Alle inzendingen over doorstromen huiszenbezit

beetje bij beetje ontdooi ik de stroom van een bevroren beek beginnend bij de oeverranden warm er strafverstijfde handen aan opgegraven bodemvuur voel oude levenstekens steken en waar remmingen verweken kabbelt later op een nieuwe wind die met voorjaarsklanken ruisend door geknakte kragen zingt de bedding vult zich met een nieuw elan…

moest ik doorstromen voelde me opgelaten zonder goed contact…

als ik doorstroom uit mijn geldstroom kom ik als ik instroom of uitstroom in een maalstroom van wisselstroom want geloof het of niet maar nachtstroom is nu duurder dan dagstroom…

Mijn armen, polsen en handen voelen als moegestreden soldaten willen alleen, ja alleen vrede toelaten voelen wat aanraken doet op plekken van ‘t lijf en dat doorstromen laten…

bovenal zeer betaalbaar en ten  principale zo sociaal: kleiner voor groot: voor grote gezinnen en vergeet niet 'elk nekkie, heeft een plekkie' tevredenheid huist niet in stenen doch in je ziel huil gerust je tranen uit je kop bij het afscheid van dat grote fijne huis met tuin en balkon op de 1ste laat het stromen, laat het huizenbezit doorstromen…

het afsterven is ingeleid mijn rechterbeen kent een rookvol verleden tijd, ingehaald door een reutelende wekker en dan neem ik nog maar een neut voor de doorstroming maar vooral voor de leut dag been waar ga je heen ?…

ik ben weer tegen zwart aangelopen terwijl ik wit open hield de doorstroom van kleuren is gestopt omdat wit en zwart geen echte kleuren zijn zwart is een reflectie en wit is de kleur van alle kleuren samen in wit licht…

We noemen het scheepVAART maar de vaart is er wel uit te lage waterstanden doen de binnenvaart stranden Vloed is niet in zicht eb zet voet aan de grond Dan nu maar eens eindelijk die goederenBETUWElijn intensiveren en vooral laten doorstromen ons Duitse-Europese achterland in!…

Laat vreugde je doorstromen laat mij je hartje bewonen. Als een gladde waterspiegel, als blinkende morgendauw, met zorgen en ook geluk wil ik altijd leven samen met jou.…

Ik heb aan de bloemen geroken , de roos , de lelie; en de bromvlieg boven de kruisbloemen horen zoemen langs het pad de doornen en de distels Nu ik mijn jaren overzie doorstroom mijn hart een blijde melodie door Uwe hand geleid zover te zijn gekomen met de hoop dat er nog vele in het licht wandelende jaren zullen komen…

De muzen baden in je glorie, als jij de dichtkunst weer aanheft en muziek je lichaam laat doorstromen. Orde en rust zijn aan jou te danken in dit godvervloekte oord, waar zelfs Zeus zijn weg niet meer kan vinden. Mijn vriend ik zie je weer in Delphi, waar je dromen weer tot leven wekt en mijn toekomst orakelen zal.…

leven zou beroven Dan kwam het beest in mij naar boven En werd de engel weggezonden Ik zou in staat zijn om te doden Een woesteling vervuld van wreken Zou razend met een dolkmes steken Lak hebbende aan Gods geboden Om door het lint te gaan, volkomen Temidden van die consternatie Zou ik iets wonderlijks ervaren Iets van begrip zou mij doorstromen…

het kan gebeuren dat iets binnen mij gaat schuiven en voor ik weet wat geschiedt troost ik een kind mijn armen omsluiten tranen en verdriet veilig met warmte hoop zonder verplichting aangedaan door kalmte valt mijn hele systeem plat het vlees zacht en vrij om soepel te doorstromen tot de prikkels weer komen de werkelijkheid slaat…

's Nachts valt het me aan een vaag, melkwit besef dat rondtolt in mijn droom als een tornado om mijn huis kolkende herinneringen houden me wakker, eeuwen aan wijsheid doorstromen mij om niet verloren te gaan 's Ochtends schommel ik peinzend op de veranda er kraakt waarheid in het hout, het begint te zingen als hemelse harpen een Melkwind…

het moest mogelijk zijn laat de woorden die onze lippen bereiken, doorstromen naar ons hart. laat uit onze kelen een lied van liefde klinken hopend dat U het wilt aanvaarden ook vanuit dit land…

