Alle inzendingen over wit roosje

een mooi wit roosje verrassing in een doosje mijn liefde voor jou!…

Een roosje in volle bloei Zo onschuldig en klein Een roosje in volle bloei Waarom mag dit niet zo zijn? Veel liefde en levenskracht Heb jij nu al in dit leven gebracht Roosje lief bloei maar fijn Waar je ook mag zijn…

Het Graf sprak eens het Roosje aan: - Wat moet er met de dauw gedaan, Waarvan uw blaadjes blinken? - - En gij, hernam het Roosje toen, Wat wilt gij met de doden doen, Die in uw diepte zinken? - Het Roosje zei: - Ik zal te nacht De dauw, die mij de morgen bracht, Tot honigdruppels menglen! - - En ik, lief Roosje!…

rode rozen zomaar vielen op de mat hoort de postman zingt weg Ik geef je ’n roosje mijn Roosje Conny Vandenbosch Negentien zus en zoveel Alles vergeelt gaat dood Alleen de klank Die blijft Weisst du die Rose, die Du mir gegeben?…

Karaoke in een nachtcafe, m'n Roosje, Roosje, m'n Roosje…

Eén ontwakende, verborgen dag, in mijn hand een heel klein roosje, een wens in een heel klein bloemendoosje.…

roosje in de knop omringd door lentebloemen bedwelmende geur…

Moederlief, zie daar een roosje Van uw Coosje Wijl gij heden jarig zijt. 'k Heb vanmorgen al gezongen En gesprongen, Zo verlangde ik naar die tijd Maar ik kan geen rijmpje dichten, Moet ik zwichten Voor mijn broer in poezij Neem dan, moeder, slechts dit roosje Van uw Coosje, 'k Heb u toch zo lief als hij.…

Vooruitblik Simpel gebleven Volledig Onder te dompelen Ik wou het absoluut begrijpen Bidprentje zonder charisma 'Ik geef je een roosje, mijn Roosje' zong Conny Van Den Bosch Onmiddellijk opnieuw opdraven Je zal het maar hebben Vuur in de vingers Middelmatig België in A groot Tot hij erin verschijnt…

Een heel klein roosje hangt tegen zijn soortgenoot, wipt als een vlinder.…

In de bladen van een roosje Vindt gij, o mijn zoete Troosje, Kleene gift. Waar' zij zo groot Als de gunst, te kleen een doosje Waar' de ganse wereldkloot.…

Een jonge tuinman kweekte teder Een roosje, dat zijn bloembed droeg; Behoedde 't wel voor buiig weder, En gaf het warmte en vocht genoeg. 't Was eindlijk zeldzaam schoon ontloken, En menig had en kocht het graag: ‘Het is voorlang mij reeds besproken’ Was elk bescheid op elke vraag.…

lood in mijn schoenen Schieweg eenennegentig drie Stolpersteine Simon, Roosje en David voor altijd dichtbij…

Mijn tranen zitten vast Achter lange tralies Verstopt achter de muren Vluchtend voor de pijn Mijn verdriet is weg Niet meer goed te vinden Verblind door stralend daglicht Bang om vrij te zijn Mijn lach is ver te zoeken Als regen in een droogte Niet bang om soms te neppen Dus doet er ook niet toe Leef onder grote bomen Schuil ik voor…

In the middle of nowhere Waar ons ontstond Één blik en alles ging stromen De toekomst nog vermomd Het hart geraakt Warm, liefdevol en licht Jij meteen zo dichtbij Nog dichter met mijn ogen dicht Overtuigd van opnieuw ontmoeten Tijd en plaats nog onbekend Dansend samen verder groeien Vol vertrouwen in een happy end De afgelopen…

Buikgriep kwam langs als een duveltje uit een doosje lag een hele dag in bed ik sliep als een roosje…

mijmerend vloog hij naar de vlinderstruik daar zat hij heel hoog en keek veruit zo kon hij gans de rozentuin overschouwen en zag hij hoe zijn eerste roosje haar hart ging openvouven dat was voor hem een groot ogenblik hij wachtte zelfs niet tot ze haar goed had geschikt hij vloog zomaar op het roosje af en schrok hoe groot haar liefde was.…

