Dichterbij voelde verderaf
Verderaf van wie ik wilde zijn
Wie ik wilde zijn voor jou
Verderaf van wie ik was geweest
Wie ik was geweest zonder jou
Nooit meer alleen
Maakte me eenzaam
Dus wees niet kwaad
En wees ook niet bang
Als ik weg wil
Naar waar de ruimte is
Waarin ik, en ik alleen,
wil overleven
Geef me die ruimte
Dan…
Renaissance
snelsonnet
2.0 met 6 stemmen
177 ‘Brigitte Macron is eigenlijk een man,
Ze draagt een pruik en loopt in vrouwenkleren,’
Een influencer durft dat te beweren,
Omdat zij vindt dat zij dit zeggen kan.
De Franse president neemt dit niet licht:
Het voelt echt als een klap in zijn gezicht.…
Brünig
poëzie
3.4 met 7 stemmen
1.691 Augustusnacht. – Aan ’t overkant van ’t dal
Bruist uit onzicht’bre sneeuw een waterval.
In schaduw ligt de weg. Over de stammen
Sprenkelt de koele maan zijn blauwe vlammen.
Ergens in struiken zweeft krekelgesjirp.
Door ’t donker zagend met zijn zaagje scherp.
Ontzaglijk zwenkt, angstwekkend hoog en wijd
De Grote Beer zijn gouden majesteit…
Naar de vaantjes
gedicht
4.1 met 8 stemmen
12.326 Dagtrip naar de Z van zee.
'V+V=W. Ruimte en tijd.
Materie en leegte. Kruis of munt.
Hol of bol van dezelfde pet.'
Zoiets zegt je holografische
bewustzijn. Op de dijk - een boot
op wieltjes zoeft voorbij. Op het
strand: daar zijn de wauwwautjes.
De dikke vriendinnenclub zingt
van 'twintig mezenvoetjes', van ''t aapje
liep' en …
ZANGLES. na een halve eeuw
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
97
Ik heb weer zangles (2025)
nu voor het eerst na
een halve eeuw (1975)
hij is Engelssprekend en jong
hij is goed, steengoed
als zanger en als docent
doch ik de oudere zanger
wat een nervositeit, angst
wat een ongekende emotie
maar ook wat een eigenheid
waarachtigheid en echtheid
opnieuw te mogen beginnen
mijn ademhaling een ramp…
Bevroren blauw
netgedicht
4.7 met 25 stemmen
51 ik heb een
witte roos
gevouwen uit
blaadjes van
vertrouwen
die groeiden
in mijn handen
lang is zij
in knop gebleven
omdat ik niet
wist hoe ik
haar mijn liefde
en trouw
kon geven
totdat ik
haar in een
totaal wanhopig
moment
kuste en zij
wonderwel
zacht opende
zij bloeit haar
hart naar
mij gekeerd
omdat wij…
Bevroren blauw
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
35 bevroren blauw
ik heb een
witte roos
gevouwen uit
blaadjes van
vertrouwen
die groeiden
in mijn handen
lang is zij
in knop gebleven
omdat ik niet
wist hoe ik
haar mijn liefde
en trouw
kon geven
totdat ik
haar in een
totaal wanhopig
moment
kuste en zij
wonderwel
zacht opende
zij bloeit haar
hart naar
mij gekeerd…
Een peperdure armetierige home
netgedicht
2.8 met 5 stemmen
90 Aan de buitenkant valt het mee
Banken ruimte en groen voor het gebouw
Binnen wordt het benauwend donkerder
Kleine kamers smalle drukke gangen
Hij kon het niet gewoon worden at niet meer
Miste zijn hof gewoon eens buitenkomen
Niets boven je eigen huis eigen eten
Eigen bed maar ja het moet gaan
Immobiel tussen bleke koude muren
rijgen…