Alle inzendingen over grot of gat

Er is een uiterst groot zwart gat ontdekt Dat slokt de zonnen op als pepernoten Straks gaan we met zijn allen naar de kloten Of was die informatie niet correct Want Zwart schrijf je niet met een kleine letter Dat is racisme: Potver, Donnerwetter…

Bang om er te zijn Bang voor de nieuwe dag En voor wat er komen gaat De zon schijnt, maar wel Met een groot zwart gat In het hart van haar stralen Zwart gat gevuld met Verantwoordelijkheid Die daag'lijks genomen Wordt en waar ik al die Tijd het liefst voor wegren…

Door veel minder belasting en regels En meer vrijheid voor grote bedrijven Gaat Verdonk rechtslinks en rechts inlijven Zo paait ze het land met zicht op pegels Maar tot nu toe heeft ze heel oprecht getoond Dat er in haar vooral een dienstklopper troont…

Een vers, al zijn de woorden nog zo klein, wil dagen lang in ons gedragen zijn met zachtheid en bewaakt in stil beraad, en als een kind in zorgen opgevoed aleer 't alleen, op eigen weg, voorgoed en veilig in de grote wereld gaat.…

Want welke banen ook verloren gaan, Het grote geld gaat naar de tennisbaan.…

Want welke banen ook verloren gaan, Het grote geld gaat naar de tennisbaan.…

In onze Melkweg zit een groot zwart gat. Nu geef ik u te raden, beste vrinden, wáár of dit fenomeen zich zal bevinden dat Chandra’s telescoop gevonden had. Tussen de sterren ? Neen, u bent abuis: tussen twee oren, in het Witte Huis.…

Mijn handen in de hemel Mijn stem in de bomen Mijn hart gebroken als een puzzel Mijn emoties Veranderd in lege gedachten, Want mijn leven was één groot zwart gat Zonovergoten mooie stralen Veranderden in donkere grauwe druppels Die mijn hart vulden met ellendigheid…

In een Haags sprookje Over praal en prullen, Is niemand ongelukkig En nergens is er nood, Maar de werkelijkheid Kan niet verhullen, Hoe schrijnend groot het gat is Tussen glitter en de goot...…

Een groot diep gat, zo dichtbij, dat God wel moest bestaan. Na het amen werd het licht. Scheen de zon in heldere groentesoep. Doopten wij ons wittebrood. Zagen wij de hemel in onze diepe borden.…

in de grote stad gaat veel vergeten neem de toiletten in de bibliotheken vroeger kon je gerust als je geen straaltje had vele druppels plegen poepjes laten duiken wie nu echt nodig moet zoekt naar stille hoeken achter ongelezen boeken in zijn eigen bolle hoed gaat dan bij een stevige wind de bibliothecaar door het lint men staat…

Die zoveel gegeven en gegraven had groeven we en veel te groot een gat: wat zo’n beest toch met je doet. Ik hield me goed totdat de rulle aarde toegedaan we akelig alleen op huis aan hond en tranen lieten gaan.…

zwarte gaten en alles werd nietig in de marge lag mijn schedel waarmee ik morgen had vermoord…

En een groot zwart gat. Dat ooit mijn hart was geweest. Een verwarring in mijn hoofd. En steken in mijn gevoel. Een brand die niemand dooft. En de warmte nu zo koel. Alhoewel ik je nu laat gaan. Staat mijn hart nog in vuur en vlam. Het effect gaat niet bij me vandaan. Als het effect van een gebroken dam.…

Hele gebieden worden afgesloten, een grote politiemacht gaat op jacht ...…

ik zag de maan klimmend van oranje naar rood en als ik even niet keek knipoogde zij een wolkje voorbij in ons geheim ik lachte om het spelletje wist van de tic van luna gekregen in het domineren van het grote zwarte gat dat het universum achter haar was spraken met de dichtstbijzijnde ogen in knipper licht dat aarde doorzond…

