9873 resultaten.
Wonderschone zondag
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 362 Jarenlang had ze
Zich er uitsluitend
Op gericht - had ze vele
Trainingsuren gemaakt
En veel extra arbeid verricht
Tot deze zondag, toen
Vielen alle stukjes in elkaar
En schaatste ze op Beethoven c-dur
Haar allermooiste kür…
Eenzaam verdriet
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.450 zaten,
elkaar intens hebben liefgehad
Eens dat de donkere nacht viel
viel de stilte der duisternis mee
Nu rest van destijds een fossiel
door dat ene woordje: Dat nee!…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Nacht
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 755 Stilte in de duisternis
horen wat gefluister is.
Vergeten wat het is die tijd,
staren in de eenzaamheid.
Het zweven door je hoofd
zo heel intens verdoofd.
Slaapdronken is de nacht
die stil verdriet verwacht...…
Maestro van Dongen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 107 Zelfs Beethoven wist ze nog op te zwepen.
Ze kent nu ook van aanvoeren de knepen.
Wat zal Jacques fier zijn op zijn schattebout!
Thuis zal zijn stemming echter wel verkeren
als zij hem op directie gaat trakteren!…
Hof van Gethsemane
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 147 sterren tekenen
lichtelijk hoop
rond de duisternis
stilte valt daar
waar
De Mens
door het noodlot
wordt geplaagd
verstikkend
slikkend
met gestrengelde vingers
naar antwoorden
in onzekerheid vraagt…
op zoek naar stilte
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 415 lange zinnen slepen zich eentonig
langs een wollen woordenbrij
hypnotisch star zit ik de zinnen uit
en hoop op
stilte
na 't verbaal proces
een frisse
stilte
zachte bries die door mijn haren speelt
verkoelend overkomt mij dan een rust
die nooit verveelt
de lijst, het schilderij
de duisternis, het licht
verzengend heet, en koelte
de…
Als echo's vragen
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 1.843 De zon ging onder in onze ogen
toen duisternis de jouwe sloot
en schemer over dagen daalde
het waarom blijft antwoord smeken
aan de stilte van jouw dood
maar echoot slechts ons onbegrip…
Aanvaarden
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 227 Zomaar aanvaarden hoe
de dingen komen:
het licht, de duisternis,
de dromen.
Zonder altijd te willen veranderen,
verbeteren, voltooien.
Hoe moet een mens dit leren?
In stilte zonder haast
te drinken van het nu;
en door de tijd
niet steeds vooruit te hollen.…
stukjes stilte
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 118 aan het einde
van de dag is
kakelbonte taal
overbodig
veel te verliezen
maar niet alles van
de alomvattende
duisternis
de schaarse
woorden houden
we teder
bij elkaar
de mooiste stukjes
stilte van de
levensboom bloeien
aan het einde…
ALS ZELFS STILTE ZWIJGT
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 714 Ik laat mijn moede hoofd maar hangen
nu ’t zo zeer naar neerslachtigheid neigt
Mijn levensgeluk laat zich niet vangen
nu zelfs het diepste van de stilte zwijgt
Ik staar in zwarte duisternis, vele uren
nu mijn hart vreselijk huilt van verdriet
Hoe lang moet toch de duisternis duren
vraag ik de tranen.…
OGENBLIK
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 50 De aanvang van de stilte likt de stilte open
met een zucht. De val van het duister splijt
de dijen van het licht. Duisternis bevrucht.
