Alle inzendingen over Dood eeuwigheid liefde

Je houdt dus van hem, je houdt echt van hem, zoveel -- dat je het toegeeft?…

algemeen bekend ‘t weer is onbestemd stemming is als het weer wat je ook stemt alles komt op je af zoals het was liefde is van tweeën één stem je op elkaar af het wordt altijd nooit weer wat het nooit was…

Naar Rome en weer terug Overal bij mij Tijd vervliegt zo vlug Lopen zij aan zij In 1 seconde naar mars vliegen Sneller dan het licht Als je ons zou bedriegen is het onze plicht Immer terug naar mij gaat alles weerom rond samen zijn wij vrij waar toen de wereld bestond Onafscheidbaar aan elkaar geklonken wordt ons het universum geschonken…

Mijn liefde voor jou lijkt nooit voorbij tegaan. Waarom heb ik niet aan jou kunnen weerstaan? Terwijl jij geniet van het leven verga ik van pijn. Hoe zou mijn leven zonder jou zijn? Zou ik minder lijden of zou ik dan nog eeuwig kunnen zoeken naar iemand zoals jij? Al maanden loop je rondjes in mijn gedachten.…

De winden hebben gezongen over de mensen op het eiland der dromen Maar de zeevogels verstonden de klanken niet en hun verhaal is verloren gegaan Enkel een zweem van een heerlijke geur, ijl als een blanke roos in zoete struwelen, zwevend over de groene heuvels in de lente, herinnerde hen aan dat goddelijk paradijs, waar pure liefde de harten…

Niemand vraagt waarom ik naar de Makelaarsloop in Uithoorn ga terwijl ik daar toch echt mijn eerste blauwtje heb gelopen Zou het zijn uit zekere hoop haar terug te zien en onderweg aan een touwtje op te knopen Nu u het vraagt u brengt me echt op een puik idee in mijn running short zit een lang koord daar kan het mee dat zit…

liefde aan jou te verklaren…

ik val voor het licht dat op je schijnt gebroken in het kristal van ogen ik weet dat je in de verte verdwijnt zonder mededogen terwijl we over vlakke wegen zwerven langs leven en een beetje dood help me overeind, of lijm mijn scherven mijn kus was jouw voetnoot…

Daarachter gaan wij eeuwig verrijzen Samen, twee wezens in één hart!…

als vogels niet meer durven zweven op de wind als bladeren naar hun bomen terug gaan vallen als een ster niets meer om naar te twinkelen vindt als sneeuwvlokken naar de lucht toe dwarrelen als er echt niets meer is om mee te spelen voor een kind als je aan het eind van de regenboog geen pot met goud maar slechts een hoopje schroot vindt…

het leven liefde geeft kracht om te verdragen blijf jezelf aan een ander geven Liefde is adembenemend liefde blijft eeuwig bestaan liefde overtreft,tot na de dood je moet er voor blijven gaan…

Wanneer morgen weer een Valentijn de straten en pleinen sieren zal, en verliefde harten sneller slaan, om eeuwige liefde te betrachten, weet ik mij, nog steeds niet vertrouwd, met jouw dood, die zo onverwacht mijn leven overhoop gooide, net zoals je dat altijd al deed, trouwens.…

Ik speel goed citer maar maak af en toe een fout – dan kijkt hij naar mij.…

Als jouw tijd wordt ge- Dood is wat er is omdat wij leven gaan Het is dat wij elkaar twee keer Lezen is schrijven in het hoofd met een beperkt aantal pagina's Onze liefde schrijft twee Keer de tijd om in het begrip eeuwigheid…

met een deken van violen kleine teer-blauwe maagdelijke witte zijdezachte heb ik jouw broze botten je doorschijnende huid je wil om te leven en je wens om te sterven de pijn van je ziel dat rauwe en ruwe het machteloze verlangen ons naadloos samenvallen eerbiedig toegedekt in het besef van een eeuwig verbond heb ik je toegedekt…

in de adem der stilte sluit ik mijn ogen die laatste zucht verhult alle pijn door liefde gegeven vervulde dromen aanvaarden het heengaan naar ooit weer terug waar die laatste streling mij eeuwig beroert sluit even jouw ogen aanvaard mijn dood…

