57 resultaten.
Zoals de maaiers 's avonds huiswaarts gaan
poëzie
3.0 met 17 stemmen 3.127 De slaap heeft breed zijn dommelende kusten,
daar zal ik als op stenenblauwe zerk
slapen, de schouders moe van 't hangend gaan.…
Nico van de Wetering : troubadour
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 484 De troubadour
bijna woont hij
aan zijn wetering
maar enige stappen verwijderd
van de stromende Dommel
in ons weidse dorp geaard
en door genen getalenteerd
musiceert hij zijn stijl in eigen stiel
vertaalt als echte bourgondiër
de gevoelens van ons mensen
nog bekend met boerenkiel
over vanouds en heden
in zang en dialect
eigen…
overvloed
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 46 eerst zondagavond dronk ik
het hemels water weer
liet druppels vallen op mijn tong
ving ze op en droomde over fonteinen
goh, wat was toch de laatste keer
dat ik mijn handen uitstak, om
op te vangen, dat hemels vocht
dat de Dommel uit deed deinen
waarop menig mond heeft gewacht
en ik weer zweet behouden mocht
ik dacht aan de komende nacht…
1890
poëzie
4.0 met 1 stemmen 268 Heb dank, want 't is nu wel voor goed gedaan
Met slaapmuts, nachtpit, dommelen en gapen.…
Music-Hall 4
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.952 Dommel nu m'n eenzaam wezen heen
In de ziel die één, hier alleen
Kan leven; door haar éénheid
De kompleetste innigheid.
Dobber, dommel, deint
In die éénheid, ziele mijn,
Flikker, schitter, schijnt
Als 'n kinolampe, zieleschijn.
Kinofilm, jij zijt 't levensimbool.
M'n leven draait in snelle farandool
Als jij.…
Mijn Tuinkind...
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.081 Omdat ik na een ontspannen avond
in de tuin, schommelend
half dommelend
mezelf weer vol leven vond.
Ik ruik de bloemen, ik hoor
de vogels, ze zingen in koor
hun zomeravondlied;
geen zorgen of verdriet.…
Zomernacht
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 737 kringelend op
animeert het straatlicht in de zomerse nacht
onder Cassiopeia's Wiegende stoel
klept een verre toren trouw middernacht
een kalm klam briesje verdrijft 't zwoel gevoel
dat ons dwong tot deze slaaploze wacht
mijn oogleden dimmen
het licht wordt vaal en schaars
de wijnglazen verschimmen
naast de stervend smeulende kaars
dommelend…
Piet's lijn zoek in Oele
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 303 moeilijk om je exact in te voelen
in de pijn van het Bos bij Oele
bekend en zeker een piet mondriaan
van vóór de lijnen en de vlakken
bomen duidelijk nog te herkennen
zijn natuurlijk nooit samen vergaan
dat bos moet dus nog echt bestaan
overal gezocht nergens te bekennen
vraag nu zaten ze niet te dommelen
die dikke lijn is echt de horizon…
De vliegende man
poëzie
3.0 met 3 stemmen 452 Norselijk-krommende schroeve
die telkens, in duizelig buitlen,
biedt viervoudig de wind
neigend een nijdige nek:
'k zinge u; en 'k zinge u, o vlerken
die spant als den schoft van een trek-os,
maar die teder en licht
zijt als de vlerk der kapel;
motor, 'k zinge u en ronk
in me-zelf als het dommelig ronken,
('lijk aan de deur van een bie-
korf…
BANKJE IN HET BOS
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 50 zo’n eenzaam bankje in het bos
zoveel wat ze ziet en weet
ze zou zoveel kunnen vertellen
bijvoorbeeld over die oudjes die
bedaard op haar zitten te dommelen
over het hondje dat zopas met z’n plas
liet weten dat hij net voor hen hier was
de oudjes gaan er half in zitten denkend
aan de laatste regen – ’t is niet erg
ze dragen immers een…
de Bijeenkomsten
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 246 Belangen dwingen tot ruilen
Lachen met een drankje is vrolijk
De politieke clown vaag grappig is olijk
De jeugd te voorzien met munitie is scherp
Winst gegeven oorlogen niemand die het verwerpt
Blakerende lichamen verbranden
Onmachtig ten hemel reikende handen
Het schreeuwen van ongehoorde gebeden
Wrede beelden zorgvuldig gemeden
En zo dommelen…
mango
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 839 in de klamme hitte groeit jouw moeder
onzichtbaar afgebakend door keerkringen
het blad verkleurt
van zalmroze naar glimmend groen
kleine bloemen dragen jouw zoete geur
ik dommel in de schaduw van trossen
een palet van geel en rood en groen
je rijpt aan lange twijgen
de ovalen pit verhult de korrel
die twee lobben draagt
beschut door…
Bijzonder wezen
hartenkreet
2.0 met 17 stemmen 5.121 Nieuwe geluiden, neuriën, kreunen
schuifelen, sloffen, eventjes leunen
knuffelen, kirren, wiegen, dommelen
billetjes schonen, zelf wat rommelen
zachtroze huidje, zoete geur, wonderlijk
Kwetsbaar, weerloos liggen te wezen.…
steeds verder
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 35 het huis biedt vast weerstand half
dommelend half verlamd.
