1270 resultaten.
weemoed
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.095 door duisterend licht omsloten
wiegde mij het kleine bootje,
het water murmelde verhaaltjes,
zacht zong het riet
het werd mij vreemd te moede:
een onbestemd verdriet
sloop binnen door mijn huid,
nestelde in mijn botten.
veelvuldig sloeg ik de riemen uit,
roeide tussen heden en verleden
eindeloos heen en weer.
zo heb ik die nevelende…
Weemoed
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 173 ‘k hoorde mijn ziel
in weemoed zingen
toen de avond viel
zonder enig licht
geen morgenlicht
om nieuw te beginnen
alleen tranen brengen
mij een wazig zicht
hoelang blijft het duren
voor de zon verrijst
achter die hoge muren
en mijn pijn verdwijnt
komt er een ommekeer
waar ik zolang op wacht
vind ik mezelf ooit weer
na een…
WEEMOED
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 190 Van herfst
wil ik nog niet weten
Mijn hoofd
zot van zon en zee
Regen krijgt me
nog niet mee
Van wind...
beter te zwijgen
Ik wil nog 'n ijsco
op 'n terrasje eten
Nog bruin en bronzen
in een ligstoel
Maar wind wil
niet langer liggen
Avond aan zee
toch wat koel
Goudgeel blad
ligt op m'n pad
Zomer wil niet
op z'n schreden…
Weemoed
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 358 Als we reeds
met één been
aan gene zijde staan
Steeds vaker
in gedachten
naar onze jeugd gaan
Doet onze geest
in spagaat
zachte pijn
van weemoed ontstaan…
weemoed
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 430 niets is zo doelloos
als niet te voelen
in het nu
slechts te verlangen
met weemoed
naar die tijd
waar de moed
nog tijdloos was
gevoel niet zielloos…
WEEMOED
poëzie
3.0 met 22 stemmen 4.404 Dank, o weemoed, dat gij dromen
Zendt door mijne droefenis,
Wijl dees donkere dagen komen
Wijl mijn zon gestorven is...…
Weemoed
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 780 Als de wind weer weemoed waait,
loom, donkerblauw en vol verlangen.
Zich ritselend laat vangen,
standvastig blijft, niet draait.
Kan ik eenzaam, lange uren staren
naar jouw glimlach in mijn glas.
Je ogen, je mond, hoe mooi je was.
Maar de dood speelde al door je haren.…
Weemoed
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 996 Terug naar de dagen van levende onschuld
toen ons lachen zich mengde, licht doch massief
een vriendschap gedragen door engelengeduld
verlang ik, mijn chronische lief
Jij blijft onvindbaar, hoe diep ik ook delf
op zoek naar vergane perfectie
Mijn rudimentaire affectie
geldt jou, monument van jezelf
Neem jij nu de moed
mij een glimlach te…
Met weemoed
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 133 festijnen
de koninklijke ring aan smalle hand
ooit heeft de romantiek gebloeid
waren mensen door muziek geboeid
dansten volgens protocol en brachten
toch elkaar subtiel het hoofd op hol
hoe kil en stil is nu de transparantie
in een maatschappij met zakelijk contact
geen franjes meer en tierelantijnen
emoties zijn aan het verdwijnen
met weemoed…
Weemoed
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 824 Huis, kind, weemoed.
Boom, vuur, vis
ogen, lief, gemis.…
Weemoed
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 181 zomer voorbij
droef stemmende herfstwind
een lange winter voor de deur
mijmerende avondwandeling
over schone larie
en duister zeer
vanavond geen maan
de schijn ligt ergens verscholen
in 't glimmende gras
ook als 't lichaam rust verdient
is het voor het hoofd
vaak moeilijk wennen
het is nacht en donker
ik denk niet dat hij het merkt…
- Weemoed -
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 1.281 Weemoed overvalt mij
overmeesterd het gevoel
betaalt morgen bij het gaan
verstaat verbaasd,
dat het gevoel een gevaarlijk leven leidt
van buitenaf... een zekere volmaaktheid
weemoed sluit achter mij blind de deur
terwijl ik mis, wat was,
wat er helemaal niet meer is
weinig reden om een uitzondering te maken.…
Weemoed
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 162 Weemoed
‘k Voel me weemoedig
Bezeerd
‘k Zou willen bidden
Zoals ik eens heb geleerd
Hoe kan ik geloven
Dat Hij mij nu hoort
Als ik al jaren heb verloochend
Het Goddelijk woord
Ik zou willen gillen
Dat ziek zijn ‘t geluk zo verstoort
Ik heb mijn verdriet
In de kiem gesmoord
Wat zou ik dan willen?…
Weemoed
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 439 In weemoed gespeend van verstand
dompel ik mij onder in gevoelens aan de rand
Stop het weg!
Nee niet dichterbij..
Sluit het af!
Een gevecht in mij.
Weggedrukt, weer een veilig gevoel
Maar diep van binnen woelt het, koud en koel
Toch de mom weer op van alles leuk, ja het is fijn
maar in de koelheid, bij dat randje, daar wacht de pijn.…
Weemoed
poëzie
3.0 met 18 stemmen 4.853 Wat is 't nog dat mijn hart behoeft?
