Alle inzendingen over 't lot

Beter is het, ’t lot in eigen hand te nemen, dan een ander over jouw lot te laten beschikken!…

Was het 't toeval? Was het 't lot? Waardoor wij elkaar vonden En toen weer verloren Zo snel Zo pijnlijk Zo hard…

‘n Langharige dame te Laren Ging ooit met haar dochters uit varen Doch zij zijn gestrand Ik las in de krant Over ’t lot van die vrouw en de haren…

Onthield u 't Lot, bevallig wicht, Bij zo veel schoons het zonnelicht, 't Was niet uit wrok, maar medelijden. Het maakte u, als Cupido, blind; Maar 't wilde, o albekorend kind, U voor Narcissus' ramp bevrijden. 1795…

leemte is de vijand van de dichter een lege bladzijde moet worden beschreven met dat wat zoal aan hem voorbijtrekt en wat hangen blijft in de zeef van het geheugen de dichter is een zoeker die zich wel moet schikken in 't lot van het onvoltooide…

'k Heb vaak, in overmoed, het Lot getart en 't Lot heeft zich, met slag op slag, gewroken, maar 'k sta weer pal en tegen 't Lot verhard, en voel me een storm van bloed in de aad'ren koken. En 'k voel en voel dat eeuwig stormend bloed, in brede stroom door 't trillend lijf gedreven, d' onsmachtbre drang van 't immervol gemoed.…

had ik geld ik gaf er van; ter heling van zout doorspoelde wonden, hoewel ze ongeneeslijk zijn; verliest men nooit de tel bij 't lot en haar onnoemlijk tragische speling hoe meer je hebt, hoe meer je 't dan ook mist? heeft Woods zich bijvoorbeeld van golf vergist?…

Mijn gevoel Onbekrast maar toch zo verloren Glans is helder nieuw Roest schraapt ‘t weg Belangrijke dingen een risico geworden Geen uitgang geen weg Wachten wat ’t lot mij zal brengen Volhouden tot we zijn uitgestreden Afgesloten einde…

Komt dit door de keuzes die je maakt, Of is het ‘t lot dat over je waakt. Voor mij een vraag en niemand zal het weten, Zoiets valt niet te meten. Maar toch blijf ik vragen, Wachtend tot een antwoord komt dagen. Wachtend op iets wat nooit zal komen, Dus laat mij maar verder dromen….…

maar 't lot heeft anders beslist, wat hebben we veel gemist. we moeten 't accepteren en op onze herinneringen teren...…

lot geknecht…

Papa lieve papa jouw leven is geëindigd en jouw zijn voorbij Papa lieve papa opgewacht door wit licht woon je voor altijd dicht bij mij Papa lieve papa dank voor al je hebt gedaan blijvend verbonden door 't lot Papa lieve papa omringd met liefde laat ik je gaan leg je terug in de handen van God…

Men riep hem voor 't Gerecht. -„Moest ik zijn opzet keren?" Zo sprak hij; „'t scheen mij, vrome Heren! Dat hij zo handlen moest na 't lot, dat hij ontging; Hij was zo nat van lijf en kleren 'k Dacht, dat hij zich te drogen hing."…

Moet ‘t lot het nu ontgelden? ‘T is immer Hij die over ons beslist, Wat er moet gebeuren met jonge helden, Die door heel de wereld worden gemist. Rust nu in vrede, lieve vrind. Moge je voortaan de liefde ontvangen, Dezelfde als waarmee je hebt bemind.…

Ik stond daar in het licht der spot En voelde de spot op me stralen Eenzaam overgelaten aan ’t lot Kon ik nog amper ademhalen Zwijgend en de mond vol tanden Bezag ik die grote zaal vol stoelen Aan iedere kant die lege wanden Begon mij zeer eenzaam te voelen Daar in ’t felle licht open en bloot Stond ik met een kleur als een tomaat En ik…

Ketens van veranderingen Slepen 't lot der stervelingen Door de ruwe levensbaan. 't Is met alles wat wij bouwen, Waar we op rusten of vertrouwen: Zo geworden, zo vergaan! ----------------------------------- uit: Gedichten (1824)…

De macht tot liefde is ons niet gegeven, En ook die andre macht niet tot de haat; Het Lot geeft aan de wil zijn kleur naar 't leven, Gelijk een blos of bleekheid tot het gelaat.…

