Alle inzendingen over Dies

Dies blijft het bij de spreuk, mijn kind: De Heiland is de beste Vrind. Bij mensen is het vloed en ebbe; De Heiland staat gelijk een rots. En schoon ik duizend feilen hebbe, Hij laat daarom mijn hand niet los. Dies blijft het bij de spreuk, mijn kind: De Heiland is de beste Vrind.…

Een dam in het noordoosten van Sudan Bezweek, en door de grote modderstromen Zijn twintig dorpen, dus het onderkomen Van vijftigduizend inwoners vergaan Na honger, oorlog en wat dies meer zij Ook nog een krappe woningmarkt erbij…

Je kan vandaag geen zee met me bezeilen, ik baal van alle stoer geredeneer, van zoveel voelen, denken, delen, van arbeidsvreugd en wat dies meer maar weet dat ook vandaag voorbij zal gaan, en morgen zal ik met mijn beter ik daar staan.…

wees der ziel genadig, Heer: Dies irae... wil niet versagen, daagt eens de kwaadste van de dagen, arm hert, dat angstig vraagt: wanneer?…

Als de broer onverhoopt Van zijn geliefde familie gestroopt Tot een verdwijnende stip wordt En in de vergetelheid stort En snode sujetten en viswijven Vingerwijzend de joden de schuld aanwrijven Verguldt met de tot in de puntjes uitgevoerde wetten Waarmee soldaten hatelijk hun een hak zetten Ziet zijn zus ineens aan zijn rug als hij wegloopt…

*) dies irae: dag des oordeels ------------------------------ uit: 'Cameo', 1993.…

Sometimes it comes out, A part of me dies.…

Ik heb er ouders, vrienden in, Die ik met al mijn hart bemin; Ik kan er veilig wonen; Dies zal ik dankbaar mij betonen; En, worde ik eens een man, Zo nuttig zijn voor 't land, als ik maar wezen kan.…

Kun je niet slapen? Dat komt wel Het zijn de klokgenen Kom maar even bij mij Fijn bij mij liggen Dicht bij elkaar Jij bent zo lief Het legde knopen in mij die nog niet helemaal los zijn Ik was een reddende engel die nog niet gewend was aan haar lichaam, een kind dat wel de hemel, maar nog niet de aarde kent Het herhaalde zich…

Dies leef ik wat ik leven mag.…

Woorden als pijnpunten, als grimlachen,glimlachen, omarmingen, kussen en wat dies meer zij Wat is wrang? wat maakt blij? misschien beluister ik het aan de zee, in de zee, op de zee.…

Doña Juana trok een spoor van vernieling strijd bevrediging door alle levens op haar pad zowel dat van haarzelf als die van derden dusdoende nam ze proeven met varianten zonder tal techniek geslacht moraal en wat dies meer zij vermoeid viel ze nu terug op aow en www want Don Juan had ze al dood gepest olé…

www.nederlands.nl, je weet wel die site met verhalen, columns en wat dies meer zij, die moet er misschien uit. Heeft er nog iemand schouders, die eronder gezet kunnen worden, heeft er iemand een goed argument, zodat we straks kunnen zeggen: kom op Johan, Vent: het gaat LUKKEN.…

Somtijds, zo af en toe, bij tijd en wijle Verwijl ik met mijn kop vol fantasie Bij haar, als ik de wind heb in de zeilen Mijn alter eega, die 'k te weinig zie 't Is een geheim, bewaar haar in mijn hoofd En hart - dat spreekt voor zich - maar laat niets blijken Ad dies vitae, geen van ons zal wijken Zij is mijn alter ego als beloofd…

Op: dies irae, dies illa etc. 1. De gewisse dag der wraken, Och! de dag begint te naken Die de wereld zal doen blaken. 2. Wiens gemoed en zal niet schromen Als ten oordeel zullen komen Beide kwaden ende vromen! 3. Allen die ooit zijn geboren En ontslapen, met haar oren De aartsengel zullen horen. 4.…

Wijl 't dies irae de bazuinklank Der ijzingvolle tonen plangt, Die merg en beenderen doorsiddert En d'adem uit de boezem prangt.…

