Netgedichten

netgedicht (nr. 6.205):

weer

Weer geeft de wind
en reiken wolken over
en flarden wol
van schapen vaal
geschuurd
aan rotse randen

Een beeld van gras en vlak
en langzaam stijgt een dal
Het klettert kort
en amper raakt
één zonnestraal
het vochtvervulde land

Een vale damp van zee en ver
omhult
en hevig trillend
klinkt de lucht
en dempt
het grommen van
de zwav’len aard
en maakt
een hoge rug

En siddering
in stoom
veranderd
weer en weer