1827 resultaten.
Treurend oog
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.339 Treurend oog,
zing uw spijtzangen
en voer de bezieling van uw gaan
terug over de wegen van uw verlangen,
over de wateren van uw tranen,
en laat u door uw moed bedaren.
Treurend oog,
uw hart ziet wat uw zicht belicht
en zwicht niet voor het gif,
van de dwalende heugenis,
die uw streven heeft omgeven
en uw lijdenswegen heeft geweven.…
Toscane...
hartenkreet
2.0 met 19 stemmen 2.384 Toscane
Hart van trotse schoonheid
Cipressen langs de horizon
De warme wind
Zoekt zijn weg door de dalen
Toscane
Wijngaarden luieren in de zon
Olijven rijpen langzaam
Sereen is het landschap
De zon kleurt de velden
Toscane
Land van heerlijkheden
Genietend van rust
In schaduwen van stilte
Bergen sieren de aarde
Toscane
Tijd staat stil…
vast wel!
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 691 ik geloof in zonneschijn na regen
na ieder dal toch weer een top
en zit het eens een keertje tegen
lossen we dat samen wel weer op
ik geloof soms tegen wil en dank
na één stap terug: twee vooruit
is er van hoop een laatste sprank
komen we er samen wel weer uit
in: we slaan ons er wel door
of: gaat vast beter volgende keer
en…
Voor Jou
hartenkreet
4.0 met 39 stemmen 5.954 Mij de ruimte geeft, adem te halen,
mij niet vasthoudt, als ik wil gaan,
die mij leidt over bergen en dalen,
mij de zin in doet zien, van het bestaan.
Vaak zijn woorden overbodig, begrijp je
mij meteen,
je steunde me daar waar nodig,
sleepte me er zo vaak doorheen.…
Corvus Marinus
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 909 Vroeg in de morgen stijg ik op
ik inspecteer de stranden
en daal op het hoge huis.
Ik hoor getijden van verre
en dichtbij - echter de bootsman
haalt mij met een ruk binnenboord
en wrikt de heilbot uit mijn strot.
22 januari 2002
Zonneleen 53…
weer
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 635 Weer geeft de wind
en reiken wolken over
en flarden wol
van schapen vaal
geschuurd
aan rotse randen
Een beeld van gras en vlak
en langzaam stijgt een dal
Het klettert kort
en amper raakt
één zonnestraal
het vochtvervulde land
Een vale damp van zee en ver
omhult
en hevig trillend
klinkt de lucht
en dempt
het grommen van
de zwav…
Wolkenland
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 942 voelt je er werkelijk
heel verheven
Je kan glimlachen
op een regenboog,
Dansen met dauwdruppels,
hemelhoog
Drijven op blauwe kristallen
door waterdamp omgeven,
Op zilveren luchtbellen
sierlijke nevelkleden weven
Vliegen op de vleugels
van de horizon,
Van de vrijheid genieten
zoals in een luchtballon
Je kan zwerven langs
een dal…
steniging
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 820 zwartgevlekte tralies
verbannen me naar
niemandsland,waar
bloed gutst over ruwe
treden van mijn wanhoop
met geplette handen
en brekend bot
daal ik af,
stap voor stap
kruip onder de steen
waar ontvelde vingers
stuiptrekkend
aan de waarheid sleuren
neergeworpen in
schreeuwende inktvlekken
worden stenen aangesleept
onder en boven…
Het stille woord
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 269 het filmpje
is gebroken
de werkelijkheid
staat stil met
beelden uit
geschiedenis
maar heden is
alleen maar wit
er wordt
bewogen zonder
registratie
gesproken in
het stille woord
er lijkt leven
maar de ziel
is men vergeten
de tijd is
zonder inhoud
zijn slag
en spirit kwijt
hoogtes zijn
niet uitgelicht
omdat schaduw
in de dalen…
Foto
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.126 Als fluwelen frambozen
lonken je lippen naar mij
Je geeft je kwetsbare pose
en lacht je witte tanden vrij
Je groengerande ogen stralen
zoals een zoete zomerzon
Ik volg je bergen en je dalen
en wou dat ik je strelen kon
Ik kan je mijn passie geven
vol van tedere geborgenheid
en onze liefde laten leven
en stoeiend vrijen zonder tijd…
Waar de echo eindigt
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 589 de weerklank van mijn geweten
voedt zich met de vragen
die onbeantwoord en
eindeloos bleven zagen
door bergen en door dalen
door kronkelende gangen
waar niemand ze kon horen
door eigen leugens gevangen
de waarheden bleven uit
zodat niemand ze ooit zag
de woorden zonder geluid
schreven in neerslag
als opgedroogde tranen
diepe scheuren…
Islamitisch gewaad
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 557 De Dikke Van Dale heeft gesproken
aangaande zwemmen en de moslimvrouw.