Op heden, den achttienden Oktober negentien honderd en drieëntwintig, verscheen voor mij ondergetekende, Ambtenaar van den Bugerlijken Stand der gemeente Nijmegen, provincie Gelderland Stephanus van Heyendael, oud achtenveertig jaar met hoed in de hand en grijzend haar, van beroep kanunnik en schepenaar die verklaarde dat…

Dies duncket hem der aarden schoot, Verwandelt in bloemighe dreven, Dies siettie met goud ende roosenroot Omgeven zijn jeugdig leven. Daar schieten op eens uten diepen grond, Der wateren woeste golven, Die hebben dat blide herte terstond Met al sire hoope bedolven.…

Wat voordeel meent gij dies, o vijand, op te steken? Wij liggen in 't verderf, doch hopen op genâ.…

Die vraag hoorde je maar al te vaak, in slagerijen, kaaswinkels en wat dies meer zij. Nu echter zou je dat wel eens goed kunnen opbreken, in het strafbankje zou je terecht kunnen komen, wanneer je met minder in de schijnwerpers komt.…

jij die zo vaak op mij Frans, Spaans, Fries, priesters en wat dies meer zij blijft nu – ik voel je, man – als een paal achter me staan er is iets goed misgegaan: alle tegenwerking ten spijt clashte uit een zee van verwijt een vis tegen mijn damwand aan en veegde me van het veld de toekomst kijkt ons blozend aan: een wieg, een kar op…

Nu scheldt en schreeuwt er iedereen, En noemt het dwaas, brutaal, gemeen… Want ‘men’ weet in ’t eenvoudig zeggen Een diepe, boze zin te leggen: De mens is steeds geneigd het kwaad Te zoeken, ook waar ’t niet bestaat; Dies houd uw tong en penne in, Want laster schijnt hem vaak gewin.…

Soms weet ik niet meer hoe te dichten: zo heel klassiek, met ritme en dies meer of heel modern: zonder te zwichten voor elke dwang of honing of van sneer. Want dit is zeker: wat behagen soms kan aan Piet is gruwel voor Margriet, dus zal ik me maar niet gaan wagen om nog te dichten voor vergeet-Me-Niet.…

Laatst ging ik in de hof, daar schreef ik op een linde, Ik sneed in een pompoen de naam van mijn beminde; Het schrift was eerstmaal teer*, men zag daar anders niet Als dat het groen gewas beschreidde mijn verdriet: Maar als* ik naderhand hier weder kwam getreden, Toen stond ’t uitgepuild* al wat ik had gesneden; Dies* riep ik…

binnen HUN kaders willen vangen altijd alles willen sturen -lees: moeten- daarbij elke, maar dan ook elke vorm van artisticiteit vermoordend Zaden plettend, bloemen in de knop verkrachtend, schofferend, voeten tredend Voor al die schrijversclubjes, de zichzelf toch zó belangrijkvindende zielige gezelschapjes, jury’tjes en wat dies…

ut is stille in diese nagte veur mie sterfe ene mensch in verslete kragte mee durfe siede ghie die doot anne ghie bluuf immer dich selfe unne werme ende fiere manne oltiet praot ghie mee dene laghe so gul ende sterreck in't fandaoge ende surge ghie feur haore sigtbaore piene tu draoge…

Dies neemt de roosjes, als ze zijn; Het leven met zijn nukken; En doet het soms een beetje pijn.... Het leer' voorzichtig plukken.…

- een oproep - een oproep om de créateurs van onze snelsonnetten die ons poëzie verschaffen als 'ons dagelijks brood' te voorzien van je kritiek in lyrische coupletten en wat dies meer zij: je repliek als commentaar door jou verwoord - een hint - Zes regels, een repliek of een bewering, abba cc in eindrijm, heel koket…

Gehavend is het peloton vertrokken Geschaafd, getekend, armer aan illusies In voorportalen van hun eindconclusies Toch strijden ze weer fier en onverschrokken Zo brengt De Val ons retro-romantiek Van taaie-ouwe-krijgers-heroïek…

- Te ontbeidene dies ghebrukens van minnen. Die wrede raet Die daer jeghen gaet, Bedrueft die cracht van minnen sinnen.…