Alle inzendingen over Lakens

swingende zichzelf verzen leerende troubadoer snoer de cynische critici de mond symbolische werelden nemen het woord dans brandend door verhalen en verbeelding smelt doof het licht niet eerder dan vogels zingen in het ochtend licht…

een buitenstaander hoeft zich niet druk te maken, over een insider, die de lakens uitdeelt !…

Een inktzwart wimpersetje doemt kromgelegen tussen mijn dooreengewerkte, nog vochtige lakens op. Met mijn duim, doorblader ik alle haartjes alsof het een flexibel sprookjesboek is.…

Wij vouwden samen lakens op Jij zei: blijf daar, ze moeten strak Maar ik wou naar jou, de lakens delen In de plooien van de naderende nacht…

in stille lakens lag het treurvolle raadsel van een vroege dood…

Twente toegedekt onder een dik lakens pak als een goed gebruik…

Ze speelde vuil spel met pokeren en kaarten tussen... zijn lakens…

Boven de lakens haar gezicht, wit, haar ogen -- grijsblauwe bloemen.…

Lakens bleken op de groene velden, lakenvelders breken in pinguïnkleur het groen.…

Omdat het buiten kouder wordt kom je nu eindelijk onder de lakens het hemelbed aan de horizon spreekt liefde je strekt je uit, vlijt je zacht tegen mijn lijf er gaat een rilling van tevredenheid zo knus en teder is ons samenzijn intimiteit, maakt de nacht gezellig zelfs de halve maan lacht een glimlach naar dit naakte onder de lakens bestaan…

Wakker worden, in dode lakens, Rozen zonder doornen, kreukelvorm vrouwmens Je bent als pijn, vervlogen over zee, Zonder me te wekken, ging ik met je mee…

je wikkelde maar lakens om het krijsen heen droeg me naar buiten tot onder de linde die zijn weidse armen zakken liet hij raakte de hemel plukte sterren voor boven jouw ogen maar jij zag ze niet stamelde alleen gebroken woorden…

Onder de witte lakens op een dag zonder zorgen vroeg in de zomermorgen...…

help me, zeg schreeuw, vloek desnoods hoe lenig de minnaar de tafel dekt en lakens opgooit over smalle heupen ik wil liggen, likken, verdrinken in woorden, veel hoger dan benen en borsten verover me in niet minder dan liefde en zeg wanneer het daglicht vertrekt dat ik groot genoeg ben om je te strelen zomers en winters,…

toen jij mij in de schemering zag ontdekte je dan wie ik was plooide je gezicht een lach terwijl je mijn diepe dromen las of nam je meer de schaduw waar, daar nodigt de maan vaak toe uit, stokte je tong als naakt gebaar en hoorde je enkel mijn ademgeluid verhaalde de nacht niet van overgave kwetsbaar over lakens uitgespreid terwijl mijn…

Verdiept in rode lakens adem je lentissimo de verspreking van verre dromen. Ik sta nog niet op, wil nog niet uit bed. In omhelzing neem ik de sluipweg terug naar de diepe lyriek van brede samenslaap. De dagoever vrees ik niet, noch het aanspoelen uit de droomzee of het felle licht van de bestaansformule.…

Merels en mussen zoeken haastig een schuilplaats tussen de lakens, hun vleugels, strijkend langs het katoen, zingen over de verstreken dag Ze gaat zitten in een fauteuil met hoge leuningen, speciaal voor haar neergezet Met haar vergrootglas speurt ze de straat af, op zoek naar haar bril met gouden brillenveren…

Als ik aan hem denk eet ik appelperen stroop volkoren met zweet en metalen feromonen vermeng het met de geur van bitterkruid verkoolde appeltjes van opgewonden zijn winkel alsmaar blikken uit de supermarkt terwijl ik slaap tussen kleverige lakens…

Nog half in slaap voel ik jouw aanwezigheid In mijn hoofd tussen mijn lakens uren van vergetelheid ...Langzaam straal voor straal zonlicht op mijn hoofd Was dit echt? toch een droom? had er zo graag in geloofd...…

bovenop veel te dik Hunkerend naar dat brute die vent in hem Niet dat softe vragend met omfloerste stem Nee, haar wil overweldigen dwingt te bukken Haar kleren nat kussend van het lijf te rukken En onder het afwassen van de vaat Waarbij hij haar het afdrogen niet toestaat Bedenkt zij de wildste dromen vol erotiek Maar tussen de koele lakens…

Moet ik je bij me houden in het dorp waar de rivier onze liefde in smart verdronk of in verloren zakdoeken vrouwen die liefde zoeken tussen droge beweringen en al wat beklijft voor de nacht zal ik tussen de lakens vinden een nieuw jaar, vol liefde waardig.…

Ferme droombezorger kwam een gondel vol nachtelijke arabesken aan haar schenken Immense bonte vlinders hielden wake aan houten baldakijnen van het hemelbed Witte linnen lakens ontvingen het blijk van mijn genegenheid met een tere zucht…

~~~ zelfs geen tipje van de nachtelijke sluier laat zich verleiden mysteries te onthullen over gekreukte lakens ~~~…

Mijn verlegen ligt naakt tussen de lakens ik wacht op hem die mij niet kent en leg mij er bij neer ik bloos…

Er valt weinig meer te verwachten van een overheid die niet eens een techbedrijf meer onder controle kan krijgen maar hun de lakens uit laat delen tot nadeel van velen…

Maar wees geen bloesem die opstijgt en nooit meer terugkeert naar haar witte lakens.…

groot bleekwit gekleurd samen poppenkast spelen lakens uitdelen ongezien iets uitspoken 't verborgene gebroken…

ze nam me mee de nacht in rond de lakens duisternis die steeds dichter ons omringde en tijdens het spel mij als klauwen bij de strot greep…

Een volle maan in zwoele zomernacht Hield als een ridder al die tijd de wacht Naakt onder lakens linker- rechterdij Duende Mariposa aan mijn zij…

het is ernst als ik de herfst zie gaan in strakke lakens, verstrooide bomen even snerkt de wonde aan de wind droogt in hemelsnaam, is volkomen…