Almachtig is de hand die 't wentlend lot omspant, en zoet en zuur bedeelt, en wat zij wondt weer heelt! Vertwijfel in 't verdriet, kortzichtig schepsel, niet! Gelatenheid in 't lot toont eerbied voor een God die alles wat Hij geeft zo wijs berekend heeft.…

- Goênacht, vaarwel ten allen tijd; Ten allen tijde ga 't u wel, Waar 't lot u voere en waar ge zijt; Steeds valle er in uw huis en hart Een zonnestraal, die u verblijdt En die u troost bij kruis en smart - Goênacht, vaarwel ten allen tijd!…

Er wordt om niets gestreden Om boeddha noch om god Want allen willen vrede Geen kruistocht of gebod Ik zie het in mijn dromen De wereld wordt nog één Een hoop die uit zal komen Echt, ik sta niet alleen Geen meester, ook geen knecht Geen gierigheid of honger Het is al vaak gezegd Geen slachtoffers van 't lot Herinner je John Lennon…

Almachtig is de hand, Die 't wentlend lot omspant, En zoet en zuur bedeelt, En, wat zij wondt, weer heelt! Vertwijfel in 't verdriet, Kortzichtig schepsel, niet! Gelatenheid in 't lot Toont eerbied voor een God, Die alles, wat Hij geeft, Zo wijs berekend heeft.…

je vlijt jezelf voornaam in Frieslands platteland bevroren in het snapshot van de fotograaf als relikwie van het verdroomde leven toen de trots van een vervlogen tijd de mens aan ’t hoofd, de kop zoals de beeldspraak luidt maar nietig toch naast jouw postuur maar ach, een brand gesticht door ’t lot in handen van een klein kind bracht boer…

Zoals een zaadpluis door een spinragdraad, De glinst'rende door 't glinst'rende gevangen, Een korte poos stil trillende blijft hangen, En dan langs lucht'ge helling opwaarts gaat, Zo kleeft de mensenziel zich vol verlangen Aan ijle broosheid van geluk, en haat De vlaag van 't lot, die stuk het spinsel slaat En voort haar jaagt tot nooit…

Het kindje dat uw kind zal zijn moet ik van 't lot begeleider zijn van 't dragen tot de dood.' Begeleid het, 'laas! maar laat het iet, neem het zijn trots en daadkracht niet, neem het zijn haat en weerstand niet; zo anders ... bleef het dood.…

Reeds toen de eerste symptomen van haar ziekte zich openbaarden Was zij tot de conclusie gekomen ‘t lot slechts deels te aanvaarden Zij had vol eenzaamheid geleden edoch daarna haar besluit verteld Ondanks droeve omstandigheden wou zij gaan sterven als een held Niet wachten tot ’t slot haar riep wou ze de eindweg zelf betreden Ze wilde…

tranen, smeken, bidden helaas die redden niet het hooggerecht is onvermurwbaar en in triomf loopt het naar het eind de goegemeente berust in 't lot de pianist kan in majeur besluiten en wat doet het nu voor jou vraagt zij, nu je het stuk al aardig kent als voor mijzelf gemaakt, zeg ik 'k beleef bevrijding aan het end http://www.youtube.com…

De kalende loebas die leegte bezong is gister pardoes in een put gevallen je weet wel, die manker met rijzige wallen, omdat hij wand’len noch slapen kon zoals zo vaak als't lot overwon hoort men kwatongen soms achterklappen neem lamme Juul nu (vergeef me mijn grappen) sprak boud dat hij er vrijwillig in sprong Ik zat in mijn zetel, lekker…

Die 't venster uit het landschap in mocht staren, Die droomde wat uw Billy worden zou! Het eerste groen zag wit van bloesemregen, Een blij gegons zwierde om door geur'ge lucht : Och! lache 't lot als 't jaargetij hem tegen! Die zoete wens werd hoorbaar in uw zucht. Wat vreesde gij dat hij uw wichtje wekte?…

'De ironie van 't lot is,' zegt Jan Wout, dat juist de dame die me niet kan harden, die ene is, met wie ik ben getrouwd.'…

En nooit heb ik je donker haar geaaid, Of 'k zag een rosse glans, weerschijn van 't lot, Dat om jouw vrome lijders heeft gelaaid. En 'k bloei van haat, door Onwill'ge gezaaid. O - kwam op aard' nog eens de Zoon van God, Ik werd om jou Judas de Iskariot.…