Ik tuur in de verte En hoor de wentelwieken De adelaar waarschuwt met zijn schaduw Voor een apocalyptische eclips Onvoorbereid op jouw naaktheid Zien mijn ogen mijn pupil Een groot zwart gat vreet aan het licht Dat zwicht voor vergetelheid Het vuurwerk spat de zon aan sterren En rotsen brokkelen tot zandsculpturen Bekend, beschermd en onbereikbaar…

ik voel naast mij het buitenaardse leven en kan met plant of dier soms uren praten dat zesde zintuig is mij ooit gegeven alleen kan ik de mens niet goed verstaan zie in hun ogen grote zwarte gaten waarin het aardse leven wordt gezogen met volle vaart zal het ten onder gaan ik weet dat ik hun scepsis moet gedogen tot aan het einde waar zij…

snel waar slagveld was woeden nu inferno’s uit de hel iedere body heeft een eigen keerklus wanneer pus de grote circulatie gaat hinderen maar ooit na zoveel rondes is er eindelijk herstel terug naar een wereld zonder sondes…

Misschien beide we zijn overgeleverd aan de heidenen nu het grote waaien gaat beginnen de regengordijnen de dag verhullen Men kan als dichter kort of lang lullen eens komt de dag van het einde der dingen als de zonne-energie is uitgeput en de elementen aaneensluiten -------------------------- uit: 'Tirade', 200, 1974.…

nog triomfeert je lach maar chaos diept allengs het graf waarin wij zonder overleg verdwijnen vaste grond is ons ontnomen door tektonische dromen over ongegeneerd misbruik van geld en macht waar sky the limit was verdween de shit in het grote blauwe gat dat ooit de hemel was rücksichtslos is er al eeuwenlang gedumpt voorraad…

Ik zag de bladeren vallen dwarrelen door de lucht van oude bomen die hun herfst voltooiden Ik zag een hoop zand liggen afgedekt met taxussen van groenblijvende coniferen die haar ´berghulp´ symboliseerde Ik zag een open wachtend graf een groot gapend gat omlijst met taxussentoppen die haar afscheid verzachtte Ik zag de taxussen bewegen…

. _______________ * _________________ Black friday heeft in ons land nooit bestaan ook halloween heeft wortels in den vreemde ik voel mij onderhand een ziel-ontheemde door money, hollywood en disneywaan Verleiding heeft bij mij geen post gevat die dag is, ook voor mij, één groot zwart gat of is het soms een mix van zwarte piet en sinterklaas…

Ai, vers bloed, geef me snel een helsteen, een gladde puntige om de wond te ontsmetten, weg te branden tot een groot zwart gat De districtsdokter schudt nee wat denkt meneer wel niet dat hij geld zou hebben voor zoiets kostbaars als zilver!…

Zo gaat het leven en toch is de liefde gebleven, de liefde sterker dan de dood, dan het afscheid. Het grote leven gaat verder, met of zonder ons, maar glorievol en teder. Niets is verloren wat werd gegeven. Treur maar, maar niet zonder hoop. Er is steeds weer de liefde, het licht, de schoonheid en de verrukking.…

Mischien moet ik wel terug gaan naar de nacht naar binnen als buiten niets echt leeft of het licht vergeet hoe het zich een baan naar buiten breekt door wanden afgewerkt in gebroken wit laat dat dan een groot donker gat achter?…

De derde is als lijdensweg een groot zwart gat. Met holle ogen schuifel ik de heuvels over. De gêne voor het wild plassen is verdwenen. Hup, daar gaat hij weer. Ik ben het zeiken zat.…

Het is goed om God de Heer te loven Want Zijn macht is overstelpend groot Hij is onze steun en redder uit de nood Zijn grote liefde gaat alles te boven. Loof God in Zijn heiligdom Loof Hem om Zijn mogendheden In de hemel als ook hier beneden Loof God, loof Zijn naam alom.…

Het is goed om God de Heer te loven Want Zijn macht is overstelpend groot Hij is onze steun en redder uit de nood Zijn grote liefde gaat alles te boven. Loof God in Zijn heiligdom Loof Hem om Zijn mogendheden In de hemel als ook hier beneden Loof God, loof Zijn naam alom.…

Het is goed om God de Heer te loven Want Zijn macht is overstelpend groot Hij is onze steun en redder uit de nood Zijn grote liefde gaat alles te boven. Loof God in Zijn heiligdom Loof Hem om Zijn mogendheden In de hemel als ook hier beneden Loof God, loof Zijn naam alom.…