God heeft u lief en schoon gemaakt, Als een van zijn verkoornen; Slechts als men zeekre puntjes raakt, Dan voelt men, roosje, uw doornen. ---------------------------------- uit: Leekedichtjes (1860)…

Ik ben een blaadje aan een roosje en een ring in een klein doosje. Maar wat ik nog het meeste ben is "mij" en daar hoort alles zo een beetje bij!…

En zie, voor 't einde van de dag Viel 't roosje neer; maar, als 't daar lag, Herdacht het stil de honigschat, Eens in haar geurge schoot bevat, Die mogelijk in ziekte en pijn De mens tot laafnis zoude zijn.…

Soldaat, je bent mijn kameraad, De vijand zoekt zijn wit; Heb jij je laatste pijl verspild, Dan zoek je schut onder mijn schild. Soldaat, je bent mijn kameraad, Mijn naaste in ’t gelid. Soldaat, je blijft mijn kameraad, Is ons gebeent' eens wit.…

En lieve juffrouw Roosje geeft iedereen misschien – al duurde het een poosje – een 9 of een 10.…

Tracht altijd in het leven voor anderen iets te zijn, dan breng je in je omgeving beslist veel zonneschijn! Het zijn soms kleine dingen, die maken 't leven goed: een woord, een stille glimlach, een hartelijke groet! Mijn ziele heeft naar 't grote gehunkerd en gehaakt, maar 'k werd in 't leven meestal door 't kleine blij gemaakt!…

Artrose kwelt me hevig, nu en dan En zonder bril ben ik een hulpeloosje Snif, niemand plukt voor mij nu nog een roosje Ik takel af en word er depri van De tijd gaat zwaar in ’t zoete leven tellen Straks kan ik vast geen moorkop meer bestellen…

verstomd staan gapen met die ogen zo treurig die wit blauw geschapen op een heide zo fleurig het gras laat je smaken een stukje wilde natuur geen harde noten te kraken op deze wei, vol passie elk uur ik slenterde verder... wat doelloos langs die bomen en heide geen rook en geen auto's, alleen... een koe op de weide!…

Hallo schone slaapster wat zie ik je graag hoe was het in het nergens ik weet het: domme vraag je sliep als een roosje plaatje van kwetsbaarheid dat zal ik je niet vertellen dat vind je maar gekkigheid ik moet nu stoppen geloof dat ik een dwingend stemmetje hoor stiekem vind ik dat niet erg daar zijn moeders voor…

het lijden aan het lijden riep Leiden in last en liep ik langs de lange Levendaal stoned maar stug door de nacht in cirkels naar mijn kamer terug met het licht werd alles zo armzalig dat ik zo kon inslapen en als een roosje rustte voor wel zeven etmalen - zo flex was een student in hippiehoogtijdagen…

ploosje roosje gladdegans dopke sopke panseflans ganseflans in een heel bronstig doosje somme lommer kommeretijd stijf is kwijt in zomerwijd dijtje watje schilletje bommer de bom geitje dom kusje op een heel rood tomatenbilletje…

(Overleden de 28 van Zomermaand 1636) Hier sluimert Isabel le Blon, Die, als een roosje met de zon, Blijgeestig op haar steeltje stond, En riep met een bedauwde mond: Wat is de schoonheid? wat 's de roem Der jongheid anders als een bloem? Dit was haar eerste en laatste leer, Toen zweeg ze stil, en sprak niet meer.…

op twee tegels afstand staat hij tegenover mij even slaat hij zijn blik op kijkt hij echt naar mij? de zon schijnt op zijn haren zijn ogen zijn verborgen achter lange bruine wimpers toch ziet hij mij, hij ziet mijn zorgen want hij zocht mij en hij vond mij hij ziet wat ik ben, nu wel… en dan lach ik en dan raakt hij mijn hand; het is…