Alle inzendingen over dagdromen in de lege vroege morgen

Nu wacht ik op hen, het wakker wordend leven, dat slaapdronken, maar toch vroeg uit de veren, mijn dagdromen doet vervagen met hun morgenkus, mijn kinderen, mijn continue band, mijn terminus.…

terwijl ik opsta, elke morgen om zes uur, hamert de specht al.…

Een cracker moet krakken, bros, en gebakken met vlijt. Wanneer je hem eet, bij het ontbijt. Hij is het lekkerst... heel crunch, besmeerd met wat boter bij de lunch. Maar houdt hem bedekt, hij houdt niet van bloot. Want doe je dat niet, dan schaamt hij zich dood. Want stel je hem bloot, dan voelt hij zich slof. En dat maakt je boos…

De hiërogliefen van dit vlakke water zijn niet te overschrijven, niet in taal - gebaren - visualisatie maar slechts in het ervaren van schoonheid. Een aalscholver droogt haar kledij terwijl een blauwe reiger een voorn uit het water vist, onbevreesd reizen onze realistische waarnemingen mee in een non -dualistisch blijspel waar twee zielen…

Je ogen laten vallen op 'n ietwat onooglijk donker steentje daar langs de waterkant, voor je dagdroom weer landt. Bloemen, het strand, het land achter de grotere zee ze zoeken de bloesem, de zon, licht om bij op te leven, vragen 'n soort zegen vanwege al 't goede in dit leven, te midden van droom en schemerschijn, ja, 't mag zo zijn.…

in de vroege morgen geurde de jasmijn toen zij naar het water liep ze klemde een lege lijst onder de arm haar ogen verfden de zee met de zee…

Verborgen in het diepste geheim van jouw hart speelt het kind met een groot eenvoudig verlangen het is nog vroeg, de zon aarzelt niet vandaag er vliegen vrolijke vlinders in jouw lege maag je kijkt naar de datum, staart naar de klok de kippen mogen eindelijk uit het hok je stuurt een vraag naar de wolken die de dagdromen speels vertolken…

Vroeg in de morgen Kijk ik naar hem. Vroeg in de morgen Hoor ik zijn stem. Vroeg in de morgen Zie ik hem staan. Vroeg in de morgen Zie ik hem gaan. Vroeg in de morgen Zie ik zijn lach Maar ik hou van hem de hele dag.…

zachtjes glijdend op de ijzers bij het afscheid van de nacht een handje vol nog trage mensen worden naar hun doel gebracht wel erg vroeg maar toch niet zinloos gaat de trein gestadig voort steeds maar verderop de dag in tot de morgen is ontspoord…

Die avond zag ik buiten de maan mistroostig staan werd ik door vrees bevangen, voelde zorg en verlangen. Voelde tekens en iets van loodzwaar gewicht bijna gezwicht, ervoer ‘n strak gedicht en opkomende rimpels in dat gezicht. Ik zag een zwart-witfoto van kinderen nog zonder leed nog niet hoe de dood haar de toekomstdas om deed. Ik zag alleen…

Leg je hoofdje op je kussen sluit je ogen en denk aan mij Dan voel je mijn liefde voor jou en hoor je de woorden die ik zei Dan weet je als je gaat slapen dat ik er morgen wéér voor je ben Niet alleen omdat je het me vroeg maar omdat ik geen liever meisje ken…

Dwalend door verlaten straten van mij onbekende kille steden doodstil door Jan en alleman verlaten opgejaagd door spoken uit het verleden wandel ik op een vroege zaterdagochtend aarzelend door mijn hoofd op zoek naar zekerheden waarvan ik denk te zijn beroofd. In een kluwen van verlatenheid en nijd die de liefde even deed verzwinden.…

de nacht sloot met een steen het graf waar hij gewassen en gebalsemd lag een lichaam op de witte lakens verlaten door de ziel die zich in handen van de vader gaf de vroege morgen zag de steen verrold het doodsbed leeg verschrikte vrouwen in geween maar hij verscheen aan volgelingen en getrouwen vroeg hen zijn boodschap van naastenliefde…

In de vroege morgen Laat ik mij zachtjes Uit het bed glijden Ik trek je overhemd Over mijn blote lichaam En kijk naar je slapende lijf Ik sta voor het open raam Waar de wind zachtjes in waait Heerlijk verkoelend Na zo'n zalige nacht met jou In de vroege morgen Voel ik je armen om mijn middel Je staat achter mij En ik voel je zacht tegen…