Met 't oog op doorstroom is de dodenkast op aandrang van de ondernemingsraad uit nood voor doe-het-zelfmoord aangepast. Nu elke cel voorzien is van een strop van nylonkoord, zijn zitters vroeg of laat aan zelfmoord toe. De hangkast lost het op.…

Het achtergebleven chagrijn aan de mondige mondingen van doorstromende rivieren; boomwortels als schaduwen, door overmoed verkeken op vloedgolven als boemerangs.…

laat uw licht mij doorstromen opdat ik weer in leven en liefde geloof. Witte tulpen Fris gewassen in de laatste sneeuw en nog door het oude zomervuur gewekt maagdelijk rein en onbevlekt hebt u een ware herrijzenis in mij verwekt!…

De vraag is bij de Majesteit niet deed ze 't wel of deed ze 't niet maar hoe hevig en in welke tijd deed ze het met Paul van Vliet Waarbij lui van adel komen die haar aderen hevig doorstromen met lusten vol vuur en temperament ons van de vlakte onbekend Paul schoot - logisch - tekort in de min betaalt sindsdien gebukt voor de vorstin…

loskomt en stroomt, regen valt stromend naar beneden veegt straten schoon laat het stof dalen lichtflikkerend schouwspel in het buitentheater met donderend geweld laten de natuurgoden van zich spreken en ik, ik voel de trillingen in mijn lijf vlinderend fladderen mijn ogen stralen en voel het ultieme leven in mijzelf duidelijk doorstromen…

De Maas blijft doorstromen, het water gaat haar eigen gang keert een laag zelfbeeld om naar herwonnen kracht.. Ik zie trotse schippers en hun historische boten In de oude haven liggen, masten vol scheepstouw dragen een collectief lichtsnoer doen het erfgoed belichten, verenigd met Rotterdam..…

De Maas blijft doorstromen, het water gaat haar eigen gang keert een laag zelfbeeld om naar herwonnen kracht.. Ik zie trotse schippers en hun historische boten In de oude haven liggen, masten vol scheepstouw dragen een collectief lichtsnoer doen het erfgoed belichten, verenigd Rotterdam..…

Maar bij God staat de deur wijd open Hij nodigt je uit om binnen te komen En wil je met Zijn liefde doorstromen Bij Hem kun je zo maar binnenlopen. Hij zegt: “Kom maar tot mij, mijn kind” “Ik ben de weg, de waarheid en het leven Ik hou van jou en zal je nooit begeven Jij blijft voor altijd door mij zeer bemind.”…

Ik strijk de kreukels uit mijn hart Hang mijn tranen nu te drogen Bleek elke donkere schaduw wit Strooi pretletters in mijn ogen Ik geef mijn mond een glimlach Laat me met energie doorstromen Gooi alle pijn en hoop overboord Samen met mijn verloren dromen Ik laat mijn ziel een tijdje rusten Veel meer nodig…….. heb ik niet Doe mezelf…

Hij wil ons met Zijn liefde doorstromen.…

Zoon nu eindelijk komen ons verlangen is sterk naar Het Kind gegroeid nu de kerstster in de winter bloeit Kunnen wij van vernieuwde aarde dromen Zijn Geest kwam een jonge maagd bewonen met die boodschap had de engel Maria begroet moge Gods Zoon nu eindelijk komen ons verlangen is sterk naar Het Kind gegroeid Zijn liefde komt onze harten doorstromen…

Het grote Licht zal eenmaal komen Duisternis zal er dan niet meer zijn Alleen maar licht en louter zonneschijn Jezus zal ons met Zijn liefde doorstromen.…

Ik heb vannacht mijn kussen nat geweend Nog voel ‘k een tranenvloed mijn ziel doorstromen Ik moest u wel beminnen in mijn dromen Om zo de oceaan van wee te tomen Opdat ‘k een wijle met u zou vereend Ik heb vannacht mijn kussen nat geweend En heb u met een schreiend oog genomen Luid snikkende tusschen de esschenboomen Zodra mijn wel van weemoed…

Nog voel 'k een tranenvloed mijn ziel doorstromen, Wanneer ik peins aan u, en hoe de goden U, ach! zo vroeg, een koele wijkplaats boden, Melodisch door de wiegezang der bomen. Ik hoor uw stem in 't lied der nachtegalen, Ik zie, van milde zilverglans omgeven, Uw blonde kruin in blonde manestralen.…

Het grote Licht zal eenmaal komen Duisternis zal er dan niet meer zijn Alleen maar licht en louter zonneschijn Jezus zal ons met Zijn liefde doorstromen.…