26522 resultaten.
Zacht verdriet
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 60 Ik spreek de woorden niet,
het zingt in mij,
een weemoedig lied
als het ruisen van regen.
Ik hoor de klanken niet,
het zucht in mij,
als wuivend riet
langs diepe waterwegen.
Ik zie de kleuren niet,
grijs stroomt uit mijn ogen,
als zacht vedriet
in stil bewegen.…
Laatste fase
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 60 Je was een optimist in hart en nieren,
zong, altijd opgewekt, het hoogste lied,
nu sta je voor de laatste brug,
je bent er en je bent er niet.
Al bijna uit het leven weggesneden
door een ziekte die niemand ontziet,
wat moet ik met die tegnstrijdige gevoelens,
je bent er en je bent er niet.
De plechtigheid is achter de rug,
er komt ruimte…
Pijnlijke ontmoeting
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 158 Ik schrok toen ik je tegenkwam op straat,
wilde mijn weerzin niet laten blijken,
keek langs je heen, van je weg,
maar kon jouw blik niet meer ontwijken.
In plaats van degene die ik heb gekend
en graag in mijn hoofd wilde bewaren,
zag ik een vreemde verslonsde vrouw,
die mij te lang strak aan bleef staren.
Op het moment dat je met schorre…
Het Noorden
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 83 Dit vlakke land, weids, adembenemend leeg,
altijd hangt er kille mist of nevel,
vaak valt er trage regen,
gaan de dagen in stemmig grijs gekleed.
Langs verlaten zwarte akkers,
doorsneden met smalle wegen,
staan rijen sterk geknotte wilgen,
gekromd door de westenwind,
die guur en onophoudelijk waaiend,
voor niets en niemand genade kent.…
Wakker liggen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 38 De nacht neemt, traag en stil,
onherroepelijk bezit van de dingen,
doet levendige kleuren verdwijnen,
maakt alles ondoordringbaar en kil.
Als ik, wakker liggend, minder zie,
dringen geuren zich meer op,
evenals geluiden, overdag verscholen
in een omvattende chaotische melodie.
Vervormd door de tijd
komen herinneringen boven drijven,
die…
Droom in droom
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 57 In slaap gevallen op het lege strand
droomde ik dat ik vredig sliep,
totdat ik plotseling wakker schrok
van klaterend water, dat mij lokkend riep.
Ik liep de zee in, die hijgend ademend
door mij heen vlijmde, en niet veel later
spoelde ik aan, werd opnieuw opgenomen
en dreef weer terug met het schuimende water.
Alles vloeide zo onophoudelijk…
Mystieke ontmoeting
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 51 Ergens in het stille bos koeren duiven,
ik loop er in dichte mist gevangen,
zie hoe ijspegels, die aan bomen hangen,
zacht en weemoedig rinkelend wuiven.
Bij het ven zie ik plots mijn vader staan,
op het ijs liggen dode meeuwen,
heel lichtjes begint het te sneeuwen,
vader kijkt mij doordringend aan.
Bewegingsloos blijven wij waar we zijn…
Geen geluid betekent dood
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 82 Geen geluid betekent dood, afwezigheid van leven,
de ervaring van vervreemding, rusteloos gedrag,
angst voor de leegte, waaruit alles ontstaat.
daarom prefereer ik kroegrumoer, hard gelach,
ook al staat dat voor twijfel en verlegenheid,
de confettiklanken van een zwetende kermis,
een pianosonate die uit een open raam dreint,
het gewijde gezang…
Altijd aanwezig
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 110 Haar donkere strelende ogen
hadden een diepte, waarin
ik niet durfde af te dalen,
uit angst mijzelf kwijt te raken,
er voorgoed in te verdwalen.
Ze loste op in wind en regen,
maar bladerend door mijn geheugen
kom ik haar toch steeds weer tegen,
alsof ze leeft buiten de tijd,
elke dag van mijn bestaan
is vol van haar aanwezigheid.…
Vader
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 130 Je sprak geregeld over de oorlog,
vaak wat haperend, brokstuksgewijs,
nooit een doorlopend of coherent verhaal,
eerder een chaotisch verlopende reis.
Tijdens ons laatste bezoek, tegen Nieuwjaar,
begon je er weer aarzelend over te praten,
fles binnen handbereik, ogen gesloten,
ik heb je toen opnieuw in de steek gelaten.
Ik weet nog dat ik…
De schaatser
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 61 Een ijzige wind suist door het dorre riet,
dat hard en scherp, maar breekbaar,
als een bruingele rafelige rand,
de grens markeert tussen de bevroren vaart
en het lege besneeuwde achterland.
De schaatser, diep in warme kleren opgeborgen,
hoort slechts het hoge zingen van zijn schaatsen,
het donkere ijs dat hol en grommend kraakt,
hij is een…
Essentie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 29 We zaten in troostende stilte bij elkaar,
dronken en zwegen, met elkaar vertrouwd,
de tuin werd langzaam leeg en donker,
tot de nacht zich over ons had ontvouwd.
Het leven werd klein en zonder ruis,
sluimerende struiken hielden warmte gevangen,
maanlicht ontstak lichtvonken in het gras
en in mij groeide langzaam een groot verlangen.
