Alle inzendingen over beginselen

Gramschap is een schrikbre ontvlamming die onblusbaar om zich woedt: Droefheid is ene overstelpende en niet af te keren vloed: Nijd, een alverstikkend onkruid, dat én vreugd én deugd versmoort: En begeerlijkheid, een hartworm, die het ingewand doorboort. Maar dat vuur is uit een vonkje tot zo fel een brand ontgloeid: Maar die stroom uit kleine…

De beginselen begreep ik uit wat voor handen was uit hemelse bron er was een schaduw zonder verlangen er kwam zonneschijn zonder schaduw en in de stilte hoorde ik jouw naam onuitspreekbaar alsof er niemand jou kende was je alleen soeverein teder aangetast door sentimenten riep je mij naamloos terug in het verleden.…

De beginselen begreep ik voor handen uit hemelse bron schaduw zonder verlangen zonneschijn in schemerstilte hoorde ik jouw naam, onuitspreekbaar alsof er niemand jou werkelijk kende was je alleen, soeverein en stoer teder aangetast door sentimenten riep je mij naamloos terug in het verleden de beginselen ontroerden mij jij was mijn…

neem winst en verlies niet ter harte is een schoon beginsel voor een engel maar een mens telt op de vingers van één hand de zomers van geluk…

Die ziel was mij eens niet de ware voor het verlopen, waarlijk, het beginsel haalde door de juweliersterring.…

Ook als beginsel van behoorlijk bestuur Ligt het maar al te vaak onder vuur.…

Om iemand meer tot mildheid aan te sporen, Sta je zijn daden in beginsel toe, Dus slaan is nu niet langer meer taboe, Als je de klap maar niet te hard kunt horen. Op homo’s schieten is voortaan ook goed, Als je het maar een beetje zachtjes doet.…

Dus wil hij dat straks zonder dit beginsel De grondwet met artikel 2 begint. Hij heeft gelijk, hij schenkt ons klare wijn, Want wie wil nou gelijk aan Wilders zijn?…

De beginselen begreep ik uit wat voor handen was in stilte een muze zonder droomgeluiden een vleugelworp in verre leegte zwijgen in maagdelijke klanken noten zonder woorden of ratio in het gebaar ergens waar geen afstand was alles voelbaar in gedachten in een zwijgtaal zonder horizon.…

de pikorde is het dragend beginsel van onze beschaving men moet weten wie waar hoort om de eigen plaats doelmatig te bepalen daartoe dient men vooral de eigen pik op orde te hebben t.b.v. het stimuleren van de gewenste ondersoort zoals het behoort…

Het aanboren van eigen verzinsels van wat ik wil zeggen of niet, wat ik wil maken, beginsels In mijn brein, mijn bron, diep bij me vandaan Dat maakt geluk, ik creëer mee aan het bestaan. ‘ t Gaat niet om rijmen maar om verbinding, om de dank en de klank, het aanborende en dan het horende, het verstaan, het ook laten gaan…

zeeën vol kleuren verwateren langzaam aan blote voeten waar vroeger geuren golfden kabbelen nu vruchten in beginsel ooit zwermde wind zacht zoemende bijen langs iedere weide waar licht voor snelle groei heeft gestaan zet warmte de oogst dik aan zon zee en land volgen zonder ingreep van mensen nog steeds zijn scheppende hand…

Is het niet ooit in Griekenland begonnen? Nu zag men daar een gaatje in de wet, dus deden gisteren twee paren het. De trouwpartij lijkt echter onbezonnen. Het hooggerechtshof gaf meteen al aan: "Zo'n paar heeft echt geen poot om op te staan."…

Het argument van stilte en het verstillende paard geef ik terug aan de mist en eenzame beeldkunstenaars van ochtendzonden, reik ik een spiegel zonder achterbeeld ik keer weer ontboden terug naar het vertrouwde begin toen niemand het waard was om de beginselen te vertrouwen ik spreek weer met die vreemde die nog niets over mij wist…

Oude tijden herleven In beginsel beschreven Onontkoombaar heden Geraakt en geleden Gegaan en gezondigd Wist niet wat we konden Wat wij doorgaans deden Wilde het niet weten Het afscheid genomen Gezien en ook geroemd Grinnikend genoten Gewend door pijn groter Gelaten en bedroefd Maakt heden gesloten…

Het is in de grond, het raakt er het wortelt er aan de beginselen de kus van de dood, de Maan die geboorte gaf aan een levenloze woestenij de Aarde, kringloop van pril geweld en liefde op een stormen en een blussen tot het over gaat, in een versleten seizoen iets houdt er de adem in op de zijlijn van een woestijn het wervelt er in een navelstaren…