binnen is de innerlijke kou zacht gedempt
in de ruim geschikte meubelen en het licht van
de schemerlamp verheven tot een gewend geluk
dat avonden lang als de stilte van traag zwemmende
vissen in de groene schemer van het aquarium hangt.…
Somatine de Vinteuil
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 148 er te verblijven
deze geheiligde lichtheid omhels ik
met heel mijn lichaam
en het jouwe
Ik draai me naar je toe
kijk naar de nacht
die uitgedroogd ligt op je lippen
die me bewegingloos smeken
om bij je te blijven
Met geruisloze woorden
kruip ik dichter
sus zo je eerste gezwegen zorgen
en sluit mijn ogen
die de morgen ontzien
Ik dommel…
Verbeurd van alles
poëzie
4.0 met 1 stemmen 732 Liefde-verloren, wij, die lang al lam aan hopen,
ons dochtren met de wateren der armoe dopen
en bij geboorte spenen van onnozelheid:
ons tand-vlees komt niet bloot dan bij het bloedig roeren
van onze zonen die de opstand'ge vanen voeren
naar onverstoorbaar-dom een dommelige tijd.…
DE DICHTER
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.738 En toch en zoekt mijn oog de slaap, — waar 't leven ront
in dommel, — noch en sterft me de aandacht om de mond,
noch keert mijn hoofd de dromen toe die vroom me wachten.
Want, week 't gewijde jaar van leed en arrebeid:
'k herbruike zonne en zaad, 'k herbreke daad en tijd,
'k herleve, schromend schoon, mijn leve' in u, Gedachte.…
Geen zegen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 106 En dommel maar verder op je troon,
trek je maar niets aan van de hoon.
Want het volk is dom, dom en onzeker,
drinkt kéér op keer uit dezelfde beker.
En het gif, het gif dat doet z'n werk,
zo wordt door Leiders macht verkegen.…
1969, scènes
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 470 (hartenpijn even opgeborgen)
goddelijk genot in heet schuimend bad
hits van radio Veronica op 192, de jingles,
langzaam dommelen, dutten, doezelen.
geen school, geen kerk. wel vader. is
geen vriend van Veronica. doodse. stilte.
dan donderpreek: 'lange haren onoorbaar,
afspraak bij kapper gemaakt.' - 'nu?…
De dralers
poëzie
4.0 met 3 stemmen 264 Wij vulden met ons beider leven
De dommelige avondlucht,
Tot wij verwonderd staren bleven: -
Een stip kwam naar ons heen gedreven -
Een nevelige vogelvlucht.
De lucht hing vol van purpren vegen -
Wij voelden ons zo vreemd te moe,
Was het een vlucht -?…
Bevroren stilte
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 692 Ik dommel weg in een landschap van mijn verleden,
ver weg van mijn toekomst, zelfs van mijn heden.
Niemand die me hier zoekt, die me hier wil storen,
ze laten me achter met al wat ik ben of wie ik was.
“Geen toespraak en geen bloemen” wordt gefluisterd,
ik kijk sprakeloos toe hoe de zon de hemel verduisterd.…
Bisschopswijn
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 154 Hij was dé specialist van de Ida Gerhardt kennis,
terwijl ik een lullig gedicht over dommelen
op hem afvuurde. Wam de Moor vond het intrigerend.
Daar was zijne hoogheid mee bevriend.
Niet met mij. Opdringerig pruldichtertje.
Het venijn van die literaire priester spoot eruit
en hij haalde alles uit de la om mij als kuttekop
te vloeren.…
Onleesbaar klaaglied
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 349 mijn oor
Of beter nog
Zwijg maar laat me getuige zijn
Van jouw aarzelende pas
Jagend naar nergens
Hoeveel zinnen heb ik al verspild
Een aangespoelde inktvis bleef ik
Met zuignappen door een blakende zon verschroeid
Er is altijd nog de huiver
Het milde gebaar dat het bloed beroert
Het is die gloed
Die me naar de pen doet grijpen
Tot ik dommelend…
Amsterdam centraal
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 489 verlaten
De Reiniging heeft alles schoongespoten
Chinezen Japanners Amerikanen en Frustraten
Houden alles voor de rest van de dag voor gezien
Het draaiorgel draait weer mooie tulpen
Jawel geheel uit Amsterdam betrokken
Maar opgegroeid in het schone achterland
Op zwaar verontreinigd giftig bollenland
De rozengracht verglijdt in de Jordaan
Dommelend…
Flarden mist
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 145 Weergod Hiemstra had het volk verkondigd
Dat het midden van ons land ten zuiden
Der meren van de Flevobinnenzee
Geteisterd werd door lagen dichte mist
Dat deze zich des nachts had uitgebreid
Tot gans de hoge noordelijke helft
Van 't ons omringend lage polderland
Alsmede tot de zuidelijke zand-
En lössgrond van het Lim- en Braboland
Van Dommel…
De Spookmajoor van Nijmegen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 190 Wee de soldaat die lag te slapen,
wee de wacht die zat te dommelen:
vreeswekkend woest kwam de spookmajoor
hen hardhandig wakker trommelen.
Want zelfs als spook
kon de majoor het niet laten
de militaire tucht te handhaven
onder z’n bange soldaten.…
Mei (Boek I)
poëzie
4.0 met 54 stemmen 7.335 Maar het voelt geween
Ook in zichzelf en slaapt niet, zo alleen
Liep dat geluid de zee rond, nu eens hoog,
Hoog in het donker, waar de wind bewoog
Angstig de wolkzoomen, en dan heel laag
Waar tusschen dommelende golven traag
Walvisschen zwommen op hun logge romp.…