Alle inzendingen over gemaskerd

jantje lacht het leven tegemoet straatvoetbalt panna knikkert een gewonnen pot, na hem de zondvloed jantje weet (nog) niet van het tranendal, danst onwetend een gemaskerd bal…

Vooral geen emotie willen tonen Automatische piloot staat aan Tussen de maskers van de hel in wonen Hoelang zal de mens er achter nog bestaan Je hoeft niet dood te zijn om niet te leven Je lacht niet omdat iets ´leuk´is Heb genoeg mens al weggegeven Weet niet eens of ik het nog mis Want het doet te zeer om nog te voelen Dus doe mee met het gemaskerd…

Gemaskerd en gewapend met pistool Ging ik op pad en liep kordaat naar binnen. Ik wist de zin waarmee ik zou beginnen: “Geef mij de kassa! Vlug wat, halve zool!” Maar ik werd uitgelachen, overal, Want wat een pech: het was net carnaval.…

Ook op het laatste bal masque zullen zij gemaskerd dansen en verbergen daarmee hun leven van gemiste kansen; als de dood voor 't sluitingsuur, want de prijs was hoog en tijd is duur.…

Walsend op de maat van langzaam dichterbij komende sirenes die de balzaal verlichten met angstaanjagend licht dat ook met ogen dicht blauw doorklinkt in de oren Het is middernacht geweest laat je masker maar zakken het feest is nu voorbij de roes weer veranderd in regelrechte pijn…

Pas laat in bed gleed haar ’t masker af pas laat in bed liet zij haar tranen gaan De weg, waarop ze zich destijds begaf bleek de weg van de gemaskerde traan Pas als de maan zijn vage licht gloeide pas dàn blonk ineens haar waar gezicht In de duisternis was dat ’t traan vloeide in ‘t reine eenzaam buiten het voetlicht Pas als het straatrumoer…

rond lang vierkant smal vrolijk treurig schuchter mal Sla elk gezicht zonder masker gade; een gemaskerd bal is één grote façade……

gemaskerde mannen thermische overalls spuiten uit bussen bij de beelden een schorre stem het voortbestaan der mensheid staat op het spel er wordt besmet door vlinders fladderend binnen buiken de virusscanner is vooreerst gestuit op de gewone spikkelspanner (ectropis crepuscularia) vrij vlind'rend in en uit primadonna als…

Door de oranje lanen van Jerez zweven maagden en heiligen, gemaskerde mannen slepen zich blootsvoets naar de toren. Rood stof dwarrelt op, de menigte fluistert en buigt onder het gewicht van kersenhout en wierook wolken.…

er zijn geen monsters meer verslagen of op handen gedragen gemaskerde creaturen dansen rond het vuur dat passie heet schilden weren de vlammen as smeult in de aarde hier en daar blaft nog een hond de avonden zijn rustiger nu buiten dwalen de lantaarnpalen in het groene maanlicht ik hoor de echo van haar stappen ze is ver weg van huis…

Tussen vallen en opstaan door lijkt de lucht geklaard torent een gemaskerde vogel ijl boven gekalmeerde golven buigt iemand zich over een geliefde om afscheid te kussen net voor de slaap blijft een lichaam alleen splitst een geest zich in tweeën tot het lot hen wellicht wederom zal samenbrengen op een volgende vlucht…

We wensen elkaar de vrede want morgen is het kerstmis het zilver wordt gepoetst Het kristal gewassen fonkelt als ster van David In top van boom Een engelenkoor zingt op hoge toon over het kindje Jezus dat is geboren in een stal zilveren klanken boven ravijn en dal Ongenode gast op het gemaskerd bal.…

Een gemaskerde stoet trekt voorbij. Luide muziek; trompetgeschal, trom ge- roffel en geschaterlach. In deze nacht zijn de mensen uitzinnig, alles komt bij hen los. Iedereen speelt de clown, men lacht, maar ook tranen druppelen op straat. Men viert feest, maar geschoeid op welke leest..?…

ik volg mijn schaduw op het ritme van de zon een hoekige schim gemaskerd dansend als Pinokkio. de slagschaduw van mijn armen vecht met het asfalt als een Don Quichote onbewust van de illusie. ik houd van dit spel met de zon als toeschouwer mijn schaduw omarmt mij als trouwe tochtgenoot.…

De wind heeft geen zeep om de verhalen te wassen de handen met duizend woorden gemaskerde gezichten alles komt ongecensureerd in onschuldige oren terecht en er zal ook iets van waarheid in alle verhalen schuilen miljoenen letterklanken de menselijke ratio lijkt onbeperkt want achter de vertellingen waait het verhaal van de wind…