De drang van het heden om verleden te zijn,
nu en in de toekomst, wordt onhoudbaar
wanneer het haar jurk oplicht. Ze spreekt het aan
met open ogen, onvoldaan.…
van tafel geveegd
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 619 zijn alleen nog maar azijn
over -vrachtladingen vol-
en witte uren, alleen met
Beethoven in de kamer.-…
Universum
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 140 In stilte is tijd geboren
vanuit grenzeloos niets
uit lichteloos bekoren
gebroken duisternis
uit hartstocht is de dag geboren
na zoele donkerheid
gaat niet in duister verloren
in stilte van ongeboren tijd
tijd rijgt dagen tot eenheid
een snoer van pracht en licht
vanuit donkere nachten
tot zonnegloren en gedicht.…
Horen, zien en zwijgen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 248 vertelt mijn stilte
over waarheid
of verzwijgt zij
duisternis
beheerst mijn ademen
golven van indrukken
en denk ik
om maar niets
te hoeven weten
*
ik spreek
met gespleten tong
over uitzicht
en van inzicht
met dubbele bodem
*
hoor mij aan
tenware u mij
begrijpt…
Aandachtig
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 827 Zonnestralen badend in de oceaan
Een oase aan blauw vergezeld in een collage
Van dansende kleuren, tinten, en stralen
In de taal van de stilte
Jou gevoelens verzaligd
In een oogopslag sprekend:
“De duisternis is ontdaan. Wat zijn die dagen toch stralend”…
nagenot
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 125 in de fluwelen duisternis,
waar kwetsbaarheid
tederheid wordt
lag je in mijn armen,
innig
geborgen
nagloeiend
we zwegen
in veelzeggende
stilte
en luisterden
hoe de tijd
tot rust kwam
en stolde tot
tijdloosheid
niets was er nog
behalve wij…
grote vlakten (Wounded Knee)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 93 zonder het
zwijgen te
verbreken
was er verzet
dat oplaaide
toen de
duisternis inviel
geestenhemden
zouden de
kogels weren
oude dromen
werden in bloed
gesmoord
de dood trok
voorbij
het was luid
geweest
tussen twee
stilten…
verlammende stilte
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 69 er is daar de traag wurgende
omhelzing van de slang
de ijzeren klauw uit het
gapende ravijn
het zinken in de giftige grond
van het walmende moeras
de inktzwarte duisternis die
het bevende licht verslindt
er is daar de verlammende
stilte in de angstdromen
van de nacht…
nog
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 2.713 nog ben ik in naaktheid
van het afwezige
verstijfd in stilte
in het gestamel van betovering
een voorschot op het leven
nog blind in duisternis
vervreemd nog zal ik opstijgen
onaangetast in ontsnapping
beetje bij beetje uit het lichaam
nog nooit was ik hier
maar in teken van leven
werd mijn naam kenbaar gemaakt…
onuitwisbaar
hartenkreet
2.0 met 25 stemmen 2.555 Als een nacht zonder duisternis
in stilte klinkt verlatenheid.
Langzaam snijdt pijn
door mijn lichaam,
niemand kan het zien
de tranen die maar komen
het gemis, de herinnering.
Hopen op weerzien,
niet zomaar verdwijnen.
Onuitwisbaar....
intens gedeeld leven.…
Woorden van gisteren
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 695 In duisternis verborgen
blijven leugens bedekt.
In wijd open ogen
wordt bekende pijn gewekt.
Traag wordt de waarheid,
lokt de dood in mijn hart.
Angst breekt vertrouwen,
sluit mijn handen vol smart.
Vochtig wordt de stilte,
heeft de liefde onteerd.
Zwart wordt mijn lichaam,
de duisternis daalt neer.…
Duisternis
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.285 moed
de hoop vloeit weg en keert niet terug
de duisternis blijft over, de rest lost op in het niets……
Duisternis
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 669 Binnen in mij is het duister
Diep verborgen in mijn hart
Maar ook zichtbaar in mijn ogen
Zo gevoelloos, zoveel smart
Leeg en niet meer te vervullen
Onherstelbaar en verscheurd
Laat me schreeuwen tot het einde
zodat mijn lichaam met mij treurt
Mijn hart vervult zich met het duister
Mijn lichaam vol met angst en vuur
Haat zal in mijn ziel…
duisternis
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 631 de duisternis valt als
een deken
over mijn wereld,
mezelf beschermend
voor mijn gevoelens
de duisternis van de nacht
laat me even
de rust vinden,
mezelf bevrijdend
voor een dag
de duisternis trekt weer op
na een eenzame nacht,
mijn gevoelens onthuld,
waar ik mezelf
heb achtergelaten
in een zee van tranen…
Duisternis
poëzie
3.0 met 27 stemmen 3.800 Mijn duisternis is vol van Zijne verborgenheid en
mijn stilte van Zijn zwijgen.
Met het verlangen naar Zijn bijzijn heb ik mijne
eenzaamheid gevuld.
Mijn honger en mijn dorst stil ik aan de dis
van Zijn begeren.
Zijn gemis maakt mijn armoede rijk.…
In duisternis
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.318 Weet je nog van de parkeerplaatsen
waar ons bloed opspeelde omdat we
elkaar wilden. Soms spanden koplamplichten
tegen ons samen soms viel er iets uit:
speciaal voor ons zei je, een knopje om
in naam van onze liefde.
samenvallen in een soort somber
onecht neuken, en zelfs dat is
hard gezegd voor wat wij deden
wij hadden voor elkaar
wel…
Duisternis
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 512 Duisternis, alleen verscheurd
Geen licht, wat me kan bereiken
Het zwarte als een kooi om me heen
Ik kan me niet bevrijden
Het is te diep, te zwart
Mijn oren horen stemmen
Maar mijn hersens niet
Mijn ogen dicht, voor het licht
Zodat ik de uitgestoken handen niet zie
Alles gaat aan me voorbij
Geen vreugde, geen warmte voel ik hier
Het is…
Duisternis
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.054 Waarom is de dood zo zwart
Zoals het lot ons tart
Een leven van verlangen
Ja echt, de dood treft alle rangen
Zoals het leven wordt genomen
Want Hein zal toch eens komen
En denk ik aan die ene keer
Dan weet ik, er is geen ommekeer…