3098 resultaten.
HERBEGIN
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 38 Na een fikse regenbui ademt en blinkt
de wereld herboren, gans opgewekt.
Bevoorrecht is een ieder, die ontdekt
hoe hier het wezen der vernieuwing zingt.
Wijde regenboog, door Gods belofte omringd,
straalde na de Zondvloed, met zegen bedekt.
Vergane Aarde werd tot leven gewekt,
wat heden, ja, in eeuwigheid door klinkt:
"Elke morgen is een…
Zekerheid...
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 94 Veel mensen geloven niet
in het bestaan van een God.
Want als hij zou bestaan,
had hij allang iets aan
al het lijden gedaan.
Stel dat dit waar zou zijn,
zou de Christus dan zijn zoon wel zijn?
Hij heeft hier op aarde geleefd.
Hij hield van mensen,
verzachtte hun leed.
Voedde velen met vis en met brood.
Met een liefde zo groot.
Was bereid…
VERSCHIL
poëzie
3.0 met 20 stemmen 2.460 De droefheid komt van God de Heer,
En buigt ze u neer,
Zij heft ook hemelwaart!
Veel erger – erger is ’t verdriet,
Dat u de domme wereld baart,
Dat u de mens niet spaart
– ’t Verheft u niet,
Het buigt alleen ter aard!…
Door raam van dorpskerk
poëzie
3.9 met 21 stemmen 1.536 Door raam van dorpskerk teek'nen beukentakken
Schaduwen op 't verlicht, te smal gordijn;
Door twee helblauwe spleten naast 't kozijn
Scheren twee evenwijd'ge, gele vlakken.
Ginds op de muur ligt fel de zonneschijn,
Verdeeld door lijntjes in rechthoek'ge vakken:
De ronde schaduwen kruipen op, en zakken
Plots'ling, alsof het grote vliegen…
HUMOR HIERBOVEN
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 59 Men is verwonderd
over de oneindigheid
van het ons omringende heelal
vraagt zich af wat schuil gaat
tussen aarde verste sterren
achter onbekende nevels
al dit dubben zonder antwoord
zien God en Zijn engelen
met schertsend gemoed aan
weten zonder meer hoe binnen
deze eindeloze ruimte
Hun vertrouwde Hemel
bestaat en nóg verder heerst.…
De brug
poëzie
3.9 met 12 stemmen 827 Ik zocht een bloem, die op de bergen wast.
En aan mijn voeten grijnsde ene afgrond, diep
Als wanhoop na een misdaad, en ik riep:
- 'Wie redt mij?' Ik voelde een hand, die greep ik vast.
En over het zwarte water, dat daar sliep,
Wees mij de hand, als brug, een dennenmast.
Ik vroeg: - 'Hoe draagt die boom ons beider last?'
Hij sprak: - '…
SMEULEN EN LAAIEN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 22 Alle mensen, die Gods wil nastreven,
volgen hun Goede Herder als schapen
met het vredelievende zegenwapen:
Jezus' kruis, heersend over al het leven.
De grote kudde zal dikwijls beven
bij beproeving, kan moed bijeen schrapen
door gewassen van het Woord te rapen;
dit kauwend zich naar het Einddoel begeven.
Het hart van deze gewillige dieren…
gebedje
poëzie
3.6 met 10 stemmen 1.621 Och Here, kan 't Uw wille
Wezen, laat ons stille
Voor u zijn.
Misschien zou de pijn
Die in ons als wijn
Woelt , dan stille zijn.
Och, even,
Aan onszelf ontheven,
Och, even
Zich in U te begeven.…
Dichtbij
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 54 De Middeleeuwen zijn nog heel dichtbij
met schilfers van een vroeger tij.
We heffen nog graag een strijdlied aan
en een omgang prudent en stil
is aan ons nog welbesteed.
Als we om voorspraak vragen
slaan we graag een Kruisje
of bidden tot de Maghed reine.…
WILLEN EN GEBEUREN
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 49 Men zal dikwijls
jaren vooruitzien
bij wat gedaan kan worden
de enkeling
mag zich beramen
voor de dag van morgen
of verdere toekomst
Amerika 's leider
de oerwoudbewoner
zijn in Gods oog beiden
mensen van het ogenblik
die komen en gaan
als vluchtige nevels.…
Antwoord der Roomse burgerij
poëzie
3.4 met 14 stemmen 2.105 Ik weet wel, goede vriend, dat Rome is 't bordeel
Waar lichaam ende ziel geduriglijk hoereren,
Het lijf volgt blindelings zijn beestelijk begeren,
De ziel wordt hare beul, de antichrist, te deel,
Zij is van ketterij een hoog gebouwd kasteel,
Een schole van die kloek zijn leugenen te leren,
Een bijslaap schaamteloos van ons verdwaalde heren,…
HET ZONNELICHT IS NEERGEDAALD
poëzie
4.7 met 9 stemmen 3.400 Het zonnelicht is neergedaald
en ‘t gaat bij andere lieden,
verwacht en welkom-weer onthaald,
de dag hun doen geschieden.