De wrede tijd Heeft jou uit De volheid van mijn Woonkamer getrokken, Kamer gevuld met Tekens van leven: Schoteltjes met banket En gebak waarmee we Onbewust ons leven vierden, Drukte die daag'lijks over Mijn vingers kroop - Nu woon ik in de Lege ruimte die je Achterliet, ramen en Deuren houd ik gesloten, Doe ze alleen…

vroege jeugd in de rook van dagdroom als kort verblijf een woord dat rijmt op leven gebruikelijk in de gang van zaken voortgang als koekoeksklok niets vernietigt niets vanwaar deze pauze? een lichaam dat samenvalt met vallende regen daarna groeit het jonge gras ijlt een wolk ontastbaar na…

Eet, morgen komt vanzelf en morgens komen niet met lege handen.…

Harde bankjes geven een glimp van 't ultieme: daar liefde te voelen, er zijn met je lief, je vergaat van de dorst en ze biedt je niets aan, maar gewoon bij elkaar zijn, dat is het sublieme. Daar zijn de platanen, het plein van Camus dat klaterend zijn in het ongerief, dat domweg, eenvoudigweg, laten gaan, het heden voorbij en bestaan in het…

vandaag, morgen en gisteren drink ik jouw beeld uit de fontein van witte nachten zonder te bezwijken voor dagdromen getoonzet in één stem rechttoe rechtaan jouw beeld maakt bij mij iets los liefde slaapt nooit jij bent mijn adem, mijn taal bij nacht en bij dag…

Een lege accu kan een bom bevatten, In volle accu’s is geen plaats voor kruit. Voor aller veiligheid een wijs besluit, Een nieuwe wet, maar om je te benatten. Om met een open deur dit af te ronden: De Yank heeft niet het buskruit uitgevonden.…

En je wordt deel van het immense vogelrijk en 't oude hart wordt leeg van pijn en van verlangen, en elk geklapwiek wordt een nieuw liefdeblijk maar zonder hartstocht, en de wind, die waait maar door en 't ruisen van de zee ruist nu van binnen, maar daar is andere taal, en andere liefde voor.…

De midzomer- nachts-droom wordt een midzomer- dagdroom in het midden van de nacht, droom ik op 't midden van de dag. Dan droom ik dat een dagdroom er ook wezen mag.…

Terwijl zijn flair afnam nam de vergetelheid toe handen verkrampten sindsdien hebben snaren niet meer getokkeld hij wuifde niet meer naar de nieuwe morgen zijn mond werd stil het hoofd leeg en eenzaam zag ogen niet meer stralen de geest verstarde totaal verstrooid en uit balans vroeg hij haperend om zijn moeders rozenkrans en…

Hoe laat is het morgen vroeg bij jou? Hoe lang zal ik je wakker kussen? Hoe vaak mag ik je dromen sussen? Hoe laat is het morgen vroeg bij jou? Hoe vroeg moet ik je laten gaan? Hoe lang zal ik je moeten missen? Hoe vaak zal ik je naast me gissen Hoe vroeg moet ik je laten gaan? Hoe laat is het te vroeg voor mij?…

Morgen ben ik vroeg weer uit de veren Morgen zing ik weer het hoogste lied Met speels gemak beklim ik hoge toppen Geen enkele beperking of limiet Ik wil me als een kampioen ontpoppen En profileer mij als de favoriet Morgen ben ik vroeg weer uit de veren Morgen zing ik weer het hoogste lied Ik grabbel enthousiast naar trainingskleren Een…

tovert Dan toch maar de droomdag plukken ook al lijkt die nog onrijp en rauw langzaam verdwijnen in de dagdroom want er lijkt toch meer te zijn dan dit…

Het percentage in de vroege morgen honderd het saust sinds ik de dag ervaar de regen gutst in goten kolkt naar omlaag spoelt de riolen schoon ik keer mij traag en leg mij op het andere oor hoor hoe een kans bestaat dat het weer droog wordt schat die op honderd als een zon die valt als ik een borrel neem ijskoud schat ik hem…

Wellicht dient het zich aan zonder inhoud, vandaag of morgen, op een andere wijze wellicht, vroeg of laat, bij wijze van tijd tot tijd Wellicht is er niets, ook daarna niet, wat blijft is een huid van marsepein, een leeg harnas, misschien iets van liefde, een herinnering zo je wilt Wellicht is er een vooraf, wat het ook is, waar…

De tijd is gekomen Om weer te dagdromen. Droom je te weinig in de nacht, Dan kun je die fantasie in alle pracht Overdag verdromen. Dagdromen, Dag dromen.…

Hoe verrassend het is om te ontwaken met een live optreden en rijk repertoire in vogelzang vroeg in de morgen waarin ieder van hen voorbeeldig en vermakelijk poëzie performt in verschillende klanken en kleuren van waar einde nog niet is gekend.…