Alle inzendingen over kwikzilver

Kwikzilver noem je mij grijze haren spreken een andere taal en dansend ren ik voor jou uit hoofdschuddend vraag je wanneer ik volwassen word onmiddellijk weerspreken twee stralende ogen deze zin lachend spring ik van de hak op de tak over paaltjes op die ene kade waar schepen liggen te wachten op aankomend vertrek met beide armen…

Het was een soort van mens, die met zijn macht, De vorm aannam van wat men hem ook dacht: Pechvogel, durfal, of verdrietig kind, Een stille storm, koel briesje, of een wervelwind. Tot op het heden weet ik niet Of hij was wat ik zag, of wat men ziet, Of wij eerst zagen en hij was nadien, Of hij dat was wat wij graag wilden zien.…

Maandenlang heb je Hem getreiterd, gepest, Geschoffeerd en buitengesloten Alleen al om de kleurrijke kleren Die hij droeg, hij was zo´n aparte, Hij hoorde nergens bij, Maar één ding ben je vergeten, Kwikzilverige pester die nu meehuilt Met de wolven in het bos, Dat je je hebt vergist, dat je Anass nu opeens zo heel erg mist Je hebt…

O dromend hart, kies u een nieuw vertier in vrouwenwang en purpren eglantier; licht als kwikzilver vlieten onze dagen, de pracht der jeugd zinkt als een bergrivier.…

0 dromend hart, kies u een nieuw vertier in vrouwenwang en purpren eglantier; licht als kwikzilver vlieten onze dagen, de pracht der jeugd zinkt als een bergrivier. ------------------------------ 'Uit de Rubaijat' (1914)…

giraffes met kwispelstaarten ondergrondse wolken heksen met kaboutermutsen klaroengeschal in de woestijn gordijnen op de maan kwikzilver op schilderijen stierenvechter in een zwembad hazen in een luchtballon paardenbloemen met rolschaatsen terroristen dansen tango…

de achterkant van een gladde spiegel toont mij een andere waarheid dan aan zijn kwikzilveren voorkant hier mag ik gelukkig mijzelf zijn zonder masker of opgelegd pandoer die ik mij aanmeet in dit leven misschien is doodgaan wel doorheen aardse illusie gaan naar een andere dimensie…

standingvolle status geen barbier maar chirurgijn je mag nu opereren en bewusteloos slaan tegen de pijn beurzensnijders steeds op de loer om je flacon kwikzilver te slim af te zijn ik geef Vesalius gelijk reinig mijn hersenen met niespoeder bekijk mijn Spaanse pokken en voorspel aids…

reactie op Clovis' vers over de ingesleten sjablonen van doorsnee gedragspatronen der gemiddelde zeventigjarigen van wie ik hier graag het tegenovergestelde belicht ________________________________ Geluk zij met de zonderlinge door ervaring wijs geworden al dan niet afwijkend eigenwijs eigengereide alle zeven zeeën bevaren kwikzilverig…

Kwikzilverig rollen mijn gedachten als korrels over de gladde vloer (de koortsthermometer gevallen en wij, als kinderen ademloos toekijkend hoe mamma de druppels met stoffer en blik opveegde van het donkere zeil) 'vandaag doe ik een dagje niks of nee, ik ga mijn zaagwerk voorbereiden heb ik maat 58 of is dat te klein de Lidl heeft een overall…

Zij, wel gemaakt van spier en bot, leek mij op water stromend uit een beek of kraan en haar kwikzilveren schoonheid werd als alle water, voor mijn voortbestaan even ongrijpbaar als noodzakelijk. ------------------------- uit: 'Anderling', 1998.…

Een emotiedetector, ’t nieuwe brein Surrogaat voor moederlijke intuïtie In kwikzilver, gitzwart of zak-editie Weet of je kind huilt van honger, angst of pijn Misschien een hebbeding voor op ’t kantoor Als de baas weer brult , geef ik geen gehoor In Japan vond men een emotiedetector uit.…

Een kleine, bescheiden persiflage op het hedenochtend over onze vredelievende hoofden neergedaald zesregelig blinkend kwikzilverig razend snelsonnet van de hand van onze zondagswoordenaar, maestro Jan Bontje MAARTSE VRIJE KÜR Maar hoe nu verder, is de grote vraag Wat was er eerder, krokus of de zon Was krokus eersteling of andersom?…