Het morgent daar, het avondt hier,
en wonderschone verven
zie ‘k wentelen in het westervier,
en stille, stille sterven.
‘t Was rood eerst, helder paars weldra;
en, blauw- en blauwerwendig,
door…
BEGRIP TE BOVEN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 33 Johannes de Doper heeft een sterke wens:
na afloop van eigen predikingen
gezamenlijk met zijn volgelingen
bij Jezus horen, redder van elke mens.
Dan zal hij door een nieuwe, verwijde lens
met ruime blik zien naar handelingen
van boeren, zwervers en stedelingen,
nabij, en tot over Israëls grens.
Het voornemen vol schittering verdwijnt.
De…
DAN EEN MAN, EEN ECHTE MAN VOOR KAN GAAN
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 85 Het is vandaag
Maria Hemelvaart
Ik zit in Zuid-Duitsland
De winkels zijn dicht
De kerken zijn open
Ook ik ga naar de kerk
Ook ik ga naar Maria
Ook ik brand een kaarsje
Niet voor de maagd
Maar voor de vrouw, voor de moeder
Want is er van die 8 miljard zielen
Ooit eentje geboren
Tussen het plassertje en het poepertje van
Van de man, zeg…
Ik Vermoed ...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 dat als
de islamiet zowel
de soenniet en sjiiet
de soefi
de katholiek
de jood
de boeddhist
de hindoe of
hindoestaan
de orthodox
zowel de Rus als Griek
de animist
de atheïst of agnost
de christen in al z’n soorten
nou eens echt geloofden
in waar ze voor staan
dan waren ze toch al lang
zoiets als een wereldvrede aangegaan
helaas…
VERBINDING
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 29 De Almachtige God
is niet te zien als
't geloof zelf van mensen
vertrouwen op de Heer
is een ladder
staande op harde grond
vol stenen en distels
die tot de Hemel reikt
bij alle treden
zweven eng'len rond
zenden vragen omhoog
laten zegen dalen
het begrip geloof
zal steeds stijgen
om weer de aarde
op te zoeken
vertrekt en komt…
De Kleine Apostel
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 51 Hij werd ten voorbeeld ons gesteld
Was steeds met anderen in de weer
Hij werd daardoor al jong geveld
Vertrok naar eigen hemelsfeer
Hij liep op water en genas
Leprozen, maakte blinden ziend
Dat was wat moeder aan ons las
Hij was voor vrouw en telg een vriend
Maar wat dat dat met een kind kan doen
Opvoeders zien dat niet altijd…
Het Onze Vader
poëzie
4.5 met 6 stemmen 2.101 Onuitspreeklijk Opperwezen,
Die voor ons een Vader zijt!
U zij eeuwig lof gewijd,
Eeuwig worde Uw naam geprezen!
Al wat leeft valle U te voet,
Driemaal heilig, driemaal goed!
Kome Uw rijk, o grote Koning!
En geschiede Uw wil alom,
Boven in Uw Heiligdom,
Hier in aller mensen woning,
Tot dit aardse schaduwdal
Als Uw Hemel worden…
Een mosterdzaad
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 65 Een mosterdzaad
Het kleinste aller zaden,
zo zegt ons toch de Heer
kan groeien tot een grote boom
die schaduw geeft en woonst;
zo is soms ook ons klein geloof,
het is haast niet te zien
maar met geduld en veel heel veel moed
kan ooit het wonder komen:
de zon schijnt door de bomen!
Een kind begrijpt dit alles wel,
maar ik en wij, die zo…
SLAPEND BESEF
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 37 Het prachtige voornemen om voort te gaan
op de wijze, smalle weg van God, schenkt moed
aan hetgeen opleeft in 's mensen gemoed,
schone schittering voor het aardse bestaan.
Steeds beter de Blijde Boodschap verastaan
bij wat het denken of voelen uitbroedt,
is tijdens levenswandel een sterke voet.