Wat is dit wonderlijk verdriet -
Ik voel mij doof en diep bedroefd,
En zit en zie - en weet het niet.
Wat is het dat mij zwijgen doet,
Hoe is mijn ganse lichaam stom -
Is 't leven slecht - is 't leven goed -
Of niet - of wel - waarom - waarom?
Wat is 't dat 'k weet - en wat of wie
Dat ik verloor of dat…
Weemoed
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 205 Strelen mijn ogen weemoedig
de laatste kleurrijke herfstdagen
tot de vergrijzing zal gaan winnen.…
weemoed
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 170 treur je nog om toen
en kijk je om
over schouders
van een ver verleden
je kende
dit sterven niet
je was geen kind
van deze tijd
al streel je mijn ziel
met weifelend tastende
vingers van weemoed
en woel je mijn dagen
het geeft niet
ik ben altijd al
een kind van vreemde
oases geweest…
Weemoed.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 620 Flauw zonlicht, ogen vol weemoed.
In de bijna lege kamer voelt het kil.
Verloren liefde, verscheurde herinneringen.
Maar de tijd is onverbiddelijk.…
Weemoed
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 148 Ze hing haar weemoed aan de wand
zodat de gasten kunnen zien
waar hij voor stond
er staan alleen nog lege stoelen
en guitarras zonder klank
dwaalt zijn geest er bovendien
zijn gezang is er verstomd
hij nam de Fado met zich mee
over de kolkende zee
nog steeds stelt ze de vraag
schreiend aan de Taag:
waarom ging je toch alleen
we zijn…
weemoedig
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.143 op de vooravond dan, lekker in je armen
keek ik terug met enig weemoed. och,
zoveel mensen zijn er niet meer.
het gemis doet me zeer.…
Weemoed
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 182 Het kan me zomaar
overvallen,
weemoed omdat de blaadjes
vallen,
ben niet depri of
anderszins,
maar als ik die blaadjes vallen zie
ginds,
kan me zomaar overvallen
dat weemoed gevoel,
niet depri maar weemoedig,
snap je wat of ik dan bedoel?…
Weemoedig
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 200 een stille
plek in
Nederland
niet ver
van het
strand
eerst nog
even op
blote voeten
door het
zeeovergoten zand
gaande op
weg overdenkend
welk veelgeurend
boeketje bloemen
breng ik
vandaag naar
jou
roze rozen
kleur van
de liefde
dit droeg
jij uit
ook trouw
simpele dingen
jij zag
de humor
ik mis
je lach
geweldig…
weemoed
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 50 weemoed is de geur
van wuivend riet
en korenvelden
het handschrift
in sierlijke letters
in trage tijd
een bankje in de tuin
de gebutste emmer
naast het kippenhok
na het zwaaien
het afbuigen
naar eenzaamheid
weemoed is
poëzie de kleur
van het vaarwel…
Weemoed
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 101 Weemoed
Door de gordijnen heen
zie je het
vage licht
van een neergaande zon
weemoedige
eenzaamheid
drapeert zich als een deken
over je heen
om al die jaren
die vervlogen zijn
in een ongemerkt
beleven…
weemoed
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 het is het stille lege nest
op de schoorsteen
de blauwe sluier rook die
over de daken reist
de overgroeide kuil bij de rivier
een vogel die in de verte roept
de verdwenen zandweg
de afgepelde oude verflaag
het is een dag
vol nevel en dauw
de beklemmende middag
het stuurse zwijgen
het dorp dat nooit
mijn dorp werd
de korst van afstand…
Weemoed
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 299 Jaren verjaren,
woorden vermoorden,
verliefdheid vervliegt
liefde naar liegen.
Leugens uit liefdeloosheid.
Waarom, waarom?
Er rest alleen eenzaamheid.…
WEEMOED
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 741 ‘k hoorde mijn ziel
in weemoed zingen
toen de avond viel
zonder enig licht
geen morgenlicht
om nieuw te beginnen
alleen tranen brengen
mij een wazig zicht
hoelang blijft het duren
voor de zon verrijst
achter die hoge muren
en mijn pijn verdwijnt
komt er een ommekeer
waar ik zolang op wacht
vind ik mezelf ooit weer
na een…
Weemoed
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 74 De dagen korten al, zo ook mijn leven,
ik voel de weemoed groeien met het uur -
waar is dan toch de vreugde nu gebleven
en ‘t laaien van het eerste liefdesvuur?…
Weemoed
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 66 maar keer op keer
Dan denk ik bij mezelf er komt nog meer
Dan denk ik wat erop kan komen dagen
Dan denk ik zal ik niet of wel gaan klagen
Dan denk ik hou ik aan mezelf de eer
Ik leun wat achterover in mijn stoel
En schenk mijzelf een derde whisky in
En plaats de fles weer onder handbereik
En weer zet ik geen zoden aan de dijk
En denk weemoedig…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 453 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…