Alle inzendingen over draagkracht

draagkracht erboven gegaan niets langer dragen kan niet verder dragen verdragen uit bundel "geen gemakkelijke zoektocht" opgedragen aan de ggz-client oktober 2005 isbn 90-809885-1-0…

Bestaan zonder draagkracht Verslagen door het leven - Ongewild onderuit gegaan…

op vlindervleugels zo licht draagt zij zorgen die niet de hare zijn moedig als zij is of compleet gestoord sjouwt zij deze vol elan tot er genoeg ruimte ontstaat of de storm zich uiteindelijk neerlegt…

Zij beweerde dat de grond onder haar voeten Zou verschuiven als zij dwaalde En de wereld om haar heen Haar zou verlaten als zij langzaam weer ontwaakte Dus zij droomde over werelden van engelen En speelde tussen wolken Die al druppelend verdwaalden Tussen ver verlaten volkeren Tot de wolken zeeën werden En het water haar gedaante verder…

me terdege bewust van het lege in ’t rimpelende zal ik de windstille dagen zachtgolvend breken ten volle de draagkracht van ’t bewegen beleven…

Verstout dan mijn wil tot dragen, om zee behoudt water zijn horizon terwijl hij zijn hand uitsteekt, vuurvaste. De hemel vervloeide, al even staat het huis wijdbeens zo het verschonende licht mijn aarzeling al doorbreekt en glas breekbaarder laat wezen dan dat men kan meewegen, dat het zich gewoon niet dragen laat. Het vlees dikte…

mijn aarde roert zich sidderend en bevend ondergrondse spoken blijken springlevend ooit niet behapbaar in duisternis verdwenen nu genoeg draagkracht bij daglicht verschenen…

“En juffrouw Maxima, verklaar u nader: Zijt gij wel voor de oudste zoon van mij Een goede en draagkrachtige partij? Dus wat ik vragen wil, wat doet uw vader?” Het antwoord kon de majesteit behagen. “Wat dééd uw vader?” had ze moeten vragen.…

De overheid was 'blind voor mens en recht' Daardoor viel veel ellende te betreuren Toch kan het morgen net zo goed gebeuren We zijn aan onze achterdocht gehecht De draagkracht blijft voor vullen van de zakken Zolang er armen zijn om aan te pakken…

Dat dit het is Wat ik ooit Gekregen heb, Zich uitbreidde Tot een last die Mijn draagkracht Vele malen oversteeg, En dat ik nu Heb teruggekregen Als een kostbaar geschenk, Dat zich makk'lijk Laat dragen In mijn hand San Zeno di Montagna, Verona, 15 juli 2015.…

wilde kamperfoelie klimt in ons bos slingert zich vast om heggen kreupelhout die naar zeggen dan het loodje leggen fout eten gaat van beklemd gewas los ze sluiten wel in voor hun feeërieke pracht fataal tappen ze teveel licht en draagkracht…

weer is stilte gebroken door duizend vlagen wind geluidloos waaien woorden op vleugels weg wat ik ook zeg er zit geen draagkracht meer in zinnen zij lijken hol van binnen als echo’s in gesprek de wind monoloogt luwte dwarrelt letters zonder hoop…

Dat dit het is, Wat zich uitbreidt Tot een last Die de draagkracht Vele malen overstijgt - Allengs draaglijk wordt Nu gedachten woorden Vormen die een weg Zoeken door de pen Die hun sporen Achterlaat op Het papier San Zeno di Montagna, Verona, dinsdag 15 juli 2015.…

Een Ugandese anti-homo-wet Heeft onze leiders zeer in toorn ontstoken Waarop er met Uganda is gebroken Zeer prijzenswaardig van ons kabinet De vraag is hoe er stelling wordt genomen Als in dat land De Spelen zullen komen…

dat krijg je met te zware druk van doorlopend stijgende kosten hieronder haken hoekstenen af de lasten breken rotsen…

lijdensweg een opklopbare knapzak tot een troostbal het paar dode dingen waar je van leeft het snijden in het overleven van alles wat maar geen luchtkastelen gedroogde pezen bijtklaar aangemaakte houten lonten het scherp van de snee een afgeknepen kaartje van die ene vriend een afscheidsbrief het papiervodje - de weg terug wat draagkracht…

De ingesponnen roes die stilte kan voortbrengen vraagt geen crisismanagement, veeleer flaneerkunst en draagkracht. Stilte is als een onderduikadres waarin de schraapzucht naar profilering met zachte hand wordt ontschorst tot onbewimpelde zelfbespiegeling.…