Hoe blijft ze de wet, taal en Koran trouw?
Er mag in kledij worden gedoken!…
Schoolplein in de winter
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 4.750 En klein
dalen vanuit de hoogte meeuwen
neer op je handen die het brood verdelen
Dan laat eindelijk over de eeuwen
heen een stem zich uit een verte horen:
"Een vrouw, een man, een paradijs verloren"
en loop ik door de wereld wit en wijd
terwijl ik weet dat slechts voor werkwoorden
bestaat een onvoltooid en niet verleden tijd.…
Reiziger
gedicht
4.0 met 109 stemmen 15.811 Zijn het de hoge klippen
of diepe dalen?
Is het de walvis,
dromedaris of het land
waardoor ze gaat?
Is het de reiger
die een stukje meevliegt
of de struik
die eerst ver,
dan dichtbij,
tenslotte achterblijft?…
De zwarte parel
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 795 benen
door regelmatig de passaatwind
mijn equatoriale stiltegordel met
aangename warmte te beroeren
idyllisch lag je daar te stralen
tussen de knipogende olivijnen
die half verborgen tussen het zand
het groen met verve verdedigden
als ongeëvenaarde compensatie
oh eiland van de eeuwige lente
met je kleurrijke lunatieke bergen
en het dal…
De Tijd
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.570 De wijzers van de klok, ze tikken zacht
Je hand omklemt die van mij
Het is nog warm, ik ben niet blij
Droevig klinkt de muziek van de nacht
Weten dat ’t licht snel doven zal
Sleept mij in dit diepe dal
De tijd, het leven, het is niet in mijn macht
De wijzers van de klok, ze tikken zacht
Je koude hand zegt me “het is tijd”
Pijnlijk is ‘t laatste…
Ballons
gedicht
2.0 met 20 stemmen 19.422 Glijdend in van hun voorlopigheid
De perfectie, tot de warme lucht op is
En zij, uit zichzelf, zij dan dalen.
-----------------------------------------------------
uit: 'Pornschlegel en andere gedichten', 1988.…
Air
gedicht
2.0 met 146 stemmen 53.929 niet is het een bange hand die klampt en keelt het is een
wonderlijke hand jouw hand die mij heel
streelt heelt en zon oplegt
niet is het zoenen jouw zoenen maar spreken van dier
tot dier tot het zomer is en heuvels zingen
niet zijn het de heuvels die mij doen klimmen en dalen
op de lange reis over zeven continenten van jouw lijf
het is een…
Najaar
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 462 Van de bergen in het noorden
rollen wolken naar het dal
waar jij en ik het traag verval
beseffen zonder grote woorden.