Ik wenste…
Oud hout
gedicht
3.0 met 31 stemmen 8.692 Je kunt een schuurtje worden, een deurtje
met een hangslot door je navel, het is
afgezaagd maar het geeft voldoening
als ze bij je komen schuilen. Je kunt
nog altijd fier rechtop als telefoonpaal
dienst doen, stijf tot in de lengte
van jaren, onbuigzaam maar met uitzicht
op de helling en het dal. Je kunt
ook met je knoesten en je splinters…
Oud hout
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 686 gebarsten lagen
van loodzwaar verven
gescheurde nerven
van oud hout
dat soms hoorbaar kreunt
van heimwee naar woud
dat ook in stormen dreunt
als één van hen gebroken
ter aarde komt en zucht…
HET HOUTEN KRUIS
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 654 Het enige wat nog herinnert
is dat kleine houten kruis
wat er bij dat hoopje aarde staat
achter het schuurtje bij dat oude huis.…
ODE AAN MIJN OUDE HOUTEN LEPEL
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 982 Heus,
je bent onmisbaar,
geen betere roerder dan jij.
Jij krijgt alles klaar
zonder klontjes
onvermoeibaar
draai jij je rondjes
soep of saus
het maakt
geen verschil
altijd doe je
wat ik wil.
Toch ben ik bang
dat ik je
binnenkort
moet gaan vervangen
maar als je dat wilt
mag je
boven het fornuis blijven hangen.…
ESSENTIE
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 986 ik heb mijn basten afgepeld
en krab het vel over mijn been
het kwetsbaar ongekorven hout
door eigen hand geschonden
tot op het bot krijg ik het koud
de krullen liggen om me heen
vermengen zich met druppels bloed
het boomsap uit mijn wonden
zo schaaf en schrap ik ieder woord
totdat ik niets meer overhoud…
Oud Hout
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 803 Oud hout,
veel jaarringen
zwaar beproefd
maar uitgewerkt
geeft geen krimp
en laat zich voegen
tot handig voorwerp
zoals een ladenkast
van afvalhout, ruw
maar eerlijk als
een ongeschminkte vrouw
draagt de last
van laden vol geheimen
zonder te bezwijken…
Het houten huis
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 4.023 In Thailand is een paar,
dat houdt niet meer van elkaar,
ze scheiden maar ook hun houten huis,
en hij ging heen
en nam zijn deel.
Zo hadden ze veel bespaard
aan ruzie en advocaat.
Dus koop een houten huis om in te wonen,
hier kun je veel ellende mee voorkomen.…
Andermans Koren
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 87 al, en overal op aarde
de grens voor ieder mens, om niet te overschrijden
De kinderen van China horen van patenten
en van grote mensen
centen, het financieel gewin, leren
hoe ze moeten vaccineren
De waaierende dood, uit
de schoot van Wuhan
troost weerspiegelt de hemel in
't uur van de dood
Een krans met
bloemen gevlochten om hout…
Melody de d ‘ amour
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 55 van ‘t kusten strand
de schelpen van Holland
weggespoeld onder ‘t woeste grijs
gore schuim in de eindeloze zee
boven ‘t blauw en hemel wit
strak als een gezicht met uitzicht
op de schittering van aardse wateren
u kent hem niet
zij kent hem niet
en wat zich keerden tot elkander
wandelde uit elkaar
rondom de sfeer
van hout…
De Visvrouw
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 71 Ik loop over de markt
blijf staan bij de viskraam
en kijk naar de handen van de visvrouw
rauw als de schubben
van de vis
die ze opensnijdt
hoe ze
de hele binnenboel verwijderd
wegsmijt van
de roodgekleurde houten tafel
er is veel gezegd
gesproken
over visvrouwen…
Klompen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 78 leunden
Waar de stilte wolken kleurde
Het land met wind mee boog
Werd dorps stads
Boerenluchten verdwenen
Zelfs de vogels zochten
Een ander luchtruim
Om te hangen
Het asfalt dat heimwee verfoeide
En beton dat straatbeeld werd
Dan word het tijd terug te gaan
Ik genoot van een verdwenen stilte
Hoopte mijn verlangen te vinden
Net als een houten…
Oh, wat hou ik van hout
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 54 Oh, wat hou ik van hout!…
Oh, wat hou ik van hout!
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 67 Ik hou van hout
ik hou zo van hout
oh wat hou ik van hout
oh wat ruikt hout lekker
oh wat brandt hout lekker
zelfs hou ik van de verrottingsgeur van hout
en heb de visuele schoonheid ontdekt
van de bruine kleurscharkeringen als de zon
haar licht laat schijnen op de kale boomstammen
en takken in de winter
dan laat ook het klevende mos…
Onnatuur
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 267 Hart van Hout
geen onkruid vergaat
maar onder een hart van hout
overleeft nog geen ei…
Bij foto 2
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 49 Ik hecht aan:
de kleuren van 't hout
en van het strand
en van de zee
en van de hemel,
de ribbels op het zand,
de lijnen aan het strand
en in de zee
en in het hout.
Zoals 't zachte wier
en een gewemel van pokken
hecht op 't zoute hout…
Voorname achterwerken
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 167 Hout zoals alleen hout
Maar kan zijn - gegroeid
Uit licht, uit sap, natuur die
Altijd nog het laatste woord heeft,
Gebogen tot prachtige gebinten
Die vloeiend aan elkaar bevestigd zijn
Zonder dat er ook maar een enkele spijker
Aan te pas kwam - dat getrouw de wacht
Houdt over 's lands democratie
En oogluikend beschutting geeft
Aan…
TIMMERMANS, FRANS.. vurig type!
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 101 Frans Timmermans
uit het goede hout gesneden:
vurenhout
en Frans zelf
een vurig type
uit het mooiste hout gesneden!…
dans macabre
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 519 zij is een houten pop
die aan wat touwtjes hangt
die buigt en rekt en strekt
levenloos zo uit zichzelf
uit het juiste hout gesneden
voor het schaakspel van de macht
zij is een houten pop
die aan wat touwtjes hangt
waaraan zij danst
zij buigt en rekt en strekt
zij draait - zij wordt bewogen
ZIJ WORDT BEWOGEN…