Dichter, klerk, geheime diaken van de kleinste gemeente, de afkerige sekte van verhulde beduiding, gewend naar zichzelf, een gnosis van gemaskerde zinnen in een steeds onherkenbaarder schrift.…

Jij danst nu verder op het gemaskerde bal. En ik ben enkel in shock.…

de angst gemaskerd twee bruine ogen spreken stilzwijgend is het de traditie die haar steels volwassen heeft geschopt blonde lokken verhullen haar contouren, zo blijft de kans op thuisbrengen miniem welke inherent is aan de onschuld vermoorden zodat het stamhuis in achting zal stijgen spreekt zij met verdraaide stem al die vrouwen…

gemaskerd achter een gezicht heeft het kwaad wat aangericht men liet het wapen spreken om de profeet te wreken mensen van het vrije woord werden openlijk vermoord gekwetst door de satirekrant nam het kwaad de overhand religie heeft geloof verward volgen nu hun eigen hart voor zichzelf de grens verlegd in hun hand zelfzuchtig recht.…

God behoede- dat geen kerstgolf zal ontstaan daarvoor zijn onze virologen bevreesd dat kwade virus die onze longen doorzeeft- en ons gemaskerd doet door het leven gaan. en ook deze herfst zal voorbijgaan...…

Plekkend beschenen witte heerlijkheden van dag de morgen, en onbevreesd zich trekkend was daaraan op, 't hart dat nu is zich rekkend uit wanhopig naar de vreemde leegheden van de avond en zijn gemaskerd gezicht, - maar de dingen die hem zullen behoren houden hun ogen nog zo vragend gericht; en de verledenheden hebben verloren hun glans, en…

de gemaskerde god die as bewaart van gesprokkelde takken wie bespeurt zijn leegte? de vrouw zeilt haar reis over een zee van rouw gooit haar schoenen overboord wie vaart haar tegemoet? vragen is zoveel hoger dan weten wie leeft een buigzaam leven?…

terwijl zij naakt zijn offertafel al bereidt wet hij kruislings lange messen legt ze binnen hun bereik de rust van wierook kringelt langs het witte marmer zij rilt gevangen in zijn magisch ritueel kaarslicht toont haar warmer gemaskerd door het eerste ochtendlicht schrijdt hij nader zij geboeid verheft met luide stem het oude…

Vogelvluchtig fluitend op de ademnood van een gemaskerde wind nadert het. Stapels zandzakken weren het niet, een lage streek: hij is uit velen genomineerd onder een druk bespikkelde hemel. Een mum. Een tel. Het wit van een doel. Het rood van een roos. Een zucht. De hel. Het was geen verfkogel.…

De matig gewaardeerde hoeders die gemaskerd door het leven gaan, die pas enige identiteit krijgen als men buiten hen niet kan bestaan. Als de spotlights op het podium doven. En het applaus voor de hoofdrolspelers klatert nog na in de zaal. Dan schuiven de maskers met de panelen; sluiten de gordijnen achter het verhaal.…

ik voelde hoe je warme tuniek lichtgevend scheurde aan aristocratische opgerichte spijlen van de monumentale afzetting voor het balkon zwart gemaskerd schreeuwde masculien opgekropte frustraties de donkere diepte in waar jij uitdagend wit reflecteerde in een snel oplopende stilte daar waar pijn scheiding brandde in rokende huid…

Als de angst niet meer bestaat wie weet hoe het verder gaat Een aangetast hersenschors zit er soms een draadje los De psyche controlerend beheersend woede onderdrukkend wederkerend Achterwaarts gaand door de hitte vecht mijn hart uit met het vurig witte IJzer gehelmd en gemaskerd geheimen geprikkeld afgerasterd Uitend schrijvend met geslepen…

Eenoog, Oude, Grijsbaard, Hangsnor, Gemaskerde, Manteldrager, Zwerver, Moede Reiziger, Wegkenner, Veelweter, Vorser, Waaier, Gehuld in Hoed, Ik roep U aan. Legerlust, Legerleider Speerman, Helmdrager, Strijdruiter, Buitraper, Vader van Gevallenen Vader van Gevangenen, Bezoeker van Gehangene, Heer der Raven, Ik roep U aan.…

De mensen doen hun masker af, hun mooie-spelen moe-gedaan och arme, zij die levenslang gemaskerd gaan. Gemaskerd door hun eigen trots, vergulde lach of kranke lust. Zij krijgen van geen enkle dag wat avondrust.…

dragen bij tot de aard waarvoor ik koos, tot het lijden is verjaard blijft de gekozen vorm van schijn onvoltooid, knelt het geweten en de tijd haar ongenoegen telt, het hoofd ten ruste legt op mijn levensloop en ik de knopen draai om niet te vergeten, zal ik blijven zoeken en is het de moeite waard in het onbekende door te dringen, gemaskerd…