Zij kunnen blijkbaar lijden en dood niet keren, dat is wel jammer. En wij maar hopen op eeuwige zaligheid en pure liefde.…

in gekoesterd verlangen schuilt haar hoop nooit opgegeven ontwijkt zij de dood omhelst door liefde geraakt in pijn in haar ogen schuilt leven vastberadenheid want levensecht droomt zij haar dromen waar handen raken angst verdwijnt en de stilte schreeuwt oorverdovend haar lach betraand voor eeuwig vrij…

Het werkelijk beleven van de reële liefde.…

Ja, ik maak het af zelf, zelfs mijn leven want ik wil nooit meer leven zeker geen eeuwig leven en eeuwig branden in de hel laat me niet lachen lachen wat me bij het leven wel is vergaan, opgegaan opgebrand door de pijn de pijn van het leven de pijn die de dood zal doden!…

De dood heeft niet het laatste woord Want we mogen geloven in een eeuwig leven Zoals dat in de Bijbel staat omschreven En hopen in te gaan door de hemelpoort. In leven en dood is het goed te weten Dat de Schepper van alle dingen Ons met Zijn liefde blijft omringen Hij zal ons in alle nood niet vergeten…

die door liefde getroffen is en door het bloed overmand die ervoer nog het donkerste niet, diens leven verging niet voorgoed; want de uiterste nederlaag lijdt het hart in de strijd met de dood. o! de tocht naar het eeuwige land door een duisternis somber en groot in de nooit aflatende angst dat de dood het einde niet is.…

Is mijn eeuwig het eeuwig niet? Mocht mijn eeuwig het eeuwig zijn, Liefde, om uw lamp te voeden, wil ik eindeloos verbloeden in zuivre pijn.…

Haar dodelijke pijl treft je in de borst en liefde te groot snijdt door je hart hulpeloos op de grond bemerk je haar plotselinge dood en glimlachend in het maanlicht ontvang je haar eeuwige verlichting.…

Het zou jammer zijn het geluk te verlaten, het eeuwige huis. Het eeuwige huis, de blijvende geliefden, geen dood, geen oordeel. Ik ben, ben lief en geliefd, wij zijn, zijn lief en geliefd.…

hang mijn aardse jas aan de kapstok van de dood voorgoed naar eeuwig…

Deel met mij dan de laatste uren, met de liefde die bij ons past, zo was het immers ons hele leven. Onze liefde, het zal eeuwig duren. Als de dood nadert met rasse schreden, streel dan eventjes door m'n haren, fluister mijn naam dan zacht, en verzink met mij in het verleden.…

Eeuwigheid ontdooit. NU wordt, zo lijkt dat voor mensen, tijd geboren. Mensenklokken gaan lopen. Mensenbloed gaat stromen, van leven naar dood, in sterfelijke momenten. Eeuwigheid bevriest. Onze kloktijd staat, zo lijkt dat voor ons, voor eeuwig stil.…

Ik weet het, liefde is zonde En dus kreeg ik ook mijn straf: Ik ben voor eeuwig gebonden Aan iemand die nooit om mij gaf. Wel heeft hij mij veel strelingen En liefkozingen gedaan, Nooit kon hij mijn liefde bevredigen, Dat kan zeker niet bestaan.…

De kosmos dijt uit, echter het lot is dood. Eeuwige armen verwarmen, met brood en wijn der eeuwigheid. Waar ik kwetsbaar ben, daar is liefde. Drie lijnen verweven; het begin is leven en het krijgt vorm, in duizend sterren, in duizend sterren is het woord gegeven.…