Er zweeft een verlangde geloofsvraag aan:
"…
de baarmoeder
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 44 hoe driedimensionaal is het
vrouwelijk stelsel uit één
gebeente gehouwen zonder
enigerlei van verrukking
hoe wonderbaarlijk draagt
ze het vrucht dat zich als een
wijze heeft genesteld in het
donkerrode aanschijnende licht
van wedergeboorte
hoe het offensief van karma zich
aandiende, heeft de bardo de
verlokkingen ontzield en zich
in…
GAVE VAN EENVOUD
netgedicht
1.5 met 2 stemmen 45 Bij het opzeggen van of denken
aan het welbekende gebed
dat Jezus Zijn leerlingen leerde
klinkt steeds de klare zin
geef ons heden ons dagelijks brood
hier mag de gezonde spijs
die men elke dag tot zich neemt
de uitbeelding zijn voor
het uitvoeren van het daagse werk
de weinige dingen ontvangen
om toonbaar te leven
wat het gangbare doen…
Door kelken van onwezenlijk kristal
poëzie
4.3 met 15 stemmen 1.347 Door kelken van onwezenlijk kristal
Schijnt de ondergrond van tragisch-paars fluweel.
Onzichtbaar is de lamp; langs ied're steel
Hangt, smal en stil, een zonn'ge waterval.
Melkwegen welven; nevels, overal;
En sterrebeelden flikk'ren, puntig geel:
Boven 't diep-werkliJk paars tilt, irreëel,
Iedere kelk, een spieg'lend niets, 't heelal.…
Dit heb ik lief
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 40 Ik heb het leven lief
De mensen die daar dansen
De wereld en de ruime
Blauwe hemelboog
En elke dag weer nieuwe kansen
Ik heb de wereld lief
Een wonder zo geschapen
Vanaf de morgen in ’t zonnelicht
Met dieren en met bloemen
Tot ’s avonds als de zon weer daalt
En de wereld weer gaat slapen
Ik heb bovenal de Schepper lief
Die dit alles…
Wereld
poëzie
4.0 met 24 stemmen 3.058 De wereld is vervuld met droefenis en klagen,
Vol snode lastering en vol onwaardigheid,
Vol vijle ogen-lust, en vol lichtvaardigheid,
Vol onverdiende haat en dodelijke lagen.
De wereld is vergift met wroegen ende knagen,
Vol stege wrevelmoed en vol hovaardigheid,
Vol ongebonden zucht en vol kwaad-aardigheid,
Vol zonden opgehoopt, vol opgehoopte…
Eindelijk Thuis- 2
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 68 Ik wil mijn vleugels spreiden en vliegen op de wind.
Ik droom ervan om vrij te zijn.
Geen verdriet, geen pijn.
Geen woede en geen haat.
Ik verlang naar mijn gevleugelde droom.
Weg te vliegen, op te lossen in de lucht
Geen rijkdom of macht zou mij meer vrijheid kunnen schenken.
Ik zou vliegen zo hoog als een vogel maar kon.
Het verenkleed…
Die morgen was zij moe en zwaar
poëzie
3.9 met 16 stemmen 3.543 Die morgen was zij moe en zwaar
en talmende opgestaan
en had met achteloos besef
haar dagelijks doen gedaan.
Zij ging verloren door het vertrek
met ongevoelde schreden,
behaspelende dit en dat,
verschikkende zonder reden.
Als plotseling met een vreemd gevoel
zich iets in haar bewoog
en een nieuwe en wondere zekerheid
haar door de gedachten…
MIJN ZOON, GEEF MIJ UW HART
poëzie
3.9 met 13 stemmen 3.359 De zomernacht werd zwart,
Toen, zacht en duidlijk klonk er
Een klare stem door ‘t donker:
Mijn zoon, geef Mij uw hart!
Ik aarzelde... verward...
Was het de wind die zoefde?
En weer zei, maar bedroefder,
De stem: geef Mij uw hart!
Ik wrong mij op de grond,
Tot ik de woorden vond:
Heer, ‘t moet door U genomen!
En nog eens overviel…
GEHARDE VREUGDE
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 32 Gos boodschappers zaten gevangen:
gegeseld, handen en voeten gebonden.
Welk lot brachten komende stonden?
Nooit meer naar buiten? Ten dode gehangen?
Paulus en Silas hadden het verlangen,
ondanks zorgen en pijnlijke wonden
in de kerker hun Heer te verkonden,
wekten de nacht op met blijde gezangen.
Trots tegenslagen, wanhoop en gevaar
de…
Bij de kerk
poëzie
3.4 met 23 stemmen 5.193 De mensen zijn naar de kerk -
De landen liggen alleen,
Ik voel mij zo licht, zo sterk,
Zo over de velden heen!
Daarboven mij drijft een wolk
In de blauwe morgenlucht,
Beneê gaat het vlindervolk
In een wapperende vlucht,
De mensen zijn naar de kerk -
Wat is de morgen weer rijk!
Ik denk aan een heel mooi werk:
Een Maria van Van Eyck.…