inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 83.785):

Aanboren

Het aanboren van eigen verzinsels
van wat ik wil zeggen of niet,
wat ik wil maken, beginsels
In mijn brein, mijn bron,
diep bij me vandaan
Dat maakt geluk,
ik creëer mee aan het bestaan.
‘ t Gaat niet om rijmen maar om verbinding,
om de dank en de klank,
het aanborende en dan het horende,
het verstaan,
het ook laten gaan

Schrijver: Ralameimaar, 15 september 2024


Geplaatst in de categorie: mystiek

2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 154

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Ralameimaar , 2 maand geleden
Haha Kees, zo trachten we elke keer beter en beter
K.Bladzij, 2 maand geleden
De intentie is er wel, maar
HET komt er niet uit!
Maxim , 2 maand geleden
Ja, zo kun je het ook zeggen, Rala. En nog raak ook!
Zonder kinne en sinne, zonder haat en nijd, zonder afgunst of wrok, zonder weerzin of spijt...
maar uit pure vreugde dat je dit kunt en niet schroomt te laten zien wat jou beweegt....
met je brein als instrument,
als voertuig van je geest
bij jouw geheel eigen creatie
ontstaan uit het niets...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)