Een iets bescheidener persiflage op maartse Küren en het hedenochtend over onze vredelievende hoofden neergedaald zesregelig kwikzilverig razend snelsonnet van de hand van onze zondagswoordenaar, maestro Jan Bontje ZOMERTIJD Het lijkt al mei en toch is het pas maart Al kruipen IJsheiligen uit hun holen Voor krokussen de dood of gladiolen…

Verdwaasd zie ik haar streven Voorbij traan en schaamrood Hoe zij doorgaat Terwijl ik met armen en benen Verknoopt raakt In een verdoving Omdat ik de mens in mij verloor Houw ik haar uit de rots Haar bekende gestalte Door kwikzilver weerkaatst Vervuld van deining Keert zich af Van mijn dagelijkse plek En voorbij de drempel Valt…

Maangesmolten meer vertraagt in lichtend kwikzilver, in tempo geringd. Het laatste ballet grimeert de wereldstilte als ultieme beweging.…

De maan, een vanitas in kwikzilver gegoten, Lacht met de tanden van Erebus: „Alles is schijn.” Waarom ontleden wij dit asterisme van leugens? Waarom verkiezen Lethe boven het mes der metaal? Liefde is een ephemeris van bloedloos licht— Geen ziel, slechts Euclidische schaduw op perkament.…

Hij dompelt zijn model in kwikzilver Scheurt een regenboog aan reepjes Zijn oor suist. De stop slaat door.…

alinea’s van herinnering die spiegelend ons verhalen van de warmte en de troost de verwondering ook die doorheen de jaren in elkaar wij vonden die vertellen ook van de gouden oogst in het doorgegeven leven die ons de verbintenis bracht uit de groei in en naar elkaar nu gestaag de jaren ons verbond verkleuren van koraal naar smaragd kwikzilveren…

Over kwikzilver gesproken, meid, je tart het onmogelijke uiterst elegant. Heel Nederland is door trots en verbazing overmand, we koesteren je tien tenen, we herhalen je hindespoor, je bent ons grootste hardloopidool zo met die ongekende binnenkomsttijd.…

het kwikzilver van toen nog maar een jaar gelee laat als opmaat naar het robijn kleurrijk als het leven dun en bijna doorzichtig in crêpe nu zich sieren met elkaar beleven wij doorheen die jaren het goede en het kwade dat droog, zonnig en zomers dan wel nat, guur en winters ons het leven brengt in het eigen familiebos als kroon op de…

In het British Museum mocht ik werken van El Greco aanschouwen, zijn 'Johannes de Doper' ligt nog steeds op mijn netvlies te branden als ronddartelend kwikzilver. Wat een enorme gratie! Wat een mystieke basaliteit!…

Ik volgde het kwikzilver in de goudader onder de Goudse straten en ik zag je vele keren als een hazewindhond voorbij snellen, alsof de bloedhonden jou op de hielen zaten. Er miste iemand.…

malssappige rundernitraatrijke luchtbezoedelde zodenvolle bloemrijke korenvelden, vogelrijke wadden, meerkoetminnende schorren, kippendoorsprenkelde slikken, uilenlokkende uiterwaarden en vogelaarstrekkende binnendijken bij een licht krimpende volumineuze stuwing uitzwalpend tot bijkans stratosferische cumulusstapelingen op kwikzilverige…

Elegant zwierde je langs de dwalende Russin en met megakracht stormde je op de finish aan de Engelse tegenspeelster grandioos verslaand je sprintte als een heilige godin snel als ether en kwikzilver en even dacht ik dat alle denkbare goden op jouw hand waren en even had ik groot gelijk!…

bemodderde hand in een plas de verscherfde spiegel van een klatergouden maan onder de lichtkroon der vorst door saletjonkers verraden de ketterse bisschop onthoofding getekend decreet van de rechtbank gekanteld de dobbel onder een vilten hoed het oordeel gestorneerd door falsaris tot vogelvrij gewend veinzend dwarrelend dwaalspoor van kwikzilveren…

En waar de bomen schaduw wuiven En als kwikzilver 't razend nat De wiegelende bloem bespat, Buigt zich de wandlaar warm en mat Van 't stijgen, knielt en drinkt zich zat Aan 't leven dat de stroom bevat, Dat vóór de stroom de wind bezat, Dat uit de ether hem gegeven Een vlaag is van het eeuwig leven, Verschonken voor de moede mond…