Alle inzendingen over Luchters

In de golven, de jaren, beweegt het sluiteroog door de Titanic, ziet een kristallen luchter, gave luchter, een voetstap op de maan. --------------------------- uit: 'Laatst', 1989.…

[Senryu] kristallen luchters - vale portretten zien toe hoe stof natafelt Toelichting: Mijn bijdrage - onder het pseudoniem Haiku-man - aan de onlangs gepresenteerde bundel 'Reuring in de tent': de 'oogst' van wijlen Dichttalent.nl (uitgeverij De Wilg).…

de balzaal is mijn podium niet muziek gekleed in overdadigheid de pas getemd in afgemetenheid ben een troubadour mijn lied boeit de gewone man zijn lach tussen de gangen blijft in de luchters hangen als het buffet ten einde is dan fluister ik mijn streekverhalen over ridders die hun maagden halen het hoofs gedoe in de kastelen…

Een vernevelde knipoogt reeds naar het nieuwe jaar & wenst alle schrijvers & dichters van gedichten.nl: licht in uw luchter, hout voor jullie kachel, brandstof in uw auto, brood & wijn op de plank, originele hersenspinsels & amusement... maar vooral véél gezondheid, vriendschap & warmte in jullie lijven in het nieuwe jaar!…

dit huis is gaan hellen met tijd als buigend gewricht er brandt gebroken licht en ik een kaarsloze luchter hang hier bezwaard met matglazen tranen aan een zakkend plafond geen venster lijkt het zicht te klaren sinds geschoven gewicht kamers ondersteboven dreef los van ingeklonken grond en wie slaat nu nieuwe palen bevestigt het…

Vluchtige, schuwe schaduwen waarvoor de nacht de ogen sloot, glinstert kristal van aardse sneeuw op zerken van hen die wakker leefden en zij er boven, wier gemoed in aarde slaapt, licht hernieuwt zich in z’n baan, de tijd waait de nieuwe dromen schoon, op hun hoofden rust de luchter van een keizerkroon, het zicht op de kortste dag is…

O krimpend hart, dat uit de sprong der wurgende belagers hoog naar boven omhoog zich worstelde sloven aamechtig sinds het zich ontwrong, walmende lamp, die opgetild met floersen roet het smeulend gele verduisterde en wuft het ele leven des luchters had omhuld.…

Het tafellinnen gestreken Geordend is het bestek elkaar proostend aangekeken warm is deze stek Rijkelijk vloeit de wijn Gesprekken zijn gaande dit moet voor eeuwig zijn Ik houd me nog staande Oh…groene olijf met rode piment ‘k word een aangeschoten wijf die de weg niet meer kent Kaarsen in de luchter brandden gestaag door ik wil…

Wat zoekt het toch in het uitgesleten labyrinth onder de gedoofde luchter? Laat het vogeltje dat in de liguster nu een vingerhoedje zonnewarmte vangt toch zingen gaan en de eenzaat lokken in het licht. 30 januari 2002 ZONNELEEN De episoden van Amos 61.11 www.abelstaring.tk…

kan het zijn, dat van Genesis af het parabolisch Verhaal, de Ellips der Geschiedenis - tot het vuur van de Apocalyps de laatste beelden verbrandt, de luchter, het boek en het lam - niets anders is dan het vluchtige spiegelbeeld van mijn slaap, tussen dromen verdeeld?'…

Stof dwarrelt op van troon en kroon vult de vergulde gangen tapijten dragen hoffelijk het verlangen van licht naar luchter op een gedempte toon Ze is ontwaakt, regeert de dagen slechts zonder besef van links of rechts Als tegen het slaan van elfen de warme avondwind waait uit het zuiden dan schuifelt ze fluisterend langs de gewelven en…

Maar toen de luchters weer hun schijnen spreidden Trad ik stil met herinnring door mijn zalen, En 't was me als hoorde ik weer uw stem die sprak.…

Maar toen de luchters weer hun schijnen spreidden trad ik stil met herinnring door mijn zalen, en 't was me als hoorde ik weer uw stem die sprak.…

- Duizendogig spiegelt zich in 't meer De nacht, en laat haar bleke luchter beven, Die gloeiend witte glanzen heen doet zweven Om 't, rond de diepte reiend, rotsenheer.…

Ik ben de kamer vensterloos, waar duister heerst en kou altoos — jij bent de luchter met gouden armen, die 't al verlicht en 't al komt warmen! Ik ben het eindloze schotsenveld — jij bent de zon die alles smelt! Jij bent mij Al, hebt me al gegeven : 'k lag dood in 't graf, jij deed m'herleven !…

Als zij 't venster nu ging sluiten, zou de minnezanger buiten Haar in de onderkeurs bespiên; En dies zocht zij, schaamrood, schuchter, Met de vingers om den luchter, Achter 't saai gordijn te vliên.…

‘k Hoor van uw woorden nog ’t beminnelijk onthaal, ik zie, bij ‘t golvend gaan, de ranke leest bewegen, en dat gebeiteld schoon, dat in ’t rijk gestraal der luchters blonk, de rand van uw gewaad ontstegen. De schouders glooien op.…

Weer buitlen wij de donkre dagen binnen Als winter alle licht verholen houdt, Nu herfst haar wanden heft van louter goud, Die schragen 't donkrend welfsel en de tinnen Des tempels, waar z'haar nachtdienst gaat beginnen, Waarop, daar elk de luchter brandend houdt, Door duizend duizenden wordt neer-geschouwd, Die sidderende tuigen van hun minnen…

Inmiddels wordt alles omzichtig En zwijgend naar buiten gedragen, De vleugel en de zwartgevlekte kater, De strenge fluiten en het tafelzilver, De staande klok en ook de dovende luchter En in gelakte kisten pa en ma. ------------------------------------------ uit: 'En verdwijn met mate', 1996.…

Toen ik, die avond in Santillana, liep met de donswoorden van een gedicht ging in een kamer een fata morgana een luchter aan als een boom van licht. (Er was niets van de huizen buiten dan een donker gesloten verbond, mijn stappen vluchtten omhoog in de ruiten naar een raam toe dat openstond.)…

schreed ze de trap af, tree voor tree geen pauw kon aan haar wijze van gaan maar enigszins tippen en ontving zichzelf in een brede hal met een gekroonde luchter zacht was de eerste aanraking op het marmer in een schuivend rechts dalend pasje .…

Zou hier in 't bos 't betoverd slot Der schone slaapster zijn, Er sluimrend op het mollig dons En kussens van satijn, Daar honderd luchters om haar blaken, Tot dat zij blijde zal ontwaken? Kom, nadere ik met zachte tred, En wat mij 't toeval biedt, Het kalme schoon der frisse maagd In sluimering bespied!…

En nijpt de kou, waar de armoe huist, Zij geeft vermaak wie 't kan betalen; Ze ontsteekt zijn luchters van kristal En brengt festijn, concert en bal En gasten in zijn zalen. Wat was dat gisteravond schoon, Die lange sleevaart met flambouwen! Hoe vloogt gij gracht en pleinen rond In martervel en sabelbont, Mejonkers en jonkvrouwen.…