De ringen van Gods trouw, die jullie jaarringen omgeven vormen draagkracht voor de mooiste vruchten van het huwelijksleven.…

bijzonder aan dichters is hun aparte positioneren op de marktplaats zij staan er altijd los van de vraag is er vraag naar neem van mij aan een type marketeren zonder evenaar geen haring of hemd of het is afgestemd worden behoeften dichterlijk gewekt draagkrachtig en potentieel aanbod overdondert disproportioneel daar komen de curven…

Hoe de draagkracht in het donker schrijft uit het diep in de aarde zich tot schollen verheft het zwarte gat gapend het begrijpen en de angst op fragiele vleugels met kunstig geduld verworven uit de mens hoe soms heel de wereld aan je trekt met voeten wortelend in het drijfzand van schouders die naar beneden hangen de zucht het eeuwige…

mijn bouwwerk wordt langzaamaan geslecht erodeert door tijd en zorgen de specie was nog oorlogs best verdroogt en kruimelt op de weg naar morgen de stenen zijn hun draagkracht kwijt hechten niet meer als geheel het wordt hen allemaal te veel maar het interieur blijft bij de tijd in jeugdig renoveren de trends steeds uitproberen…

De vleugelpunten trillen zacht bewogen door de warme wind, waardoor hij draagkracht vindt voor het volvoeren van de jacht. Plots duikt hij, stil, poten gestrekt als een baksteen naar de grond. Een veldmuisje weet zich verloren. Het lijden wordt niet lang gerekt. De warme prooi verdwijnt terstond. Er was en is niets van te horen.…

de draagkracht van lijf en geest kan het scheppend vermogen allengs minder doen belonen ik heb lang de rek kunnen gedogen maar ontmoet thans de grens waar het verstand moet tonen dat mijn adem stilaan achterblijft dat een nieuwe uitdaging van haar vervulling wegdrijft en ik gedwongen word tot mijn aardse vertraging ik zal…

Het is wanneer ik op het strand loop - daar waar zand en water elkaar raken = en de golfslag rond mijn voeten sterft dat ik nadenkend kijk naar waar ik sta de grond die mij eerst stevig droeg lijkt verdronken te verspoelen en aan draagkracht te verliezen onder mijn aarzelende stap maar dan zie ik de lijnen voor me…leidend naar de einder…

nu zij haar ogenschijnlijke bescheidenheid op haar verjaardag kleurig verspreid verheffen saaie bloedverwanten - onder oogcontact - uit het uitermate behagelijke bankstel zodat uitzwaaien bij de aftocht een geheel ontspannen draagkracht krijgt de witte en rode wijn het oude hassebassie staat nog half in het glaasje te wiegen de knabbelnootjes…

0, verre beemden, draagkracht mijner vreugde. Er staat een reiger met mijn blik te staren: Een visser schrijft de lijn der piramiden En knielt voor zoete Boeddha, nu hij inlegt. De Griekse krekel des te luider roept, Nu 't christlijk vesper de avondkerkklok luidt. Eens leg ik af de oogopslag der ziel..…

Ik schilder schapen in het weiland en het bonte op een koe geef de zwaluw graag haar vrijheid daar is zij wel aan toe Ik teken ongetemde wolken in een hemel o zo blauw gun de zon weinig draagkracht druk haar geleidelijk in het nauw Ik portretteer enige knotwilgen groene haren in de wind paars met rode bloemen die geplukt worden door …

soms zijn ze mild, soms wild een omarming als troost zou fijn zijn in eenzame dagen als milde macht die het gevoel van warmte beheersen emotie van loslaten wat je dierbaar is geeft diep gevoel van onbehagen begint als wild, zelfs machteloos lijkt acceptatie maakt dat gedachte overwint wat niet te veranderen is zoals het is geeft je de draagkracht…

misschien nieuwsgierigheid het ademloze snakken naar de kick die me bijna verstikt op weg naar de overkant als een koorddanser tussen hemel en aarde die zich opwindt over de hoeveelheid lucht die hem langs alle zijden omringt de proporties van de realiteit verdringt zijn veren met honing ingesmeerd een sprong in het duister waagt is het de draagkracht…

De schouder die mijn hoofd tot rust brengt moet een goede schouder zijn met spek en draagkracht, met autan besprenkeld en versierd met lange vliegenstrippen. --------------------------------------------------------------------- Uit: Men zegt liefde, 2003, de eerste bundel van Sylvia Hubers. Onlangs won zij de Dunya-poezieprijs.…