Laten we nog één keer de sintels van het licht
met onze adem doen ontwaken
dan vouwen we het duister dicht
terwijl we met een laatste blik de horizon aanraken.…
Op vleugels
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 295 Ik stelde voor
'n avondje "vleugels maken"
leek me wel wat
voor dichters
eerst nog gevleugelde woorden
opgezocht in de van Dale
daarna papier,bamboe
en bisonkit uit m'n lade
lekker frobelen
't laat zich raden
maar 'n ruzie en 'n twist
'n vuistslag hier, 'n muilpeer daar
Snel ging ik op eigen vleug'len
was voor ik…
Verkoelde liefde
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.447 bergen van oud zeer
een dal vol met tranen
herinnering aan weleer
toen wij nog samen waren
ooit was jij degene
voor wie ik alles deed
we deelden nota bene
jaren lief en leed
vandaag is alles stil
zelfs de klok aan de muur
doet niet meer wat ik wil
en slaat geen enkel uur
hoe kon liefde zo verkoelen
dat jij niet langer bleef
kon jij…
Heer van de herfst
netgedicht
2.0 met 78 stemmen 13.629 minder vurig zijn
van zonneschijn
laat mij de tover
uit het het rosse lover
van de hoven halen
nu de schalen overlopen
van karmijn
laat mij nieuwe noten kraken
grote herfsttapijten maken
vol van opensplijtend rijm voor u
want mijn hart bespeurt
de geur van uw beminnen
in de zinnen van uw levend woord
dat voortgalmt in de diepste dalen…
Voor de chaos
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 154 niemand kent de noorderzon
waar de fluittoon galmt en droomt
uit de trilling spoort het licht
door de dalen van gebergten
iemand wekt de taak der taken
om de wereld neer te leggen
water vuur en aarde buigen
om elkaar en strijken tijd
toen er brak een zwaar gelaat
door elementen die het zwart
van de zon met woorden weefden
en een straal…
Iets magistraals
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 115 ik weet dat jij
geen heilige bent maar
wel de grenzen kent en
netwerkjes hebt met boven
in jouw ogen
hangt de cherubijnen lach
het stukje hemel dat ik
op oude schilderijen zag
als jouw stem
ter kerke gaat dan
sprankelen noten als
nachtegalen omhoog
om als regenboog
te dalen in kleurrijke
sfeervolle melodieën
die ziel en zaligheden…
Metafysica ?
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 256 Stille steen, geen treden
voert naar grond, geen
weg schept ons wegen naar
een overleden zon, wat
scheen in wolken wat
eerst scherven zijn, het
mozaïek betreden van
bergkristal, een steile trap
voert naar het groene dal,
bedekt mystiek waar het
om vraagt, springt naar
sterren in het heelal, met
duizenden zichtbaar maar
in verval…
Vers hooi
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 357 Meer dan ons leven geven kon
heb ik je lief gehad
wij putten uit dezelfde bron
buiten de binnenstad
ons hoge gras geurt ademloos
naar vervlogen tijden
de zeis flirt driftig met vers hooi
dat moet leren lijden
je bent te jong nog voor verlies
van een vertrouwd gezicht
ik kies jouw grote teddybeer
tot troost in dit gedicht
uit je dal…
tegen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 117 Uit het niets
gebroken verbogen verborgen
verlangen in tevoorschijn komen
dalen in donker
zoeken naar licht
een uitweg vinden
ook al weet je het niet
vanbinnen brandt de waakvlam
stil zucht je de woorden weg
lopen door straten zonder naam
zonder doel
zonder gezicht
waar is hij toch gebleven
die naakt staat
tegen de draad in gaat
die…
ik kus mijn Mariabeeldje
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 319 ik kus mijn Mariabeeldje
en smeek haar me toch vast te houden vooral
me voor te gaan door dit diep en eenzaam dal
en ik zal vol vertrouwen volgen
waarheen het pad ook leiden zal
I kiss my Virgin statue
and beg her to hold me most of all
to lead me through this deep and lonely low
and I will follow full of faith
where'er the path may go…
in witte uren
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 111 ochtendnevel zacht en koel
vochtig veebont in witte uren
flarden zweven de tijd voorbij
langs bomen gras en grond
de toekomst in een vochtig glas
het is ondoorzichtige huid
in verhulde openheid
een zwevende dans
een overduidelijke kans
op liefde en hoop in de
bedauwde ochtendglans
zweeft daar in nevelen
door dalen en heuvels…
nostalgia
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 596 ondervoed / operatief verwijderd
en gelouterd
begin ik
aan een derde whisky met ijs
het is een lang verhaal
maar ik houd het kort
specifieke irritaties
en diep gekoesterde verwachtingen
nemen de overhand / in het stille dal
één enkele onhandigheid
blijkt noodlottig
zelden / heb ik zo verlangd naar kanker
mezelf verplaatsend / met…