Zonder schroom,
Vluchtige, schuwe schaduwen
waarvoor de nacht de ogen sloot,
glinstert kristal van aardse
sneeuw op zerken van hen die
wakker leefden en zij er boven,
wier gemoed in aarde slaapt,
licht hernieuwt zich in z’n baan,
de tijd waait de nieuwe dromen
schoon, op hun hoofden rust de
luchter van een keizerkroon, het
zicht op de kortste dag is dood,
het heeft zich uitgeput en laten
kussen in de langste nacht en
verlaat ons zonder schroom.
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 20 december 2010
kpnmail.nlGeplaatst in de categorie: jaargetijden
De nacht 3.0 met 9 stemmen 
270
270
Geef je reactie op deze inzending:
Prachtig!
Past helemaal in de beschouwende tijd van het jaar.