'Aan de hand van filosofen laat ik je graag de beginselen van het vliegen zien.' Mijn droom van vleugels wenkt aan de wind in het gras buitelende opgestreken pluimveren ('aangescherpte slagpennen').…

vasthoudend aan de primitieve ijkpunten van de ooit gewaardeerde woordenstam en nu oorspronkelijke kleuren nog even mogen warmen voordat ze zich losmaken van hun vertakking komt opgekropte gramschap ineens tot volle uitbarsting verrot is het blad dat langs de stam naar beneden scheldt uitgedragen vruchten beschimpen de kleur van andere beginselen…

als een fonkelnieuw beginsel hangt als gesponnen suikerspinsel het ochtendlicht tussen de bomen de draden zo precies geweven als in een ragfijn spinnenweb de puurheid overvalt me, ik heb het zo nooit eerder waargenomen het teer verspreide licht herken ik uit een voorbestaan waar eeuwigheid en tijd als vloed en ebbe samengaan ik ben een…

Jij schreef het verschil met vroeger aan voelbaar tijdsbesef voor vertrouwen in nieuwe kracht dat geen open boek bleek te leggen uit het zingen van de ziel waarmee enkel broodnodige aanhef de gerichte partner duidde op een rijke stand - zakelijk beginsel ter bescherming - Jij schreef het verschil met later aan tijdsduur gevoeld in winst…

Het argument van stilte geef ik terug aan de mist en eenzame beeldkunstenaars reik ik een spiegel zonder achterbeeld ik keer weer ontboden terug naar het vertrouwde begin toen niemand het waard was om de beginselen te vertrouwen ik spreek weer met die vreemde die nog niets over mij wist en vertel hem plots in fluister dat niemand zich…

hun geluid zetten zij een elektrische maaltijd voor en voeren het beginsels met de kleine lepel van hun stem in hun rauw maar licht gestegen hoofd breken warme eieren hun ogen sluiten in genot en openen zich geel en lauw dan bijten zij in zoete inborst zure levens, zoutpilaren tot de gave meeuwen die de kust bevolken niet langer…

Onophoudelijk verstrijkt het leven in tintelende fluisteringen Als een rivier keer ik terug In een toevloed van zachtzinnigheid komen oude sentimenten boven Als de ontroering mij overmant en het leven dieper doet ademen overschaduwt jouw hartepijn het mij omringende Met hart en handen met huid en haar en beginselen der tederheid…

Nooit kan ik een keer mezelf zijn hoe ware liefde voelt zal ik nooit weten het einde van het nachtboek ben ik vergeten mijn oude haven is een bloedende wond geheime gedachten zeggen nee tegen het bestaan stille duisternis, gebroken maskers, vastgelegd hoe echte liefde voelt heb ik nooit gekend gedachten zijn geschonden geniale beginsels…

regels brachten ons van de wijs als meervoudig bewijs voor een denkbeeldig paradijs de ster als zon beroert het water van waaruit de evolutie naar alle uithoeken van de aarde is gestuurd in alles wat ontwaakte, ontstond de zelfbeschikking een levenskracht wat uiteindelijk de materie achterhaald, bracht ten koste van het beginsel…

Poëten dwingen tot betekenis ze maken water hard en stenen zacht ze forceren ruwe steen tot smaragd modelleren taal uit verdommenis Gewone bijen worden grootgebracht en zoemen aldoor in de vensternis ze zoeken buiten zien ontsteltenis en nieuwe beginsels worden van kracht Steekhoudende gedachten geel als lis vergroeien uit versteende dorst…

als het ijs dat door de kou wordt bevroren de kou en de sneeuw doen de opkomende voorjaars bloemen verwelken slap hangen de kelken de vogels zingen al vroeg in de morgen zij lijken zonder zorgen het voorjaar kan niet in rust ontwaken wanneer het natuurijs kan kraken bloemen niet kunnen bloeien de ijzige kou heeft de prille beginselen…

Geopende handen verwelkomen al het groen en gevleugelde der aarde lichtvoetige lijven bewegen zich soms traag, soms iets versnellend naar een thuis in haar beginsel begint hun bestaan Iedere ademtocht begeleidt ons door het wonder van de natuur geschonken eeuwen geleden gaf zij al kleurrijk haar schoonheid aan ons, puur en ongerept zonder…

breken, een uitweg te vinden in stralen van geluk, mijn buik schiet vol, het gevoel verwijdert zich uit broze trommels van tegenstrijdigheid, de tong is eenzaam en droog als bagage in de mond, begeef me verder van het geheim, als dat bestaat, elke zet wordt gemaakt als herontdekking van het kleine die ik raak, in ieder woord leeft het beginsel…

hoe de wereld is geschminkt tot een clownerie in voorbeschouwing vertoont dit spektakel het einde van het geloof in een afloop zonder pret, gebeden worden onthuld met bommen en zwaarden wie de waarheid vindt in toedracht van religie gebasseerd op narcistische waarden onttroont dit sektarische beginsel met bijl en as, het vuur smeedt het ijzer…